روزنامه فرهیختگان با کمال تبریزی، کارگردان گفتوگو کرده است.
به گزارش فرهیختگان، بخشهای مهم این گفتوگو را در ادامه میخوانید:
- خانم میرزاخانی و علیزاده موفق هستند. خانم گلشیفته فراهانی به نظر من چندان موفق نبوده. خانم مقبلی هم موفق بوده.
- الان همهجای دنیا، دو آدم که بهلحاظ هوشمندی و توانایی و خلاقیت در یک رده قرار دارند، توجه به جنس مذکر و پذیرش او نسبت به مونث بیشتر است. انگار ظلم و عدم برابری و محدودیت به اشکال گوناگون در جوامع مختلف نسبت به خانمها تحمیل شده است. اینجا در سینمای ایران هم اینطور است.
- الان تعداد دانشجویان خانم در دانشگاهها خیلی بیشتر از آقایان است. هوش خانمها، میزان تحصیلات و رتبههای علمی که دارند، بهنظر میآید که بالاتر از آقایان است اما در حوزه علمی و اجرایی و آنجا که شما باید وارد بازار کار شوید، آقایان مسلطتر هستند و مدیریت بیشتر دست آقایان است، درحالیکه آنها در بحث تئوریک دارند خلاقیت بیشتری نشان میدهند.
- زیادهروی در هر امری به نظر من غلط است. اینکه بگوییم این اتفاقی که به اسم ME TOO افتاده، درست است و چنین شرایطی نباید در سینما باشد و باید با آن مقابله کرد، به نظر من نباید به این شکل گستره اجتماعی پیدا میکرد و من دلم میخواست گفته نمیشد و بهعنوان یک مشکل درون خانواده حل میشد.
- یک چیزهایی پردهدری است و بد است. نباید ما اینجور بیپروا بگوییم چنین اتفاقی دارد در خانواده سینما رخ میدهد. در این صورت نگاه دیگران به ما عوض میشود. درواقع تمام فیلمهایی که میسازیم و میخواهیم پیامهای اخلاقی و فرهنگی بدهیم زیر سوال میروند. به نظر من این اتفاق ناشی از بیمبالاتی اعضای خانواده سینما بوده است.
- خانم فراهانی اگر اینجا بود، موفقیت بیشتری داشت. من به فیلمهایی که بازی میکند و نقشهایی که میگیرد، نگاه میکنم، میبینم امکان و توانایی او بیشتر از اینهاست. شاید خودش هم به احتمال زیاد دلش میخواسته اینجا فعالیت کند. اگر اینجا شرایط مناسب بود و او میماند، قطعا موقعیت بهتری داشت و پیشرفت و درخشش بیشتری میکرد.
- در انتخابات من بهعنوان کمال تبریزی فیلم نساختم، بلکه بهعنوان یک شهروند فیلمی ساختم که افراد بیایند و به کاندیدایی که من تمایل داشتم رای بدهند. اعتقاد داشتم اگر به این آدم رای بدهید، به نفع جامعه است. آنجا من فیلم سینمایی نساختم. من یک اثر تبلیغاتی ساختم و درواقع دیگران را هم دعوت کردم که بیایند رای بدهند. کسان دیگر هم برای دیگران کارهای دیگری کردند. این موقعیت شخصی و خصوصی آدمهاست.
- جلسهای با یکی از تهیهکنندگان داشتم که نام نمیبرم. گفتم من فیلمنامهای دارم که خوب است کار کنیم. گفت اصلا حرف فیلم سینمایی را نزن. اصلا نمیتوانیم از این سوراخ تنگ وزارت ارشاد و بحث پروانه ساخت عبور کنیم. الان بهتر است سریال کار کنیم، چون ساترا خیلی بهتر زبان ما را میفهمد. ما هم زبان او را بهتر متوجه میشویم، یعنی ناامید بود اما در مورد ساترا خیالش راحت بود. در ارشاد با هنرمندان رفتار خوبی ندارند.
منبع: etemadonline-632313