(تصاویر) بز ناچی؛ بز منحصر به فرد پاکستانی که به رقصیدنش مشهور است

«ناچی»، نژاد بز رقصنده بومی پاکستان است و وقتی صحبت از زیبایی به میان می‌آید بسیار خاص هستند. راه رفتن منحصر به فرد آن‌ها پیر و جوان را به یک اندازه جذب کند. نمایشگاه‌های بز بدون ناچی، ناقص هستند و هرچند آن‌ها بز‌های چند نژادی هستند، اما در نمایشگاه‌های پاکستان حداکثر بازدید کننده را به خود جذب می‌کنند.

دانش بومی پرورش بز ناچی در پاکستان به ندرت مستند شده و مهمترین هدف پرورش بز ناچی ابتدا به دلیل راه رفتن منحصر به فرد آن است که جنبه نمایشی و زینتی به بز می‌دهد و هدف دوم نیز تولید شیر است.

این بز به لحاظ ژنتیکی منحصر به فرد است نه فقط در پاکستان بلکه در جهان. مهمترین دلیل منحصر به فرد بودن این بز نحوه راه رفتن آن است که به حالت رقصیدن است. «ناچ» به معنای رقص است و ناچی نیز به معنای رقصنده. این بز در مکان بومی خود به «نائوچی» نیز تلفظ می‌شود. 

موی بز ناچی کوتاه است، اما نه به کوتاهی بز تدی یا بیتال و نه به بلندی بز یاتال یا کاغانی. قبل از تابستان و سالی یک بار مو‌های آن‌ها کاملا چیده می‌شوند. نمایشگاه‌های بز در پاکستان معمولا در فصل بهار و تابستان برگزار می‌شود و این بز‌ها هم می‌توانند با مو‌های چیده شده شرکت کنند و هم با موی کامل.

اگرچه بز‌های ناچی با مو‌های کوتاه ظاهر زیباتری دارند، اما معمولا در نمایشگاه‌ها مو‌های آن‌ها چیده نمی‌شود مگر اینکه زمان برگزاری نمایشگاه باعث شود مو‌ها کاملا چیده شوند. 

بز‌های نر ناچی هرچه تهاجمی‌تر باشند خواهان بیشتری دارند و نر‌ها می‌توانند خشن و خطرناک نیز باشند. میش‌های ناچی باید ظاهری مادینه از ناحیه سر، گردن و کتف داشته باشند در حالی که قوچ‌ها باید نرینه‌تر باشند.

از آنجایی که نحوه راه رفتن بز ناچی مهمترین هدف پرورش این نژاد است در این ویژگی باید اصالت خود را حتما داشته باشد. زمانی که بز راه می‌رود گردنش حتما باید به سمت بالا باشد. 

بز ناچی ریش ندارد و اگر به صورت نرمال راه برود جز فاکتور‌های این نژاد محسوب نمی‌شود. راه رفتن این بز باید مانند رقصنده‌ها باشد. این نژاد باید عاری از مو‌های زائد باشد بر خلاف سایر نژاد‌های پاکستانی مانند یاتال یا کاغانی. آرواره‌ها باید قوی و پوزه باید پهن باشد. سوراخ‌های بینی ناچی بزرگ هستند و شکل بینی نیز رومی و نسبتا برجسته است. 

شانه‌ها برجسته هستند و با گوشت پوشانده شده‌اند و به خوبی با گردن ترکیب شده‌اند. قسمت جلویی کمر بشقاب‌مانند و گود است و از مشخصه‌های این نژاد است. این در حالیست که چنین حالت کمری در بز بیتال دیده نمی‌شود. 

اندازه پستان بز ناچی با میزان شیردهی ارتباط مستقیمی دارد و ظرفیت شیر پستان نیز با شکل آن تعیین می‌شود. معمولا پستان‌های دراز و پهن و پرظرفیت ترجیح داده می‌شوند، اما پستان‌های کوتاه اگرچه ممکن است بزرگتر باشند، اما ترجیح پرورش دهندگان نیست.

منبع: راز بقا