به گزارش روابطعمومی اداره کل حفاظت محیطزیست استان البرز، شاهعلی در این کارگاه آموزشی با اشاره به اهمیت مقابله با انواع آلودگیها در محیطزیست، خاطرنشان کرد: آموزش صحیح از کودکی و درون خانواده، اساس مسئولیتپذیری زیستمحیطی در بزرگسالی است. وی با استناد به این آموزه که « زگهواره تا گور دانش بجوی»، افزود: ارتقای آگاهی مردم، زیربنای کاهش آلودگیها و تغییر رفتارهای آسیبزا است.
این فعال محیطزیست با اشاره به نقش اقدامات کوچک و روزمره در ایجاد تغییرات بزرگ، اظهار داشت: استفاده از کیسههای پارچهای، پرهیز از مصرف بیرویه پلاستیک، جلوگیری از استفاده از ظروف یکبار مصرف و کاهش تولید پسماند، گامهای ساده اما مؤثری هستند که میتوانند اثرات گستردهای در سلامت جامعه و محیطزیست برجای بگذارند. شاهعلی با تاکید بر ضرورت توجه به سلامت زیستمحیطی خانوادهها افزود: آشپزخانه با پلاستیک سیاه رنگ یعنی افزایش خطر ابتلا به بیماری ها؛ این سبک زندگی اثرات نامطلوبی بر سلامت و طبیعت دارد.
وی با اشاره به مضرات رهاسازی زباله در طبیعت و ناپایداری خاک گفت: از بین رفتن تنها یک سانتیمتر خاک حاصلخیز، نیازمند میلیونها سال زمان است و رفتارهای ناپسند همچون روشنکردن آتش در طبیعت، رهاسازی پوشک کودک، ظروف یکبار مصرف و زبالهها، خسارات سنگینی به منابع طبیعی وارد میکند. او همچنین با اشاره به آیات قرآن و اشعار بزرگان ادب فارسی، یادآور شد که پیامد اقدامات مخرب انسان در طبیعت، ناگزیر به خود او بازمیگردد.
شاهعلی ضمن بیان نمونههایی از عوامل تهدیدکننده سلامت مانند مصرف نوشابه، آلودگیهای ناشی از سیگار، ضایعات صنعتی، جیوه موجود در آبها و بیسفنول موجود در رسیدهای بانکی، بر ضرورت افزایش استانداردهای محیطزیستی و اصلاح الگوهای مصرف تأکید کرد. وی افزود: هرچه استانداردهای محیطزیستی ارتقا یابد، سطح سلامت عمومی جامعه نیز بالاتر خواهد رفت.
این نویسنده و مدرس محیطزیست با اشاره به ارزش بیبدیل درخت بلوط و نقش آن در تولید اکسیژن، ذخیره آب، جلوگیری از بیابانزایی و حفظ خاک، اظهار داشت: هیچ قیمتگذاریای نمیتواند ارزش کارکردهای اکولوژیک طبیعت را جبران کند. او همچنین تأکید کرد که مدیریت اصولی منابع آب، از جمله استفاده از سیفونهای کممصرف و هدایت آبهای خاکستری برای مصرف ثانویه، بخشی از مدیریت سبز در خانوادههاست.
شاهعلی در پایان با اشاره به اینکه کودکان از رفتار والدین الگو میگیرند، خاطرنشان کرد: برای حفاظت از محیطزیست، پیش از هر چیز باید نحوه زیستن را بیاموزیم و به جای تخریب طبیعت، با آن مهربان باشیم. او افزود: «هر رفتار ما، چه کوچک و چه بزرگ، سرنوشت محیطزیست را رقم میزند و این همان جایی است که نقش آموزش معنا پیدا میکند.
