افشاریان و یک گل به خودی زیبا

 رئیس کمیته داوران به برنامه محمدحسین میثاقی آمده بود تا نسخه مجری برنامه را بپیچد. او در همان آغاز بدون این که فرصت به میثاقی برای طرح پرسش بدهد صحبت از جوانمردی و آبروداری کرد و به ناگهان مجری برنامه را موردانتقادهای تند قرارداد. هرچه آدرنالین خون افشاریان بالاتر می‌رفت میثاقی خونسردتر می‌شد و منتظر بود تا در زمان مناسب رئیس کمیته داوران را در تله گرفتار کند. جالب این که افشاریان خودش توپ را در بهترین موقعیت ممکن به مجربی برنامه لیگ برتر پاس داد تا میثاقی ضربه نهایی را وارد کند. آنجا که بحث به پوریا افشاریان پسر خداداد افشاریان کشیده شد و سن او مورد پرسش قرار گرفت و مشخص شد پسر رئیس کمیته داوران ازجمله همان صغر سنی‌های فوتبال ایران است. همین مورد کافی بود تا دیگر مباحث مطرح‌شده از سوی رئیس کمیته داوران که البته بسیاری از آن جای بحث فراوانی دارد زیر سایه این موضوع قرار گیرد. حال این پرسش مطرح می‌شود که افشاریان به این برنامه آمده بود تا از چه چیزی دفاع کند؟ این که بگوید خانواده‌اش از ژن خوب داوری بهره می‌برند؟ این که میثاقی را دعوت به رواداری و روا خواهی کند؟ آیا او نمی‌داند ماهیت چنین برنامه‌های ریز شدن در مسائل پنهانی فوتبال ایران است؟ آیا این برنامه جای است که در آن با پند و موعظه بخواهی مجری را دعوت به عدالت و انصاف کنی؟ شاید افشاریان یا مشاورانش آدرس اشتباه به او داده بودند چرا که کاملا از قبل هم مشخص بود که رئیس کمیته داوران حتی اگر به قول خودش با دست پر هم به برنامه آمده باشد بازهم برنده خارج نخواهد شد چرا که کارنامه قابل دفاع چندانی ندارد. پوریا افشاریان (پسر خداداد افشاریان)، روح‌ا... شریفی (داماد خداداد افشاریان) و حمیدرضا افشون (برادرزن برادر خداداد افشاریان) ازجمله داوران شاغل در فوتبال ایران هستند که به‌واسطه روابط خانوادگی با رئیس کمیته داوران بسیار موردانتقاد قرار گرفتند و نامشان بارها در رسانه‌ها مطرح‌شده است. البته که حضور خداداد افشاریان در راس کمیته داوران و نظارت مستقیم وی برچیدمان داوری‌های فوتبال باعث شده تا روابط خانوادگی او بیشتر از افراد دیگر به چشم بیاید. موضوعی که چندی قبل افشاریان خودش هم به آن اشاره کرد. رئیس کمیته داوران بعد از جنجال‌های پیش‌آمده گفته بود:«گناه اعضای خانواده‌ام این است که من رئیس کمیته داوران هستم.» تکرار این جمله در برنامه هفته گذشته لیگ برتر نه‌تنها هیچ مشکلی را حل نمی‌کند بلکه یک پرسش بزرگ ایجاد می‌کند که چرا خانواده افشاریان چنین بر داوری کشور چنبره زده‌اند. از این بدتر حضور پسر رئیس کمیته داوران در کلاس‌های پدر و پاس کردن همه کلاس‌هاست که افشاریان تمام‌قد از آن دفاع می‌کند. این را دیگر با هیچ توجیهی نمی‌تواند پذیرفت چرا که رابطه پدر و پسری در میان است و یک نوع پارتی‌بازی آشکار محسوب می‌شود. به‌هرحال ایکاش افشاریان در برنامه هفته گذشته لیگ برتر حاضر نشده بود چرا که نه‌تنها ابهامات را برطرف نکرد بلکه بر آن نیز افزود.