وی تاکید کرد: در سال ۸۰ که من شهردار تهران بودم، قیمت مسکن در نقاط مرغوب تهران محدوده هفتصد هزار تومان بود اما بینید که قیمت‌ها در این دو دهه چقدر افزایش عجیب و غریب افزایش داشته است.
وی با انتقاد از نبود آمار تاکید کرد:در کشورهای پیشرفته همه اطلاعات شهروندان در شهرداریها ثبت شده است و شهرداری می‌داند سامنان هر منطقه شغل دارند یا ندارند و در چه وضعیتی هستند. حکومت‌ها چهار وظیفه اصلی دارند ، تامین بهداشت و درمان، آموزش و پرورش، مسکن و اشتغال این بدان معناست که اگر دولتی نتواند اشتغال لازم را ایجاد کند ضروری است که حقوق بیکاری بدهد. حالا در این وضعیت ما با نبود آمار و مبهم بودن وضعیت در بسیاری بخش ها روبرو هستیم.
او با اشاره به اینکه نزدیک به بیست و دو میلیون خانوار در ایران زندگی می‌کنند ، گفت: حال بررسی کنیم از این تعداد چند درصد خانه ندارند، ما در ایران کمتر با مشکل بیابان نشینی و چادرنشینی و ... روبرو هستیم. نمی‌گویم نداریم اما درصد کمی از خانوارهای ما درگیر این بحران هستند و در نتیجه ما باید بر همین مبنا برنامه‌ریزی کنیم .
وی در توضیح این مطلب افزود: می‌بینید کسانی که مالک خانه نیستند، در منازل استیجاری زندگی می‌کنند و عده ای نیز مسکن نامناسب دارند و باید برایشان فکری کرد. در نتیجه راه حل معضل مسکن در ایران از بهبود وضعیت رابطه مالک و مستاجری و برنامه ریزی برای نوسازی و مرمت و بهسازی واحدهای مسکونی نامناسب میگذرد.
توسعه شهرهای بزرگ بحران‌زاست
ملک مدنی با اشاره به فعالیت نهادهای حمایتی تاکید کرد:بنیاد مسکن، کمیته امداد، بهزیستی، بنیاد شهید، بنیاد مستضعفان و نهادهای حمایتی از این دست باید اموالشان را کنار هم بگذارند تا مردم خانه دار شوند.به نظر من دولت به هیچ وجه نمی تواند سازنده مسکن باشد و برای برنامه ریزی در این بخش لازم است شهرداری ها ارد عمل شوند.
او با طرح این پرسش که چرا کالای مورد نیاز خانوار تبدیل به کالای سرمایه‌ای شده است؟ گفت: طبیعی است برای رفع این مشکل باید سیاست‌های اقتصادی تغییر کند، چرا باید شهرها به محلی برای خانه‌های خالی تبدیل شوند؟ در همین تهران کسی هست که ۲ هزار سند آپارتمان در دست دارد، طبیعی است با تغییر سیاست اقتصادی باید بخش مهمی از مشکل رابرطرف کرد.
ملک مدنی گفت: از سوی دیگر مساله مهم این است که تا ندانیم چه کسی در کدام نقطه به مسکن نیاز دارد، نباید دست به عمل بزنیم. سیاست ما همواره توسعه شهرهای بزرگ بوده که در عمل تشدید کننده مشکلات است.
وی با ذکر مثالی ادامه داد: می‌بینیم با اجرای همین سیاست‌ها بافت‌های اجتماعی شهرهای سنتی دگرگون شده ، در یزد با سیاست‌های مسکن‌سازی، دگرگونی عجیبی ایجاد کرده است و محلاتی ساخته شده که ساکنانش اصلا یزدی نیستند، آیا درست است آب از زاینده‌رود بیاوریم و پمپاژ می کنیم تا هفت طبقه بالا برود و سیفون توالت را پر کند؟
فناوری مدرن ساخت و ساز وارد ایران نشده است
وی تاکید کرد: اگر اطلاعات آماری در هر شهر و روستا از متقاضیان مسکن وجود داشته باشد، بخش مهمی از مشکلات حل خواهد شد. برای مشکل مسکن باید هم راه حل محلی و هم سیاست‌های کلی و کلان داشته باشیم.در غیر این صورت با این روند شهرهای بزرگ باز هم بیشتر پر از خانه خالی می‌شوند و خرید آن نیز آرزوی دست نیافتنی باقی خواهد ماند.
وی با اشاره به اهمیت فناوری ساخت و ساز گفت: متاسفانه فناوری مدرن ساخت و ساز وارد کشور نشده است.به عنوان مثال در پردیس یکی دو شرکت ترکیه‌ای آمدند اما آنها هم کارشان نیمه تمام رها شده است در حالی که امروز یک هتل ۵ ستاره ظرف ۱۵ روز ساخته می شود.
شهردار اسبق اصفهان توضیح داد: بیست سال پیش یک شرکت اتریشی دو هزار متر ساختمان مدرن را ظرف بیست روز توسط ۱۰ نفر ساخت اما شرکت‌های ساختمانی که زمانی مرغوبترین خانه‌های ایران را می‌ساختند تعطیل شدند و در غیاب شرکت اکباتان و آتی‌ساز و ... به تعداد پلاک‌ها، بساز بفروش ساخته‌ایم.
وی ابراز امیدواری کرد برنامه دولت برای ساخت یک میلیون واحد مسکونی در سال با کمک دانشگاهیان متعادل شود و با اتخاذ سیاست همه جانبه، استفاده از مالیات، ظرفیت‌های موجود و اموال سازمان‌هایی که قرار بود برای مستضعفان استفاده شود، این طرح اجرایی شود.
