دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان + صوت ، اعمال و نماز

هفتمین روز ماه رمضان 1401 چه روزی است؟

طبق تقویم روز 20 فروردین ۱۴۰۱ همجری شمسی هفتمین روز ماه رمضان می باشد.

دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان

اللَّهُمَّ أَعِنِّي فِيهِ عَلَى صِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ، وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ، وَ ارْزُقْنِي فِيهِ ذِكْرَكَ بِدَوَامِهِ، بِتَوْفِيقِكَ يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ.

خدایا مرا در این ماه بر روزه و شب زنده داری اش یاری ده، و از لغزشها و گناهانش دورم بدار، و ذکرت را همواره روزی ام کن، به توفیقت ای راهنمای گمراهان.

دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان

صوت دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان

فیلم دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان

شرح دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان

در این دعا می گوییم خدایا کمک کن در این ماه روزه بگیریم و شب زنده داری کنیم. اگر خدا کمک کند، ما توانایی روزه گرفتن و تحمل گرسنگی و تشنگی را خواهیم داشت.

در این دعا می گوییم خدایا ماه رمضان ما را از لغزش و گناه حفظ کن و کمکم کن تا در ماه رمضان تمام اعضا و جوارحمان روزه باشد و گناه نکنیم.

در این دعا می گوییم خدایا روزی کن که در ماه رمضان یاد تو باشم، «ذکر»، هم یاد معنا می کند و هم معنای ذکر زبانی را می دهد. دائماً باید به یاد خدا باشیم.

در آخر دعا می گوییم ای خدایی که گمراهان را راهنمایی می کنی، توفیق بده این دعاهای روز هفتم درباره ما مستجاب شود.

اعمال شب و روز هفتم ماه مبارک رمضان

برای این روز اعمالی در مفاتیح الجناح و کتب دیگر ذکر شده است که شامل:

نماز شب هفتم ماه مبارک رمضان

در مفاتیح الجنان آمده است :برای شب هفتم ماه مبارک رمضان نمازی چهار رکعتی می باشد که در هر رکعت خواندن سوره حمد و سپس سیزده مرتبه سوره قدر مورد تاکید است.

دعای روز هفتم ماه رمضان (بلدالامین)

ابن عباس از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت کرده است:دعای روز هفتم ماه رمضان

اَللَّهُمَّ أَعِنِّی عَلَی صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ

وَ اُرْزُقْنِی ذِکْرَکَ وَ شُکْرَکَ بِدَوَامِ هِدَایَتِکَ یَا هَادِیَ اَلْمُؤْمِنِینَ

مَنْ دَعَا بِهِ أُعْطِیَ فِی اَلْجَنَّهِ مَا یُعْطَی اَلشُّهَدَاءُ وَ اَلسُّعَدَاءُ وَ اَلْأَوْلِیَاءُ

کسی که این دعا را بخواند عطا می کنم به او در بهشت، آنچه را که به شهدا، نیکبختان و اولیا عطا می کنم.

دعای پیامبر (ص) در شب هفتم رمضان (بلدالامین)

در کتاب های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که پیامبر صلی الله علیه و آله این دعاها را در شب های ماه رمضان می خواندند:

یَا مَنْ کَانَ وَ یَکُونُ وَ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ یَا مَنْ یُسَبِّحُ اَلرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ اَلْمَلاٰئِکَهُ مِنْ خِیفَتِهِ

یَا مَنْ إِذَا دُعِیَ أَجَابَ یَا مَنْ إِذَا اُسْتُرْحِمَ رَحِمَ یَا مَنْ لاَ یُدْرِکُ اَلْوَاصِفُونَ عَظَمَتَهُ یَا مَنْ لاٰ تُدْرِکُهُ اَلْأَبْصٰارُ

وَ هُوَ یُدْرِکُ اَلْأَبْصٰارَ وَ هُوَ اَللَّطِیفُ یَا مَنْ یَرَی وَ لاَ یُرَی وَ هُوَ بِالْمَنْظَرِ اَلْأَعْلَی یَا مَنْ بِیَدِهِ نَوَاصِی اَلْعِبَادِ

أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ عَلَیْکَ وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ

وَ بَارَکْتَ عَلَی إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی وَ تَرْحَمَنِی إِنَّکَ أَنْتَ اَلْأَجَلُّ اَلْأَعْظَمُ

دعای اللهم انت ثقتی حین یسوء ظنی در روز هفتم ماه رمضان

جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب یازدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هفتم ماه، فصل اول اعمالی که مختص به روز هفتم ماه می باشد، (اولین) دعای روز هفتم ماه رمضان:

اللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِی حِینَ یَسُوءُ ظَنِّی بِأَعْمَالِی وَ أَنْتَ أَمَلِی عِنْدَ انْقِطَاعِ الْحِیَلِ مِنِّی

خداوندا، تویی تکیه گاه من آن گاه که گمان بد به اعمالم دارم و تویی آرزوی من آن گاه که بیچاره می گردم

وَ أَنْتَ رَجَائِی عِنْدَ تَضَایُقِ حُلُولِ الْبَلَاءِ عَلَیَّ وَ أَنْتَ عُدَّتِی فِی کُلِّ شَدِیدَهٍ نَزَلَتْ بِی

و تویی امید من هنگامی که بلا بر من وارد و تنگ می شود و تویی اندوخته ی من در هر بلایی که بر من فرو می آید

وَ فِی کُلِّ مُصِیبَهٍ دَخَلَتْ عَلَیَّ وَ فِی کُلِّ کُلْفَهٍ صَارَتْ عَلَیَّ وَ أَنْتَ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوَی وَ مُفَرِّجُ کُلِّ بَلْوَی

و در هر مصیبتی که بر من وارد می شود و در هر سختی که بدان دچار می شوم و تویی جایگاه تمام گله ها و گشاینده ی همه ی بلاها،

أَنْتَ لِکُلِّ عَظِیمَهٍ تُرْجَی وَ لِکُلِّ شَدِیدَهٍ تُدْعَی إِلَیْکَ الْمُشْتَکَی وَ أَنْتَ الْمُرْتَجَی لِلْآخِرَهِ وَ الْأُولَی

در امور بزرگ به تو امید بسته می شود و برای هر سختی خوانده و برای [حوائج] دنیا و آخرت آرزو می شوی.

اللَّهُمَّ مَا أَکْبَرَ هَمِّی إِنْ لَمْ تُفَرِّجْهُ وَ أَطْوَلَ حُزْنِی إِنْ لَمْ تُخَلِّصْنِی وَ أَعْسَرَ [وَ أَعَزَّ] حَسَنَاتِی

خداوندا، چقدر ناراحتی ام بزرگ است اگر نگشایی و چقدر اندوهم طولانی است اگر از آن رهایم ندهی و چقدر نیکی هایم سخت [اندک] است

إِنْ لَمْ تُیَسِّرْهَا [تُوَفِّقْنِی ‏] وَ أَخَفَّ مِیزَانِی إِنْ لَمْ تُثَقِّلْهُ وَ أَزَلَّ لِسَانِی إِنْ لَمْ تُثَبِّتْهُ

اگر آسان نکنی [موفق نگردانی] و چقدر ترازوی [اعمال] من سبک است اگر سنگین نگردانی و چقدر زبانم پرلغزش است اگر استوارش نکنی

وَ أَوْضَعَ جَدِّی إِنْ لَمْ تُقِلْ عَثْرَتِی أَنَا صَاحِبُ الذَّنْبِ الْکَبِیرِ [الْکَثِیرِ] وَ الْجُرْمِ الْعَظِیمِ

و چقدر تلاش و عملم اندک است اگر لغزشم را نادیده نگیری! من دارای گناه بزرگ [فراوان] و جرم سترگ هستم،

أَنَا الَّذِی بَلَغَتْ بِی سَوْأَتِی وَ کُشِفَ [کشف‏] قِنَاعِی وَ لَمْ یَکُنْ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ حِجَابٌ یُوَارِینِی مِنْکَ

من کسی هستم که بدی ام به آخر رسیده و پرده ام برداشته شده و میان من و تو پرده ای که مرا از تو پوشیده دارد، نیست.

