در ویدیوی منتشر شده از این اتفاق نشان می دهد که مهندسان با استفاده از توموگرافی رایانه ای یک مدل سه بعدی از اندام های گفتاری این کاهن تهیه کردند و به وسیله چاپگر سه بعدی آن را ساختند./ساعدنیوز
دانشمندان موفق شدند بدون باز کردن پوشش باستانی، داخل تابوت مهر و موم شدۀ یک مومیایی متعلق به ۳۰۰۰ سال پیش را بررسی کنند. با استفاده از اسکنهای سهبعدی، محققان نگاهی کمیاب به آیینهای تدفین مصریان باستان انداختند که تفاوتهای زیادی با تصورات رایج ما دارند.
دانشمندان لاشهی یخزدۀ یک کرگدن پشمالوی جوان را در یخهای سیبری کشف کردند که نیمی از بدنش دهها هزار سال پیش توسط شکارچیان خورده شده و نیمۀ دیگر آن در زیر یخها محفوظ مانده است.
هیروگلیفهای نقش بسته بر دیوارۀ مقبره، نام و جایگاه این مرد را فاش کردهاند؛ مردی که در یکی از رنگارنگترین مقبرههای کشف شده در مصر دفن شده است. درخشش رنگهای این مقبره هنوز پس از گذشت بیش از 4 هزار سال خیرهکننده هستند.
شهر «لانوریا» در صحرای آتاکامای شیلی به خاطر متروکه بودنش به «شهر ارواح» معروف است؛ اما وقتی در سال 2003 یک اسکلت عجیب 15 سانتیمتری با شکل و شمایل انسانی، جمجمۀ کشیده و چشمان مورب در آنجا کشف شد، خیلیها تصور کردند که این شهر علاوه بر ارواح با «بیگانگان
اسکنهای سه بعدی از ساعات پایانی زندگی یک کروکودیل رود نیل، قبل از مومیایی شدن در مصر باستان پرده برداشته است. این اکتشاف غافلگیرکننده شواهد مهمی را درباره رویکرد مصریان نسبت به این خزندگان خطرناک که هزاران مورد آن به عنوان پیشکشهای آیینی مومیایی شدهاند،
مطالعهای جدید نشان میدهد که این زن اهل مصر باستان، در اثر یک درد شدید جان سپرده است و آخرین جیغش به مدت ۳۵۰۰ سال روی صورت مومیایی شدهاش حفظ شده است. این مومیایی که به «زن جیغکشنده» معروف است، اخیرا مورد عکسبرداری سیتیاسکن قرار گرفته است.
مطالعهای جدید نشان میدهد که این زن اهل مصر باستان، در اثر یک درد شدید جان سپرده است و آخرین جیغش به مدت ۳۵۰۰ سال روی صورت مومیایی شدهاش حفظ شده است. این مومیایی که به «زن جیغکشنده» معروف است، اخیرا مورد عکسبرداری سیتیاسکن قرار گرفته است.
اخیرا دانشمندان یک عمل هیجانانگیز کالبدشکافی را بر روی یک گرگ باستانی که از سرزمینهای یخزدۀ سیبری بیرون کشیده شده انجام دادهاند؛ احتمال میرود که این گرگ هنوز طعمهای در معده خود داشته باشد.
این کشف حیرتانگیز را میتوان یکی از «سینماییترین» کشفیات باستانشناسی قرن بیست و یکم نامید؛ کشفی که در سال 2005 در گورستانی در جنوب کشور مجارستان انجام شد اما نتایج تحقیقات و بررسیها در مورد آن سالها بعد در نشریۀ «علوم باستانشناسی و انسانشناسی» به چاپ
مصریان باستان شاید بیشتر به خاطر شیوه خاکسپاری مردگان و ساختن اهرام عظیم و پر کردن مقبرههای زیرزمینی با گنجینهها و اشیاء مجلل شناخته شدهاند. مصریان باستان همچنین بسیاری از افراد را برای سالم باقی ماندن جسدشان مومیایی میکردند. سوال اینجاست که مردم مصر
یادداشتهای باستانشناسان در زمان کشف این مومیایی نشان میدهد که جنین و بقایای جفت آن در بین پاهای دختر ۱۴ تا ۱۷ ساله قرار داشته است. محققان شکم این مادر مصری را، که تخمین زده میشود در حدفاصل دوره متاخر مصر باستان (۷۱۲ تا ۳۳۲ قبل از میلاد) و دوره قبطیها
پژوهشگرها به تحلیل بقایای مومیایی دختری نوجوانی پرداختند که در مصر باستان در طول زایمان جان خود را از دست داده بود. یافتهها نشان میدهند مادر جوان در حین زایمان نوزادهای دوقلو جان خود را از دست داده است. متأسفانه سر نوزاد اول در دهانهی رحم گیر میکند و به
تا به امروز هزاران مومیایی حیوانی در مصر کشف شده است. هرچند گربهها، سگها و پرندگان شکاری مومیاییشده زیادی از دوران مصر باستان به جا ماندهاند، با این حال مومیاییهای نخستیسانان نادر هستند و کمتر به دست آمدهاند.
