به گزارش خبرنگار مهر، امروزه بیشتر مطالعات عصب شناسی در انسان به کمک روش های غیر تهاجمی مانند تصویر سازی تشدید مغناطیسی (ام آر آی) و الکتروانسفالوگرام انجام می شود.
با این حال تفسیر دقیق داده های حاصل از روش های فوق بر فعالیت نورون ها هنوز به طور کامل میسر نشده است. از این رو با هدف درک رابطه میان داده های حاصل از ام آر آی و الکتروانسفالوگرام در سطح جمعیت نورونی، محققان کشور با همکاری پژوهشگران خارجی، با استفاده از الگوی تحلیل چند متغیری، پژوهشی طراحی کردند که طی آن به ارزیابی این مسئله پرداختند که اگر محرک تغییر کند رابطه تحت تأثیر قرار خواهد گرفت یا خیر.
بدین منظور داده های حاصل از ام آر آی و الکتروانسفالوگرام ۲۱ فرد سالم در حالی ثبت شد که اشیا روزمره را از زوایای مختلف مشاهده می کردند؛ سپس این داده ها با داده های حاصل از الکتروکورتیکوگرام بیماران صرعی که همان محرک ها را دریافت می کردند ارتباط داده شد.
نتایج این پژوهش که در نشریه بین المللی Frontiers In Neuroscience منتشر شده است گزارش داد، مقایسه داده های الکتروانسفالوگرام و الکتروکورتیکوگرام نشان می دهد سیگنال های دسته بندی اشیا به سرعت در سیستم بینایی ظاهر شده و با هر دو روش مذکور با تأخیر زمانی مشابه قابل شناسایی است.
از همبستگی میان داده های الکتروانسفالوگرام و الکتروکورتیکوگرام زمانی کاسته شد که مقیاس و جهت قرار گیری اشیا تحت نمایش تغییر داده شد. مقایسه داده های ام آر آی با الکتروکورتیکوگرام به طور کلی ارتباط قوی تری را در ناحیه اکسیپیتال نسبت به ناحیه تمپورال نشان می داد که به دلیل تفاوت نسبت سیگنال به نویز در ام آر آی بود.
به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد ارتباط پیچیده ای بین سیگنال های ام آر آی، الکتروانسفالوگرام و الکتروکورتیکوگرام در سطح داده های جمعی وجود دارد که به زمان پس از آغاز محرک، ناحیه مورد بررسی و محتوی بصری مورد استفاده وابسته است.
دکتر سید مهدی خلیق رضوی، دکتر رادوسلاو مارتین سیچی و فاطمه ابراهیمی نیا در پژوهشگاه رویان، دانشگاه آزاد برلین و دانشگاه تهران این پژوهش را به نتیجه رساندند.
منبع: mehrnews-5667232
