وداع در قله

 زیدان برای رئالی‌ها تنها یک مربی نبود؛ او اسطوره بودن را به طور تمام و کمال در حق کهکشانی‌­ها تمام کرد. زیدان، کسی بود که توانست از خرابه های تیمی که «رافا بنیتز» ساخته بود، قهرمان سه سال پی در پی مهم‌ترین تورنومنت باشگاهی حال حاضر جهان، یعنی لیگ قهرمانان اروپا را بسازد. ..
...کهکشانی­‌ها در سه سال حضور زیدان روی نیمکت تیم‌شان 9 بار جام‌های قهرمانی را در تورنمنت‌های گوناگون بالای سر بردند. رئال مادرید در سه سال گذشته با سه قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، دو قهرمانی در سوپرکاپ اروپا، دو قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان، يك قهرمانی در سوپرکاپ اسپانیا و يك قهرمانی در لالیگا، سه سال خارق‌العاده را در کنار زیدان تجربه کرد. زیدان به همان سبک همیشگی خودش از رئال جدا شد؛ در اوج. مرد تکرار نشدنی فوتبال چه زمانی که بازیکن بود و چه اکنون که مربی بزرگی شده، هرگاه فکر می­‌کند چیز تازه‌­ای برای ارائه دادن ندارد، می­‌رود تا خاطرات خوشی که ساخته به جای خودش لبخند روی لب­‌ها بیاورد. به بهانه خداحافظی ناگهانی زیدان از نیمکت کهکشاني‌ها نگاهی خواهیم داشت به تمام مربیانی که با کسب جام از تیم خود جدا شدند تا برای همیشه در بین هواداران تیم ها­ی‌شان از آن­‌ها به نیکی یاد شود.
کاپلو، موفق مظلوم
کاپلو در تاریخ رئال نقش پررنگی دارد. او در دو مقطع و با حضور ستارگانی چون بکهام، رونالدو، زیدان و...سرمربی کهکشانی­‌ها بود و هربار با وجود کسب جام، به اجبار مجبور به ترک رئال مادرید شد. دومین حضور کاپلو در رئال مادرید، پرچالش‌ترین زمان مربیگری او بوده‌است. جایی که هواداران از آمدن او به‌خاطر سبک دفاعی‌اش راضی نبودند و کاپلو در پاسخ گفته بود که «نتیجه گرفتن، بسیار مهم تر از زیبا بازی کردن است». او کار سختی را در رئال مادرید داشت؛ چراکه رئال چهار سال بود که هیچ جامی نبرده بود. در نیم فصل نخست نیز تیم کاپلو در کورس قهرمانی از بارسلونا عقب افتاد اما رئال در نیم فصل دوم نتایج بهتری کسب کرد و از معدود امتیازاتی که تیم بارسلونا از دست می‌داد، استفاده می‌کرد و در مجموع این تیم توانست در هفته آخر در یک بازی دراماتیک، تیم مایورکا را در حالی شکست دهد که کهکشانی­‌ها با یک گل عقب افتاده بودند و بکهام مصدوم شده بود. اما با این وجود، خوزه آنتونیو ریس، آن شب ستاره کاپلو شد و توانست دو گل بزند تا به همراه گل محمد دیارا، رئال با نتیجه سه بر يك به پیروزی برسد و قهرمان لیگ شود. با وجود این قهرمانی مسئولان رئال به بهانه بازی‌های دفاعی کاپلو، او را از تیم اخراج کردند تا کاپلو با جام برای همیشه از کهکشانی­‌ها خداحافظی کند.
سرالکس فرگوسن، یک خداحافظی با شکوه
فرگوسن کارنامه درخشانی در منچستر یونایتد دارد؛ کارنامه‌ای که آرزوی هر سرمربی در جهان است. او در دوران طولانی حضور خود در اولدترافورد، 13 بار عنوان قهرمانی در لیگ برتر انگلیس، دو قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا ، پنج قهرمان جام حذفی انگلیس، دو قهرماني جام جهانی باشگاه‌ها و یک قهرماني جام در جام اروپا به دست آورد؛ همه این عناوین کافی است تا به عنوان پر افتخارترین سرمربی تاریخ لیگ برتر انگلیس انتخاب شود. فرگوسن چیزی کمتر از سه دهه روی نیمکت منچستر یونایتد نشست و خیلی زود این تیم را به قدرت اول لیگ برتر انگلیس تبدیل کرد. منچستر یونایتد با فرگوسن به تیمی بزرگ و مخوف تبدیل شد ؛ چنانكه برای همگان ثابت شد که فرگوسن فقط به پیروزی می‌اندیشد و عطش سیری ناپذیری به قهرمانی و بالا بردن جام دارد. پس از گذشت سال ها هنوز سکانس غم‌انگیز چشمان اشک آلود هواداران شیاطین سرخ که رفتن سرمربی محبوب‌شان از تئاتر رویاها را باور نمی ­کردند، از ذهن کسی پاک نشده است. خداحافظی فرگی از منچستریونایتد یک خداحافظی با شکوه و البته احساسی بود. بدون شک چنین تصمیمی برای آقای افتخار شهر منچستر آسان نبوده و نخواهد بود اما روی دیگر سکه را نیز باید نگاه کنیم و آن اینکه چه بسیار مربیانی که دوست دارند، همچون فرگوسن در اوج خداحافظی کنند.
