فرادید| مردم کایان لاوی (Kayan) که به نام پادانگ (Padaung) نیز شناخته می‌شوند، گروهی قومی هستند که جمعیت آنها در میانمار (برمه) و تایلند ساکن است.
به گزارش فرادید، این مجموعه از عکس‌ها سال ۱۹۳۵ گرفته شدند، زمانی که گروهی از زنان پادانگ به لندن سفر کردند. در دهه ۱۹۳۰، سیرک‌ها و نمایش‌ها در بریتانیا بسیار محبوب بودند و این زنان که با نام «زنان زرافه‌ای» معرفی شده بودند، جذابیت اصلی این نمایش‌ها بودند و جمعیت زیادی را به سوی خود جذب می‌کردند.
زنان پادانگ از یک پلیس لندن راهنمایی می‌خواهند، ۱۹۳۵
در شاخص‌ترین رسم مردم پادانگ، بسیاری از دختران از حدود پنج سالگی گردن‌های خود را با مارپیچی از حلقه‌های برنجی می‌پوشانند (در گذشته از مس و طلا نیز استفاده می‌شد). یک بِدینسایا (پزشک روح) این حلقه‌ها را روزی که بر اساس پیشگویی خوش‌یمن تشخیص داده میشود، در جای خود قرار می‌دهد.
نخستین مارپیچی که حدود پنج سالگی دور گردن یک دختر پیچیده میشود، معمولاً حدود ۱۰ سانتی‌متر ارتفاع دارد. حدود دو سال بعد، حلقه دیگری اضافه میشود و حلقه‌ها به تدریج تا رسیدن به محدوده ۲۱-۲۵ سالگی، یعنی در سنین ازدواج افزوده می‌شوند.
زنانی که این حلقه‌ها را می‌پوشند زنان زرافه‌ای نامیده می‌شوند
حلقه‌ها می‌توانند به ارتفاع ۳۰ سانتی‌متری و وزن ۹ کیلوگرمی برسند. این کار توهمی از کشیده شدن گردن ایجاد میکند، اما اثر واقعی آن اینست که ترقوه‌ها و قفسه سینه را پایین می‌برد و شانه‌ها را به سمت پایین متمایل میکند. در واقع، وزن برنج ترقوه را پایین می‌آورد و قفسه سینه را فشرده میکند. گردن خود به خود کشیده نمی‌شود، ظاهر کشیده‌شده‌ی گردن به دلیل تغییر شکل قفسه سینه و شیب شانه‌ها ایجاد میشود.
حلقه‌ها معمولاً پس از قرار گرفتن در محل خود به ندرت برداشته می‌شوند، زیرا پیچیدن و باز کردن آنها فرایندی طولانی است. این حلقه‌ها معمولاً زمانی برداشته می‌شوند که به جای آن حلقه جدید یا بلندتری قرار گیرد. عضلات پوشیده شده با حلقه «ضعیف» می‌شوند.
زنان پادانگ هنگام ورود به ایستگاه ویکتوریای لندن به لندنی‌ها دست تکان می‌دهند
یکی از زنان پادانگ تولد ۲۱ سالگی خود را با کیک جشن می‌گیرد
فرضیه‌های زیادی درباره دلیل پوشیدن حلقه‌ها مطرح شده و بیشتر آنها از سوی انسان‌شناسانی بوده که این زنان را از نزدیک دیده و فرض کرده‌اند حلقه‌ها آنها را از تبدیل شدن به برده محافظت میکند، زیرا از جذابیت آنها برای قبایل دیگر کم میکند. همچنین این فرضیه مطرح شده که این سنت ناشی از میل جذاب‌تر به نظر رسیدن از راه اغراق در تفاوت‌های جنسی است، زیرا زنان گردن‌های باریک‌تری نسبت به مردان دارند. همچنین پیشنهاد شده که این حلقه‌ها زنان را شبیه «اژدها» میکند که شخصیتی مهم در باورهای مردم کایان است.
زنان پادانگ در حال بازی
حلقه‌ها ممکن است به منظور حفاظت از گزیدگی ببرها نیز باشند، اما به شکلی نمادین. وقتی از زنان کایان پرسیده میشود، این فرضیه‌ها را تایید می‌کنند و اغلب می‌گویند هدفشان از پوشیدن حلقه‌ها، هویتی فرهنگی است که با زیبایی همراه است.
در سال‌های اخیر، بسیاری از زنان پادانگ شروع به شکستن این سنت کرده‌اند، اگرچه برخی از زنان مسن‌تر و تعدادی از دختران جوان در روستاهای دورافتاده همچنان حلقه‌ها را می‌پوشند.
در تایلند، این رسم در سال‌های اخیر محبوبیت بیشتری پیدا کرده، زیرا گردشگران را جذب میکند و این اتفاق درآمدی برای قبیله و تاجران محلی به همراه دارد که روستاها را اداره می‌کنند.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-235876
