ضرت امام علی علیه السلام در روز جمعه ۱۳ رجب سال سىام عام الفیل در مکه مکرمه متولد شد و در ۲۱ رمضان سال چهلم هجری و در سن ۶۳ سالگی در کوفه به شهادت رسید؛ بنابراین روز بیست و یکم ماه رمضان یکی از مهم‌ترین حوادث تاریخ اسلام یعنی شهادت حضرت علی علیه السلام ابرمردی که برای آمدنش خانه خدا شکافت و برای رفتنش، فرق مبارکش را براساس کینه و عداوت شکافتند توسط ابن ملجم مرادی رقم خورد.
به همین مناسبت مجموعه‌ای از پیامک‌های تسلیت ویژه شهادت حضرت علی را برای شما کاربران گرامی گردآوری کرده ایم که در ادامه تقدیم حضورتان می‌گردد:
باز امشب عشق تنها می‌شود / زخم سهم فرق مولا می‌شود
آفتاب عشق گلگون می‌شود / سینه سجاده پرخون می‌شود
پشت نخل آرزو خم می‌شود / داغ حسرت سهم آدم می‌شود
جاده می‌ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می‌گیرد غبار
شهادت مولا امیر المؤمنین تسلیت باد
***************
کوفه امشب التهاب محشر است
کوفه امشب کربلایی دیگر است
جبرئیل آوای غم سر داده است
در فلک شوری دگر افتاده است
تیر غصه بر دل زارم نشست
تیغ دشمن فرق مولایم شکست
قلب مجنون سوی صحرا می‌رود
حیدر امشب سوی زهرا می‌رود
***************
دانی ز. چه رو دیده ما می‌گرید
در ماتم شاه اولیا می‌گرید
تنها ز. غمش اهل زمین گریان نیست
عیسی بفلک از این عزا می‌گرید
امشب این دل یاد مولا می‌کند
لیله القـدر است و احیا می‌کند
بشنو‌ای گـوش دل‌ها بی صدا
نغمه‌ی فـزت و رب الکعبه را
شهادت مولای متقیان حضرت علی (ع) تسلیت باد
***************
محراب کوفه امشب در موج خون نشسته
یا عرش کبریا را سقف و ستون شکسته
سجاده گشته رنگین از خون سرور دین
یا خاتم النبیین، یا خاتم النبیین
از تیغ کینه امشب فرقی دو نیم گردید
رفت آن یتیم پرور، عالم یتیم گردید
***************
در آن شب قدری که قدرش را نمی‌دید
دست شقاوت تیغه‌ای از کینه‌ها داشت
در سجده افتاد آفتاب و ذکر می‌گفت:
در زیر لب فزت برب الکعبه را داشت
شهادت حضرت علی (ع) تسلیت باد
***************
بر روح تمام شیعیان تیغ زدند
بر مردترین مرد جهان تیغ زدند
خورشیدبه سینه، ماه برسر می‌زد
انگاربه فرق آسمان تیغ زدند
شهادت مولای متقیان حضرت علی (ع) تسلیت باد
***************
قلب رمضان در شب‌های قدر می‌تپد
تا خون علی (ع) را در میان رگ‌های تمام عاشقانش تقسیم کند
شهادت مولای متقیان حضرت علی (ع) تسلیت باد
***************
خنجری بوسید با تعجیل فرق عشق را
راز‌ها لو رفت عالم دید غرق عشق را
باده‌ی سرخ ولایت شد سرازیر از بهار
قامت ِ. شبنم زده بگرفت برق عشق را
***************
قرآن به
جز از وصف علی آیه ندارد
ایمان به جز ازعشق علی پایه ندارد
گفتم بروم سایه لطفش بنشینم
گفتا که علی نور بود سایه ندارد
شهادت مولای متقیان علی (ع) تسلیت باد‌ای نسیم، سراغ گل‌ها را مگیر‌ای ماهتاب به نوازش سبزه‌ها و دشت‌ها مرو که بهار خدا را در بهار قرآن کشتند
قرآن گویا را به ضربت شمشیری ورق ورق بر سجده‌گاه افکندند
و همراه صمیمی پیامبر و همدم عزیز کوثر را به نیرنگ و شمشیر شَرنگْ دیده، به خون کشیدند
***************
وا مصیبت که شب قتل شه مردان است
مکن‌ای صبح طلوع
صبح فردا به بر فاطمه‌اش مهمان است
مکن‌ای صبح طلوع
***************
نماز را کشتند، آسمان را به خون نشاندند، هستی بی‌پدر شده است
عدالت به پایان خط رسیده است، ظلمت بر جهان حکم‌فرما شده است
و همه می‌دانند که عالم هیچ‌گاه، چون علی نخواهد دید
و، چون علی نخواهد آمد
و، چون علی نخواهد زاد
***************
مسجد کوفه ببین عزم سفر کرد على
با دلى خون ز. تو هم قطع نظر کرد على
مسجد کوفه مگر مسجدالاقصایى تو
که ز. محراب تو تا عرش سفر کرد على
***************
امشب، شب ناله در فراق پدری مهربان است
که غیر از چاه و نخل و ماه، کسی گریهاش را ندیده بود
پدری دلسوز که با آه همه کودکان یتیم شریک بود
و غصههای همه را بر جان خود هموار میکرد.