فَلَوْ عَاقَبْتَنِی عَلَی قَدْرِ جُرْمِی لَمَا فَرَّجْتَ عَنِّی طَرْفَهَ عَیْنٍ أَبَداً

از این رو، اگر به اندازه ی بزه ام کیفر دهی، هرگز به اندازه ی یک چشم برهم زدن گشایش در کارم نخواهی کرد.

اللَّهُمَّ أَنَا الذَّلِیلُ الَّذِی أَعْزَزْتَ وَ أَنَا الضَّعِیفُ الَّذِی قَوَّیْتَ

خدایا، من همان خواری هستم که سرافرازم نمودی و ناتوانی هستم که نیرو بخشیدی

وَ أَنَا الْمُقِرُّ الَّذِی سَتَرْتَ فَمَا شَکَرْتُ نِعْمَتَکَ وَ لَا أَدَّیْتُ حَقَّکَ وَ لَا تَرَکْتُ مَعْصِیَتَکَ

و اقرارکننده ای هستم که [گناهم را] پوشیدی، ولی من نه در برابر نعمتت سپاسگزاری کردم و نه حقت را ادا نمودم و نه از معصیتت دست کشیدم.

یَا کَاشِفَ کَرْبِ أَیُّوبَ وَ سَامِعَ صَوْتِ یُونُسَ الْمَکْرُوبِ وَ فَالِقَ الْبَحْرِ لِبَنِی إِسْرَائِیلَ وَ مُنْجِیَ‏ (مُوسی‏ وَ مَنْ مَعَهُ أَجْمَعِینَ ‏)

ای برطرف کننده ی اندوه حضرت ایوب و شنونده ی صدای یونس اندوهگین و شکافنده ی دریا برای بنی اسرائیل و نجات دهنده ی حضرت موسی و همه ی همراهانش،

أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ لِی مِنْ أَمْرِی فَرَجاً وَ مَخْرَجاً وَ یُسْراً بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏

از تو درخواست می کنم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و در کار من گشایش و راه نجات و راحتی قرار دهی، به رحمتت ای مهربان ترین مهربانان.

دعای روز هفتم از کتاب «اختیار» نوشته ی «سید ابن الباقی»

جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب یازدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هفتم ماه، فصل اول اعمالی که مختص به روز هفتم ماه می باشد، (دومین) دعای روز هفتم ماه رمضان، دعای این روز به نقل از کتاب «اختیار» نوشته ی «سید ابن الباقی» -رحمه اللّه-:

لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ وَحْدَهُ‏ (لا شَرِیکَ لَهُ)[ سوره الانعام، آیه 163]‏ (لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ)[ سوره التغابن، آیه 1] یُحْیِی وَ یُمِیتُ‏ وَ هُوَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ

معبودی جز خدا وجود ندارد، یگانه است و شریکی برای او نیست و فرمانروایی و ستایش او را است. زنده می کند و می میراند و خود او زنده ای است که هرگز نمی میرد و خیر و خوبی منحصرا به دست او است و بر هر چیز توانا است.

لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ وَحْدَهُ‏ (لا شَرِیکَ لَهُ‏)[ سوره الانعام، آیه 163] وَ لَا نَعْبُدُ إِلَّا إِیَّاهُ‏ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ وَحْدَهُ‏ (لا شَرِیکَ لَهُ)[ سوره الانعام، آیه 163]‏ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ‏ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ (إِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ‏) (سوره البقره، آیه 133 )

معبودی جز خدا وجود ندارد، یگانه است و شریکی برای او نیست و ما تنها او را می پرستیم. معبودی جز خدا وجود ندارد، یگانه است و شریکی برای او نیست، پاکا خدا و ستایش او را، معبودی جز خدا وجود ندارد، معبودی یگانه و ما تسلیم اوییم.

