مصطفی اقلیما، رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران با تاکید براینکه برای کودکان کار و خیابانی فضایی برای مشاوره و مددکاری وجود دارد، به میزان گفت: متاسفانه اغلب کودکان کار به سبب مشکل در خانواده به خیابان کشیده می‌شوند، چراکه اغلب آنان یا خانواده خود را از دست داده‌اند یا خانواده‌شان در زندان هستند و برخی نیز پدرانشان دچار اعتیاد هستند یا نتوانسته‌اند برای خود شغل پیدا کنند.
وی افزود: تعداد این کودکان در ایران کم نیست و بیش هفت میلیون کودک کار در ایران وجود دارد؛ تعداد کودکانی که در پایتخت و درمعابر کار می‌کنند، در مقابل تعداد کودکان کار در کارگاه‌ها و کارخانه‌های شهرستان‌ها کم است، چراکه این کودکان در مقابل مبلغ کمتری حاضر به فعالیت می‌شوند، از این رو اغلب کارفرمایان با حضورشان موافقت می‌کنند.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران با بیان اینکه می‌توان با مشاوره دادن بخشی از روحیه آسیب دیده این کودکان را ترمیم کرد، عنوان کرد: اما تا زمانی که این خانواده‌ها برای تهیه مایحتاج خود نیازمند هستند، مشاور و مددکار نمی‌توانند نقش پررنگ و موثری را در زندگی این کودکان ایفا کنند.
اقلیما با تاکید براینکه متاسفانه برخی از مددکاران متخصص این حوزه نیستند و رشته تخصصی و تحصیلی آن‌ها غیر مرتبط است، گفت: مددکاران می‌توانند علل و عوامل را بررسی کنند، اما این سازمان‌ها هستند که باید زیرساخت‌ها را فراهم کنند تا شاهد چنین آسیب‌های اجتماعی نباشیم.
وی با اشاره به کاهش حضور خیران در این عرصه، اظهار کرد: امروزه حتی خیران نیز کمک نمی‌کنند و ناامید شده‌اند؛ متاسفانه برای درمان، تهیه خوراک و پوشاک نیز کمک‌ها نسبت به گذشته کاهش چشمگیری داشته و شرایط سخت‌تر شده است.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران نبود کودک کار در کشور را منوط به رفع مشکلات اقتصادی خانواده‌ها خواند و گفت: زمانی که اگر هر خانواده چهارنفره سه وعده غذایی خود را فقط به تخم مرغ اختصاص دهد، معادل دو میلیون و ۸۰۰ هزارتومان هزینه وعده‌های غذایی ماهانه‌شان می‌شود، چطور می‌توان انتظار داشت که کودکان وارد بازار کار نشوند.
اقلیما ادامه داد: متاسفانه یکی از مسئولان استان تهران اعلام کرده بود کودکان کار روزانه تا یک میلیون تومان هم درآمد دارند، این درحالی است که برخی مسئولان و مدیران تا ۱۰۰ میلیون تومان نیز درآمد کسب می‌کنند و به این نمی‌اندیشند که ۹۹ درصد این کودکان نانی برای خوردن ندارند و مجبور به انجام چنین اموری هستند.
وی با بیان اینکه حدود ۷۰ درصد از تحصیلکرده‌ها بیکار هستند، اظهار کرد: با این شرایط نمی‌توان توقع داشت که کودکان این افراد به آرزو‌های خود برسند و به دنبال کسب درآمد نروند.
اقلیما عدم حضور متخصصان مددکاری در بیمارستان را آسیب‌زا خواند و گفت: متاسفانه در بیمارستان‌ها هم باید متخصص مددکاری حضور داشته باشد، اما فقط یک اتاق را به نام مددکار بازگشایی می‌کنند و دیگر متخصصان حوزه‌های پزشکی در اتاق ساکن می‌شوند.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران خاطرنشان کرد: متاسفانه در مراکز از مددکاران تخصصی استفاده نمی‌شود، با این حال مسئولان نیز باید مساله کودکان کار را جدی بگیرند و تا زمانی که کار‌های زیرساختی رفع نشود، معضلی به نام کودکان کار را شاهد هستیم.