پپ گواردیولا و میراث ارزشمند تیکی تاکا
گواردیولا در مدت حضور چهار ساله خود در بارسا از 16 جام ممکن، 13 قهرمانی را برای بارسا به ارمغان آورد و توانست این تیم اسپانیایی را به عنوان برترین تیم فوتبال جهان معرفی کند. او با شعار «تیکی تاکا» آمد و با ارائه فوتبالی چشم‌نواز و به‌دور از حاشیه با حضور ستارگانی مانند، مسی، ژاوی، اینیستا، پویول، بوسکتس و ... باعث نفوذ آبی‌و اناری‌ها در قلب‌ها شد. گواردیولا در اولین فصل حضورش به عنوان مربی اولین سه‌گانه خود را فتح کرد و موفق شد قهرمانی لالیگا، کوپا دل‌ری و لیگ قهرمانان اروپا را از آن خود کند و به عنوان جوان‌ترین مربی فاتح لیگ قهرمانان معرفی شد. پس از آن دوباره نیز پپ، دو بار دیگر قهرمانی لالیگا را به دست آورد و سه سال پی‌درپی (2009، 2010 و 2011 )سوپر جام اسپانیا را از آن خود کرد. هافبک خلاق سال های نه چندان دور بارسا در سال 2011 روی نیمکت کاتالان ها شگفتی ساز شد و در یک سال 11 جام قهرمانی را به کارنامه افتخاراتش اضافه کرد. بارسا با هدایت این مربی دومین عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان را در سال 2011 با شکست منچستریونایتد به دست آورد و سوپر جام اروپا را نیز در سال‌های 2009 و 2011 فتح کرد. گواردیولا در دو جام باشگاهی جهان نیز دو قهرمانی در سال‌های 2009 و 2011 کسب کرد تا تمامی رکوردها را بشکند و هواداران کاتالان‌ را در مدت چهار سال حضورش از قهرمانی سیراب کند. با وجود اینکه در چند بازی آخر دوران حضور پپ روی نیمکت آبی اناری پوشان، آن­‌ها نتایج خوبی نگرفته بودند اما کارنامه پر افتخاراو باعث شد گواردیولا در اوج محبوبیت از بارسلونا خداحافظی کند.
آقای خاص، خداحافظی­‌های خاص تر
چه مورینیو را دوست داشته و چه از او نفرت داشته باشیم، او همیشه یک داستان پرهیجان در دنیای فوتبال است. ژوزه مورینیو عادت دارد تیمش را با یک عنوان بزرگ قهرمانی ترک کند. او این کار را در پورتو و اینتر انجام داد و پس از قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا با هریک از این دوباشگاه به کارش در این تیم‌­ها خاتمه داد و در اوج خداحافظی کرد. اما آقای خاص این ماموریت غیرممکن را در چلسی و رئال مادرید نیمه کاره گذاشت. او با کهکشانی ها تا فینال لیگ قهرمانان اروپا پیش رفت اما نتوانست با قهرمانی اروپا این تیم را ترک کند و اکنون معلوم نیست برنامه آقای خاص برای زمان خداحافظی از منچستر یونایتد چگونه است.
یورگن کلوپ، آقای معمولی محبوب
یورگن کلوپ از تابستان سال ۲۰۰۸ به تیم دورتموند پیوست و با تغییرات فراوان و بهره گیری از بازیکنان آینده‌دار، تیم را به‌گونه‌اي آماده کرد که کمتر کسی فکر می‌کرد دورتموند در دو فصل پشت سر هم قهرمان بوندس‌لیگا شود. فصل۲۰۱۱ -۲۰۱۰ با توفان پیروزی‌های پشت سر هم دورتموند آغاز شد و این تیم به قدری قدرتمند شده بود که هیچ تیمی در بوندسلیگا حریف آن‌ها نبود و چند هفته قبل از پایان مسابقات، قهرمانی‌اش مسجل شد. نکته جالب در این فصل این بود که تیم دورتموند جوان‌ترین تیم تاریخ بوندس لیگا بود که قهرمان بوندس لیگا شده بود. فصل ۲۰۱۲ – ۲۰۱۳ تیم یورگن کلوپ در این فصل تشنه قهرمانی در اروپا بود و با کسب پیروزی های مختلف در لیگ قهرمانان ، خاطرات خوبی را برای هوادارانش به ارمغان آورد که می‌توان به پیروزی دلچسب مقابل رئال مادرید و مالاگا در دقایق پایانی اشاره کرد اما این تیم از پس بایرن مونیخ آماده در فینال بر نیامد و با شکست مقابل این تیم به نایب قهرمانی بسنده کرد و این فصل را با دو نایب قهرمانی در بوندس لیگا و لیگ قهرمانان به پایان رساند. فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۵ فصلی بسیار نا امید کننده برای یاران کلوپ بود. رفتن لواندوفسکی ضربه بزرگی به تیم یورگن زد و نبود بازیکنی که بتواند خلأ او را پر کند، باعث شد تا یاران کلوپ فصل بسیار ناامید کننده‌اي را سپری کنند. باخت‌های پی در پی ، مشکل در گلزنی و نبود خلاقیت در تیم به طور کامل نمایان بود. انتقادهایی که تیم تحت هدایت یورگن کلوپ را با مشکل رو به رو کرد و تا جایی پیش رفت که یورگن کلوپ تصمیم گرفت از این تیم دوست داشتنی خداحافظی کند. کلوپ آن‌قدر در بین هواداران زنبورها محبوب بود که حتی فصل پایانی و کابوس‌بار او در دورتموند نیز نتوانست ذره­‌ای از محبوبیت او بکاهد. خداحافظی او از دورتموند با تشویق بی امان هواداران و اشک­‌های خودش در اوج محبوبیت صورت گرفت.
