یک مطالعه جدید با استفاده از دادههای مریخنورد «ژورنگ» (Zhurong) چین، شواهدی از رسوبات ساحلی باستانی در زیر سطح مریخ را کشف کرده است که نشان میدهد زمانی یک اقیانوس وسیع بخشی از سیاره سرخ را پوشانده است. این کشف نشان میدهد مریخ همیشه یک دنیای خشک و متروک
آهن موجود در سنگهای مریخ در مقطعی با آب مایع، یا آب و اکسیژن موجود در هوا واکنش داده است. با این حال، تحلیلهای جدید که ترکیبی از مشاهدات فضاپیماها و تکنیکهای آزمایشگاهی نوین را به کار گرفتهاند، نشان میدهد که رنگ سرخ مریخ بیشتر با اکسیدهای آهن حاوی آب،
آسمان شب این هفته میزبان یکی از پدیدههای نادر نجومی خواهد بود. هفت سیاره مریخ، مشتری، عطارد، زهره، زحل، اورانوس و نپتون در یک خط قرار میگیرند و برخی از آنها با چشم غیرمسلح قابل مشاهده خواهند بود./یورونیوز
مریخ با چشماندازی خشک و میزان بالای تشعشعات کیهانی شاید مقصد ایدهآلی برای تعطیلات به نظر نرسد، اما تحقیقات جدید نشان میدهد که این سیاره زمانی دارای سواحل شنی بوده است.
دانشمندان دهها سال است که به دنبال نشانههایی از آب در مریخ هستند و شواهدی را از بستر رودخانههای خشک شده، کلاهکهای یخی قطبی و ذخایر معدنی آن جمعآوری کردهاند.
اگر امشب، ۹ فوریه ۲۰۲۵ (۲۱ بهمن) و بامداد فردا به ماه نگاه کنید، سیاره سرخ را در کنار ماه میبینید که منظرهای ایجاد میکند که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است.
سیاره سرخی که به نظر ما سیاره سرد و مردهای است، هنوز هم زیباییهای منحصر به فرد خود را دارد. مریخ فقط یک جو نازک و ضعیف دارد و بیشتر آن (حدود ۹۵ درصد آن) دی اکسید کربن است. هنگامی که زمستان مریخ فرا میرسد، CO۲ منجمد میشود و پوشش ضخیمی را روی سطح مریخ در
در این شبها فاصله مریخ از زمین حدود ۹۶ میلیون کیلومتر است و به تدریج هرچه از ۲۷ دی جاری بگذرد، آرام آرام فاصله این جرم آسمانی از ما بیشتر خواهد شد و تا دو ماه آینده سیاره مریخ را دیگر در وضعیت دوری از زمین خواهیم داشت و به اندازه این شبها، درخشش ندارد.
از زمان اکتشاف مریخ، دانشمندان همواره در تلاش بودهاند تا سرنخهایی از زندگی در این سیاره پیدا کنند. حالا با کشف جدیدی که توسط روبات "ژورونگ" چین انجام شده، فصل جدیدی در تاریخ باستانی مریخ آغاز شده است. شواهدی که از سطح مریخ بهدستآمده، نشان میدهد
ایلان ماسک در پستی در ایکس گفت: «ما مستقیم به مریخ میرویم. ماه حواسپرتی است.» این اظهارات ماسک کاملاً با برنامههای ناسا برای ارسال انسان به قطب جنوبی ماه در اواخر این دهه میلادی و ایجاد پایگاه عملیاتی در آنجا تضاد دارند.
این گزارش با عنوان «اکتشاف مریخ، ۲۲ مه ۱۹۸۴» توضیح میدهد که چطور این سازمان با استفاده از روش «فرافکنی اثیری» – تکنیکی که بر اساس آن روح انسان میتواند در جهانهای ماورایی سفر کند – فردی را در حدود یک میلیون سال پیش از میلاد به مریخ فرستاده است.
در یکی از نمونههای مشهور تصویر صورت یک خرس نیز در مریخ دیده شده است. صورت مریخی خرس از دهانههای به شکل حرف وی در الفبای انگلیسی (پوزه خرس)، دو فروچاله که با تقریبی مثالزدنی جای چشمها را گرفتهاند و گسلی دایرهای به جای سر خرس، تشکیل شده است.