اگر به دنبال یک شب عالی در ۱۵ ژانویه ۱۸۳۴ بودید، مهمانی توماس پتیگرو قطعاً جایی بود که میتوانستید این شب عالی را در آن تجربه کنید. این یک مهمانی عادی نبود. رویدادی بود که باید برای حضور در آن بلیط تهیه میکردید.
این باستانشناس پرتغالی در اوایل دهه ۱۹۶۰ روی بقایای این اجساد کار کرده بود و اخیراً تصاویری از بقایای اسکلت سیزده نفر که او عکاسی کرده بود، کشف شده است.
محققان دانشگاه قاهره از سی تی اسکن برای بررسی دیجیتالی، بدون باز کردن تابوت، مومیایی «پسر طلایی» که بیش از ۱۰۰ سال پیش در قبرستانی در «ناگ الحسی» در جنوب مصر کشف شده بود، استفاده کردند.
یک مومیایی ۱۲۸ ساله که مدتها در یکی از مراکز تشییع جنازه پنسیلوانیای آمریکا به نمایش گذاشته شده بود، نهایتا تشییع شد. این مرکز اعلام کرد که پس از سالها، هویت این فرد با استفاده از تکنولوژی جدید مشخص شده و پیکر این مرد پس از ۱۲۸ سال خانه ابدی خود را پیدا
یک مومیایی ۱۲۸ ساله که مدتها در یکی از مراکز تشییع جنازه پنسیلوانیای آمریکا به نمایش گذاشته شده بود، نهایتا تشییع شد. این مرکز اعلام کرد که پس از سالها، هویت این فرد با استفاده از تکنولوژی جدید مشخص شده و پیکر این مرد پس از ۱۲۸ سال خانه ابدی خود را پیدا
در موزه مومیایی مصر میتوان مومیاییهای برخی فراعنه و همچنین حیواناتی مانند کروکودیل، گربه، ماهی و میمون را که در مصریها دوران باستان مقدس میدانستند، مشاهده کرد.
کارگران شرکت لولهکشی گاز، در زیر خیابانهای شهر باستانی لیما در کشور پرو، هشت مومیایی و تعدادی از ابزارهای مربوط به تمدن پیش از اینکاها را کشف کردند. باستانشناسان مومیاییها را در حالت نشسته و در حالیکه در پارچهای نخی پیچیده شده بودند یافتند. این مقبره
سنت مومیایی کردن مردگان به هیچ وجه مخصوص مصر باستان نیست؛ قدمت این سنت در آمریکای جنوبی در مواردی حتی به هفت هزار سال قبل نیز میرسد. در اینجا با سنتهای مومیایی در نزد مردمان اینکا و مردمان باستانی چیچورو آشنا خواهیم شد.
«در اطاقم یک آینه به دیوار است که صورت خودم را در آن میبینم و در زندگی محدود من این آینه مهمتر از دنیای رجالههاست که با من هیچ ربطی ندارند.» صادق هدایت، هشت دهه پیش با خلقِ مفهومِ «رجالگی» دورانی از تاریخ معاصر ما؛ یعنی دورانِ دودمان پهلوی اول و سردمداری
پيكر رضاشاه از زير خاك مثل يكي از وقايع سوررئال داستانها بيرون آمد. مثل ظهور مرشد و غزازيل در مسكوي دهه 30 در رمان «مرشد و مارگاريتا»، يا زندهشدن موميايي فرعون در قاهره اوايل قرن بيستم در داستان «موميايي» اثر «نجيب محفوظ». بايد كسي پيشتر داستاني با اين
بحث و تبادلنظرها درباره مومیایی کشفشده در شهرری که گفته میشود جسد رضاخان است همچنان داغ و جدی جریان دارد. بااینحال هنوز مسئولان هیچ خبر و اظهارنظر رسمیای درباره صحت و سقم این گمانهزنی و سرانجام مومیایی کشفشده منتشر نکردهاند.