یوپ هاینکس، استاد در اوج رفتن
یوپ هاینکس ۷۲ ساله در ابتدای فصل، سکان هدایت بایرن مونیخ بحران زده آنچلوتی را به دست گرفت و توانست با تغییر سبک بازی این تیم، با اقتدار قهرمانی بوندس لیگا را به دست آورد و همراه با این تیم به مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۲۰۱۸ راه یابد؛ اتفاقی که شاید خوش بین‌ترین هوادار بایرن مونیخ نیز در ابتدای فصل، تصورش را نمی‌کرد ولی به واسطه حضور مربی سابق خود، این اتفاق رقم خورد. یوپ هاینکس تا پیش از این در سه مقطع، هدایت بایرن مونیخ را بر عهده داشته که در مرتبه دوم، به افتخارات زیادی دست یافته است. او حد فاصل سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۱ هدایت بایرن مونیخ را بر عهده داشت و در ۱۹۸ بازی، سرمربی این تیم بود و در این سال‌ها به دو قهرمانی بوندس لیگا و یک قهرمانی جام حذفی رسید. او برای مقطعی کوتاه حدود سه ماه در سال ۲۰۰۹، هدایت بایرن بحران زده را بر عهده داشت و توانست از پنج بازی چهار برد به دست آورد. اما پس از آن بود که او جای خود را به مربی دیگری داد و به لورکوزن رفت. اما این پایان کار هاینکس با بایرن مونیخ نبود و او با درخشش در تیم بایرن لورکوزن، در سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ به این تیم بازگشت و بوندس لیگا، جام حذفی و سوپرجام آلمان را برد تا یکی از خاطره انگیز ترين فصل های باواریایی ها رقم بخورد. پس از این افتخارات، او بار دیگر ترجیح داد بايرن را ترك كند و این‌بار هدایت تیمی را بر عهده نگرفت تا به بازنشستگی فکر کند یا به قولی در اوج کنار برود. اما تیم محبوب او بار دیگر در فصل ۲۰۱۷ با بحران مواجه شد و باز هم انتخاب اول مدیران این تیم برای خروج بایرن از بحران کسی نبود جز یوپ هاینکس و این‌بار نیزهاینکس مثل دفعات قبل موفق عمل کرد و بایرن مونیخ را دوباره به شکوه و بزرگی سابقش در فوتبال آلمان و اروپا بازگرداند. اما او دوباره نیز پس از افتخار آفرینی، این تیم را ترک کرد و مدیران بایرن مونیخ جانشین او برای فصل آینده را نیز انتخاب کرده اند. نکته‌ای که در این زمینه نه تنها در مورد هاینکس بلکه در مورد بسیاری از مربیان مطرح فوتبال اروپا از جمله گواردیولا، مورینیو، کلوپ، لوییز انریکه ... وجود دارد این است که آن‌ها پس از اینکه در تیمی به موفقیت بزرگی دست یافتند،تیم‌های‌شان را ترک می‌کنند؛ چرا که پس از نزدیک به دو يا سه سال حضور در تیمی، تا حدودي افکار آن‌ها برای سایر مربیان آن لیگ مشخص شده و نتیجه‌گیری بسیار سخت خواهد شد. یوپ هاینکس نیز در زمره همین مربیان است و با توجه به شناختی که از او در فوتبال آلمان وجود دارد، سعی می کند با موفقیت در هر تیم، به تیم دیگری برود و با ابزار جدید و نا شناخته (کیفیت بازیکنان) دوباره به چالش جدیدی فکر کند زيرا تفکرات او با بازیکنان سابقش، بر همگان عیان مي‌شود و شانس موفقیت او با این شرایط بسیار پایین می آید.