بر اساس تحقیقات جدید، یک ماده معدنی محبوس در یک شهابسنگ مریخی که به زمین سقوط کرد، آثاری از آب در مریخ را نشان داده که قدمت آن به ۴.۴۵ میلیارد سال قبل میرسد.
دانشمندان بهتازگی ادعا کردهاند که یک سنگ سیاه مرموز در مریخ نشان میدهد که بیگانگان میتوانستهاند بیش از چهار میلیارد سال پیش در چشمههای آب گرم روی این سیاره حمام کرده باشند.
پژوهشگران ذره سنگ زیرکُن ۴.۴۵ میلیاردساله متعلق به شهابسنگ معروف مریخی ۷۰۳۴ NWA که به نام زیبایی سیاه نیز شناخته میشود، را بررسی کردند و اثر ژئوشیمیایی مایعات از جمله مقدار زیادی آب را در آن یافتند.
شهابسنگ لافایِت سال ۱۹۳۱ درون یک کشو در دانشگاه پردو کشف شد و هیچ کس هم هرگز نفهمید که این شهاب سنگ چگونه از آنجا سر درآورده است. تجزیه و تحلیل جدیدی درباره این سنگ انجام شده و نتایج آن منجر به کشف شواهدی از وجود آب مایع در مریخ از ۷۴۲ میلیون سال پیش شده است.
ماسک اخیراً اعلام کرده که اسپیسایکس قصد دارد راکت چند میلیارد دلاری استارشیپ را در سال ۲۰۲۶ به مریخ بفرستد، اگرچه این یک مأموریت بدون سرنشین خواهد بود. دو سال بعد در ۲۰۲۸، استارشیپ برای اولین بار انسانها را به مریخ خواهد برد که اولین گام های بشر بر روی
مریخنورد پشتکار ناسا که از سال 2020 در حال گشتوگذار روی سیاره سرخ است، اخیراً تصویری ثبت کرده که شباهتی ترسناک به سر انسان دارد و بار دیگر حس کنجکاوی و ماجراجویی عمومی را برانگیخته است. این تصویر که در سپتامبر 2024 گرفته شده، در واقع یک سنگ ماسهای رسوبی
مریخنورد کنجکاوی «Curiosity» در دهانه گیل شواهد تازهای از تغییرات فاجعهبار آبوهوای مریخ که سیاره سرخ را غیرقابل سکونت کرد، پیدا کرده است. یافتههای اخیر کنجکاوی نشان میدهد که تغییرات آبوهوا مریخ را به سیارهای زیستناپذیر با سطح یخزده، خشک و بایر
مریخ سیارهای با تضادهای بسیار است، از آتشفشانهای عظیم گرفته تا درههای عمیق و دهانههای برخوردی که ممکن است آب داشته باشند. به محض اینکه انسان زندگی خود را در مریخ آغاز کند، نیاز دارد ...
سیر نگه داشتن فضانوردان در طول یک سفر فضایی طولانی احتمالاً یک چالش بزرگ و اساسی خواهد بود. در تلاش برای حل این مسئله، تیمی از دانشمندان در یک مطالعه جدید پیشنهاد دادهاند که فضانوردان میتوانند از سنگهای فضایی بهعنوان غذا استفاده کنند.
تحقیقات جدید نشان میدهد که جو مریخ ممکن است در نگاه ساده از چشم ما پنهان شده باشد، زیرا توسط مواد معدنی موجود در خاک سیاره سرخ جذب شده است. اگر پوشش گازی مریخ بیش از سه میلیارد سال پیش به سطح آن رفته باشد، میتواند توضیحی برای این باشد که چگونه این سیاره
مریخ تفاوتهای ویژهای با سایر سیارات منظومۀ شمسی دارد که برخی از آنها تا کنون غیرقابل توضیح باقی ماندهاند؛ حالا یک اخترشناس، در تلاش برای توضیح این ویژگیها، پیشنهاد کرده که شاید در گذشته بسیار دور، یک قمر دیگر نیز به دور مریخ میچرخیده که حالا ناپدید شده
منشأ جستجوهای امروز ما برای پیدا کردن فرازمینیها به آزمایش عجیبوغریبی بازمیگردد که دقیقا ۱۰۰ سال پیش انجام شد. در سال ۱۹۲۴ دیوید تاد، ستارهشناس آمریکایی تلاش کرد که به سیگنالهای رادیویی سیاره مریخ گوش دهد.