اللَّهُمَّ أَنْتَ الْعَالِمُ بِمَا ظَهَرَ مِنِّی وَ مَا خَفِیَ عَنْ خَلْقِکَ وَ لَوْ لَا سَتْرُکَ لِی وَ تَحَنُّنُکَ عَلَیَّ لَکُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِینَ سَیِّدِی أَوْقَرْتَنِی بِالنِّعَمِ

خداوندا، تو به آنچه از من آشکار گردیده و از آفریده هایت پنهان است، آگاهی و اگر پوشش و مهربانی تو بر من نبود، قطعا رسوا می شدم. آقای من، تو بار سنگین نعمت هایت را بر پشتم نهادی

وَ أَوْقَرْتُ صَحِیفَتِی ذُنُوباً نَظَرْتَ لِی بِکَرَمِکَ یَا مَوْلَایَ وَ لَمْ أَنْظُرْ لِنَفْسِی لِسُوءِ [بِسُوءِ] رَأْیِی

و من نامه ی عملم را از بار سنگین گناهان پر کردم. ای مولای من، تو به چشم بزرگواری به من نگریستی و من به خاطر نظر زشتم، به نفع خویشتن به خود ننگریستم.

فَکَمْ مِنْ ذَنْبٍ عَظِیمٍ وَ خَطِیئَهٍ مُوبِقَهٍ أَحْصَیْتَ عَلَیَّ فِی سَوَادِ اللَّیْلِ وَ ضَوْءِ النَّهَارِ أَسْتَحْیِی مِنْ ذِکْرِهَا تَسْمِیَهً بَیْنَ یَدَیْکَ

از این رو، چه بسا گناه بزرگ و خطای نابودکننده ای که در تاریکی شب و روشنایی روز بر من نوشتی که از بردن نام آن در پیشگاه تو، شرم می کنم،

فَبِئْسَ الْعَبْدُ أَنَا لِنَفْسِی وَ نِعْمَ الرَّبُّ أَنْتَ لِی تَدْعُونِی فَأُوَلِّی عَنْکَ کَأَنَّ لِیَ التَّطَوُّلَ عَلَیْکَ

پس چه بد بنده ای هستم من در مورد خودم و چه خوب پروردگاری هستی تو درباره ی من، تو مرا می خوانی و من از تو رو برمی گردانم به گونه ای که گویی من بر تو منّت گذارده ام.

فَأَسْأَلُکَ یَا إِلَهِی بِالْقُدْرَهِ الَّتِی قَدَرْتَ بِهَا عَلَی ذُنُوبِی وَ إِحْصَائِهَا وَ بِالرَّحْمَهِ الَّتِی سَتَرْتَ بِهَا مَا قَبُحَ مِنْ ذُنُوبِی

پس ای معبود من، به آن قدرت تو که بر گناهان من و شمارش آن ها قادری و به آن رحمت تو که گناهان زشتم را پوشاندی،

أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَخْیَارِ وَ تُعْتِقَنِی مِنَ النَّارِ فِی یَوْمِی هَذَا مِنْ شَهْرِکَ الْمَیْمُونِ الْمَعْصُومِ

از تو می خواهم که بر حضرت محمّد و خاندان نیک او درود فرستی و مرا در این روز از ماه خجسته و مصونت، از آتش جهنّم آزاد کنی

وَ أَنْ تَخْتِمَ لِی فِی هَذَا الْیَوْمِ بِخَیْرٍ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ

و این روز مرا با مردان و زنان مؤمن-اعمّ از زندگان و مردگان- به آنچه خود زیبنده ی آن هستی، ختم به خیر کنی،

حَتَّی أَفُوزَ یَا مَوْلَایَ بِحُسْنِ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ وَ بِمَا جَرَتْ عَادَتُکَ مَعَ أَمْثَالِی مِنْ خَلْقِکَ وَ أَنْ تَرْزُقَنِی الْأَمْنَ وَ الْعَافِیَهَ وَ الْغِنَی وَ الْمَغْفِرَهَ

تا این که ای مولای من، به توکّل نیک بر تو و به آنچه رویّه ی تو با امثال من از آفریده هایت جاری گشته، رستگار و کامیاب گردم و ایمنی و عافیت و بی نیازی و آمرزش را روزی ام کن،

إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ‏

به راستی که تو بر هر چیز توانایی ای مهربان ترین مهربانان. درود و سلام خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.