ولی کسی از غربت او و درد‌های دلش
با خاری در چشم و استخوانی در گلو، خبر نداشت
***************
پیشانى عدل و عدالت را شکستند
آن دسته اى که با على پیمان ببستند
معصوم را دیدى که مظلومانه کشتند
در سجده گاهى ناجوانمردانه کشتند
***************
فضاى کوفه غمبار است امشب
غم از هرسو پدیدار است امشب
سحاب غم گرفته روى مه را
زمین و آسمان تار است امشب
***************
مسجد، خموش و شهر پر از اشک بی‌صداست‌ای چاه خون گرفته کوفه علی کجاست؟ای نخل‌ها که سر به گریبان کشیده‌اید
امشب شب غریبی و تنهایی شماست.
لیلهُ القدر است و دیده گشته گریان
یا علی گفتیم و دل شد بیت الاحزان
غرق خون منبر و محراب
در جِنان فاطمه بی تاب
***************
آخر چگونه می‌توان باور کرد خورشید بمیرد؟
چه کسی‌باور می‌کند ماه با دستان کافری شق‌القمر شود؟
چگونه می‌توان از زلالی آب، روشنایی خورشید، لذت عدالت، اوج جوانمردی و عظمت شجاعت دست شست؟
خدایا! مگر یک شمشیر را چقدر توان است؟
مگر یک تکه آهن چه می‌تواند بکند؟
هستی در بهت و شگفتی فرو رفته‌است. فوران مرثیه است. اوج گریه و اشک و اندوه است
علی به شهادت رسیده‌است
***************
عزای اولین مظلوم عالم رسیده
علی شد مهمان فاطمه قد خمیده
این زار و دلخسته/او پهلو شکسته
واویلا یا علی
***************
دانی زچه رو دیده ما می‌گرید
در ماتم شاه اولیا می‌گرید
تنها ز. غمش اهل زمین گریان نیست
عیسی بفلک از این عزا می‌گرید
شد کشته بمحراب عبادت حیدر
هر دیده بحال مرتضی می‌گرید
بـا گفتن "قد قتل" ز. جبریل امین
در خلد برین خیر نساء می‌گرید
***************
امشب کوفه نه، هستی یتیم است و ذرات سر بر شانه‌ی هم می‌گریند
برگ برگ نخلستان مویه می‌کند
چاه مرثیه می‌خواند
محراب ماتم گرفته است
شیون پرده‌نشینان حرم کبریا، همه سو را پر کرده است
همه جا غم، تنها رهگذر کوچه‌ها و دل‌هاست.
امّا نه، بهشت منتظر است
آن جا لبخندِ فاطمه به استقبال علی می‌آید
پیامبر آغوش می‌گشاید و به یُمن آمدن علی حلقه‌ی درِ بهشت یاعلی می‌گوید
و هر چه شهید به پیشواز می‌آیند
خوش آمدی علی‌جان و این دل نشین‌ترین صدا در گوش علی است
صدای آشنای فاطمه
آسمان ترسید و دریا هم دلش گرداب شد
صبح با فرق تو هر فجر جهان خوتاب شد
کاسه‌های شیر با شمشیر رو در رو شدند
زهر غالب شد در آخر قاتل ارباب شد
***************
روا باشد که گردد آسمان زیر و زبر امشب
که شد فرق على شیر خدا شقّ القمر امشب
ز. خون فرق حیدر دامن محراب گلگون شد
به خاک افتاد از بیداد نخلى بارور امشب
***************
اشک صخره‌ها جاری است
سوگواره‌ی سنگ‌ها شنیدنی است
خجالت لاله‌ها دیدنی است
عرق شرمندگی بر پیشانی خورشید نشست
ماه سر به زیر افکند، ستاره‌ها از چشمک‌کردن مضایقه کردند
ملائک اجازه‌ی لشکرکشی گرفتند، آخر این چه رسم پلید عاشق‌کشی است؟
شگفتا هیچ قومی با امام خویش چنین معامله‌ای نکرد
