در دیدار افتتاحیه جام 2018، عربستان که مثل همیشه با صرف دلارهای فراوان، حسابی خرج کرده بود، گلهای مورد نظر را خورد، نفس راحتی کشید و راضی شد. به نظر من عربستان توی جامهای جهانی مثل این شوهرعمههایی است که توی عروسیها خیلی شاباش میدهند و بعد موقع شام همهاش سر دیگ، پلو میکشند، آخرش هم شام برایشان باقی نمیماند.
خب اصلا این عربستانیها رسم دارند هر جام کلی عرق میریزند و برنامه آمادهسازی میچینند بعد با یک «به نام خدا و گل» کار را آغاز و با یک «گل و سوت پایان بازی» کار را تمام میکنند.
به نظر میرسد باز مربی این تیم برکنار شود و تا جام بعدی 13 تا مربی دیگر هم عوض کنند که خب به ما ربطی ندارد چون پولش را میدهند.
از آن طرف روسها واقعا خودشان باورشان نمیشد پنج گل زده باشند ولی ما اینجا حدود دو هزار ایرانی را داشتیم که دقیقا این نتیجه را پیشبینی کرده بودند. اصلا در پیشبینی داریم به جایی میرسیم که اگر ایسلند هم آرژانتین را 17 صفر ببرد باز مطمئنا تعداد از ایرانیها آن را از قبل پیشبینی کردهاند که واقعا عجیب و مرموز است و بعید نیست دوباره پای داستان محلول کودک نابالغ در میان باشد.
در ادامه جام تیم فوتبال کشورمان هم با یک گل مراکش را شکست داد و ما ایرانیها را برای چند ساعت مثل حباب به هوا فرستاد. صحبت از حباب شد، راستی آقای روحانی هم عکسی را منتشر کرد که مشغول تماشای بازی بود و نکتهاش این بود که نسبت به عکس سال ۲۰۱۴ آن میزی که رویش چای گذاشته بود را هم فروخته بود و خانهاش خالی از اثاثیه بود.
یعنی دفعه بعد احتمالا آقای روحانی را ببینیم که روی زمین نشسته و فقط یک تلویزیون ۱۴ اینچ برایش باقی مانده است. نکن این کار رو با خودت مرد!
ولی شما ببینید ما هموطنانی داریم که حتی گل به خودی زدن بازیکن مراکشی را هم پیشبینی کرده بودند که باز هم باید بگوییم اختاپوسهای پیشگوی قبل از شما سوءتفاهم بودند.
حتی عدهای هم یک جور دیگر پیشبینی کرده بودند و با عوض کردن جای مسعود شجاعی و طارمی روی یکی از بیلبوردهای شهر، یکی از تعویضهای کیروش را حدس زده بودند.
بههرحال باید این جام را «جام پیشگوهای شگفتانگیز» نامگذاری کنیم و منتظر اتفاقات عجیبتر هم باشیم. پس بیاییم با هم از ادامه عجایب این جام و به قول آقا رضا جاودانی از تقابل اشکها و لبخندها لذت ببریم.
جام جهانیِ پیشگویان
جام دیگری شروع شده است. این شروع شدن همین جوری الکی مرا یاد خاطرهای دور از جام جهانی 1992 میاندازد که مطمئنم خود مارادونا و پلاتینی و علیآقا پروین هم یادشان نیست. البته اینکه در آن سال جامجهاني برگزار نشده هم بیتاثیر نیست. بگذریم حالا خاطره خاصی هم نبود.
امتیاز: 0
(از 0 رأی )
نظرهای دیگران