جستجو
رویداد ایران > رویداد > علمی > (تصاویر) یادی از پیشرانه V12 تویوتا؛ موتوری که فقط در سینه سنچوری قرار گرفت

(تصاویر) یادی از پیشرانه V12 تویوتا؛ موتوری که فقط در سینه سنچوری قرار گرفت

تویوتا در طول تاریخ خود، فقط یک بار اقدام به ساخت پیشرانهٔ V12 کرد و فقط یک خودرو لایق استفاده از این موتور بود.

برای چندین دهه، نام تویوتا مترادف با قابلیت اطمینان بوده است. این شرکت در طول تاریخ خود، پیشرانه‌های زیادی ساخته که به دوام فوق‌العاده و جان‌سختی شهرت پیدا کرده‌اند و وقتی نام تویوتا می‌آید، موتورهایی مثل شش سیلندر خطی ۲JZ و چهار سیلندر ۳S-GTE به ذهن می‌رسند.

بااین‌حال، یک پیشرانه وجود دارد که توانایی تویوتا برای ساخت موتورهای شگفت‌انگیز را نشان می‌دهد اما به چند دلیل چندان شناخته‌شده نیست. مهم‌ترین دلیل ناشناخته ماندن پیشرانهٔ موردبحث این است که فقط در نسل دوم سنچوری استفاده شد که صرفاً در تعداد محدودی در برخی بازارهای خاص عرضه شد. این تنها موتور V12 در تاریخ تویوتا محسوب می‌شود و بنابراین، بد نیست این پیشرانهٔ بی‌نظیر را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم.

خودروی موردنظر ما در اینجا اما نسل دوم سنچوری است که از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۷ تولید مشد. این تنها خودروی تولیدی V12 در کل تاریخ خودروسازی ژاپن محسوب می‌شود. تویوتا قبل و بعدازاین خودرو، هرگز برای خودروهای تولیدی سراغ پیشرانهٔ V12 نرفت. دلیل استفاده از پیشرانهٔ V12 در نسل دوم سنچوری نرمی و سکوت فوق‌العادهٔ آن بود. این ویژگی، به سنچوری شخصیتی می‌بخشید که امکان رقابت با رولزرویس را فراهم می‌کرد. این خودرو آن‌قدر ساکت بود که حتی هنگام تخته‌گاز هم نمی‌توانستید صدای پیشرانه را بشنوید و صرفاً آوایی ضعیف به گوش می‌رسید.

نمونه‌های صادراتی سنچوری اما که در بازارهای محدودی عرضه شدند، ۲۹۵ اسب بخار قدرت داشتند. البته مثل اکثر خودروهای ژاپنی آن سال‌ها، بعید است که پیشرانهٔ سنچوری برای بازار داخلی ژاپن تضعیف شده باشد و به‌احتمال‌زیاد قدرت واقعی در ژاپن هم همین‌قدر بوده و تویوتا کمتر اعلام کرده است. این پیشرانهٔ V12 که ۱GZ-FE نام داشت، از ویژگی‌های منحصربه‌فردی بهره می‌برد مثل استفاده از دو ECU که هرکدام برای یک ردیف شش‌تایی سیلندرها در نظر گرفته شده بود.

به لطف این ویژگی، درصورتی‌که مشکل فنی برای موتور پیش می‌آمد، پیشرانه می‌توانست فقط با یک ردیف از سیلندرهای خود کار کند. همچنین هر سیلندر از این موتور به چهار سوپاپ مجهز بود و مجموعاً ۴۸ سوپاپ داشت. انتقال نیروی موتور به چرخ‌های عقب از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۴ توسط یک گیربکس چهار سرعته اتوماتیک صورت می‌گرفت که بعداً با یک نمونهٔ شش سرعتهٔ اتوماتیک هوشمند جایگزین شد. این گیربکس الگوهای فشردن پدال گاز توسط راننده را یاد می‌گرفت و بر این اساس نقاط تعویض دنده را تغییر می‌داد.

چرا سنچوری خودروی مهمی است؟

سنچوری یکی از نمادهای فرهنگی ژاپن محسوب می‌شود. این خودرو با ترکیبی از طراحی ساده و توجه بی‌نظیر به جزئیات، گویای فرهنگ ژاپن است. برای ۵۷ سال، سنچوری بدون شک نمادین‌ترین خودروی ژاپنی بوده است. افراد ثروتمند، مقامات بلندپایه و حتی امپراطور ژاپن از سنچوری استفاده می‌کنند و دیدن این خودرو در خیابان‌های توکیو بدین معنا است شخص مهمی داخل آن حضور دارد.

65

منبع: پدال

منبع: faradeed-203002

برچسب ها
نسخه اصل مطلب