VAR پشت انبوهی از وعده‌های پوچ

به نظر می‌رسد فوتبال ایران به این زودی مجهز به سیستم VAR نخواهد شد این تکنولوژی روز دنیا پشت انبوهی از وعده‌های پوچ مانده است. وعده‌هایی که در دو سال اخیر هر مسئولی از راه رسید همان‌ها را تکرار کرد.«تا نیم‌فصل لیگ فصل آینده خواهد رسید» با چند شرکت دراین‌باره مذاکره کرده‌ایم و «در مراحل نهایی قرارداد قرار داریم» و از این مدل صحبت‌ها به‌کرات از زبان مسئولان ورزش کشور و به‌ویژه سکان‌داران فوتبال ایران به زبان جاری شد اما صحبت‌های چند روز پیش محمدمهدی نبی آب پاکی بود که بروی همه این وعده وعیدها ریخته شد.«پرونده‌ای است که تاج مسئولیتش را به خداداد افشاریان و در بخش حقوقی به براتی داده است. این بخش استعلام‌هایی دارد که باید انجام شود و هنوز به قرارداد نرسیده است.» بر این اساس امید بستن به ورود VAR بیهوده بوده چراکه بسیاری از ورزشگاه‌های ایران برای مجهز شدن به VAR با مشکلات سخت‌افزاری گسترده‌ای روبرو بوده و اکثر باشگاه‌ها هم با مشکلات مالی که دارند، توانایی پرداخت هزینه‌های این تکنولوژی را ندارند. فدراسیون فوتبال که خود فقط متولی مذاکره، تایید و عقد قرارداد با شرکت تامین کننده VAR دانسته بود، این روزها به‌گونه‌ای از خود موضع نشان می‌دهد که پیش‌بینی می‌شود خبری از VAR تا پایان این فصل و حتی شاید فصل بعد نباشد.از سوی دیگر حداقل شش ماه آموزش برای داوران VAR نیاز است. با توجه به اینکه فوتبال ایران ازنظر کمی و کیفی در مسئله داوری به مشکل خورده، به نظر نمی‌رسد که بتوان سریعا کار خاصی انجام داد. در شرایطی که هنوز قرارداد VAR امضا نشده، پیش‌بینی می‌شود که کمک‌داور ویدیویی قطعا به این فصل نخواهد رسید. باتوجه به مشکلات سخت‌افزاری بسیار در ورزشگاه و با در نظر گرفتن پروسه شش‌ماهه آموزش داوران، VAR حتی شاید به فصل بعد هم نرسد.بر این اساس این پرسش مطرح می‌شود که مسئولان ورزش و به‌ویژه فدراسیون فوتبال به چه دلیل ورود کمک‌داور ویدئویی را وعده داده و بر آن تاکید می‌کردند.ظاهرا وعده‌های پوچ و توخالی به حربه‌ای برای منحرف ساختن اذهان تبدیل‌شده و طرفداران فراوانی هم پیداکرده است.موضوع از همان روز نخست هم چندان پیچیده نبود. حتی ورزشگاه‌های تازه ساختی چون نقش‌جهان و غدیر اهواز هم امکانات لازم برای نصب VAR را ندارند و یا اگر هم بخواهند باید هزینه‌های سنگینی را برای احداث این تکنولوژی پرداخت کنند. تازه این شرایط ورزشگاه‌هایی است که جزو بهترین‌های کشور به شمار می‌روند. تصور کنید دیگر استادیوم‌ها در سایر شهرها که حتی از ابتدایی‌ترین امکانات هم برخوردار نیستند چگونه می‌خواهند به VAR مجهز شوند. از سوی دیگر سازماندهی همین ورزشگاه‌ها در مسائل ابتدایی چون گیت‌های بلیط فروشی الکترونیکی، صندلی‌های تماشاگران، ورودی‌ها و ... هنوز به سامانی نرسیده که بخواهیم به تکنولوژی پیشرفته‌ای چون VAR فکر کنیم. البته بدون شکل در روزهای آینده هم همین صحبت‌ها و وعده‌ها دوباره تکرار خواهد شد اما کمی نگاه واقع‌بینانه به این پدیده و گرفتاری‌های فوتبال ایران نشان خواهد داد که نباید به این زودی‌ها منتظر ورود VAR به استادیوم‌ها بود.