در اینجا شش مورد از تصاویر مربوط به سیارۀ سرخ را مرور میکنیم؛ تصاویری که برای ذهنهای خلاق و خیالپرداز، مثل ردپایی از حیات بیگانه یا تمدنهای فضایی بودهاند.
محققان میگویند که مقادیر زیادی آب ممکن است در عمق پوسته مریخ به دام افتاده باشد؛ این موضوع سؤالات جدیدی را درباره امکان وجود حیات در این سیاره سرخ مطرح میکند.
زمانی که در مأموریت فضاپیمای وایکینگ ۱ در سال ۱۹۷۶ عکسهایی از سطح مریخ گرفته شد، تصویر یک «چهره انسانی» در منطقه سیدونیای سیاره سرخ، توجه و حیرت عمومی را به دنبال داشت. برخی از مردم از خود میپرسیدند آیا این اثری از یک تمدن باستانی نیست؟
در روز ۱۳ ژوئیه، که ۱۲۰۸ امین روز در مریخ است، دوربین مستکم-رد سمت راست(Mastcam-Z) مریخنورد استفامت منطقهای را با چند صخره در طول بررسی روزانه خود از سطح سیاره سرخ مشاهده و تصویری را به زمین ارسال کرد. اگر به دقت نگاه کنید، ممکن است متوجه شوید که در گوشه
این سؤال که آیا مریخ تا بهحال میزبان حیات بوده است یا خیر، برای چندین دهه دانشمندان و مردم را مجذوب خود کرده است. مرکز اصلی این کشف، بهدست آوردن بینشی درمورد آب و هوای گذشته همسایه زمین توسط خاک آن است
ناسا 725 هزار دلار روی یک سیستم موشکی جدید سرمایهگذاری کرده که هدف آن برطرفکردن یکی از بزرگترین موانع موجود برای انتقال انسان به مریخ است: زمان سفر. در واقع ادعا شده که این سیستم موشکی میتواند انسانها را در 2 ماه به مریخ ببرد و برگرداند.
به گفتهی ناسا، مریخنورد استقامت (پِرسِویرِنس) کشفی بیسابقه کرده است. وجود یک تخته سنگ از یک نوع کاملا خاص در مسیر مریخنورد استقامت، این گمان را تقویت کرده است که شاید این سنگ در مسیر یک رودخانۀ باستانی جا به جا شده باشد و یا از زیر سطح مریخ سرچشمه گرفته
تحقیقات زیادی در مورد چگونگی تأثیر سفرهای فضایی بر بدن انجام شده است. درحالیکه بسیاری از مطالعات مربوط به اثرات پرواز فضایی در مدار پایین زمین (LEO) میشوند، برخی نیز به اثرات منفی سفر به فراسوی میدان مغناطیسی محافظ زمین پرداختهاند. این منطقه جایی است که
ترکیب بناهای تاریخی ایران با سطح غبارآلود مریخ شاید در ابتدا عجیب به نظر برسد؛ اما این تصاویر هنرمندانه توانستهاند این ترکیب را به شکلی پذیرفتنی و غافلگیرکننده ارائه دهند؛ ترکیبی که در یک قاب کوچک، به شکلی تحسینبرانگیز، گذشتۀ دور را با آیندۀ دور پیوند
ظرف ۱۵ سال آینده، بازدید انسانها از مریخ عملی خواهد شد. با این حال، این یک سفر نه ماهۀ یکطرفه خواهد بود. بنابراین، پیش از اینکه کسی پا به این سیارهی سرخ بگذارد، پیدا کردن راهی برای سیر کردن شکم انسانها در مریخ حیاتی است.