به گزارش ایمنا، زمانی که فرد مبتلا به بیماری کرونا سرفه و یا عطسه می‌کند، قطرات حاوی ویروس وارد هوا می‌شود و سپس از طریق دهان، بینی و چشم به بدن افراد سالم راه می‌یابد. در صورت لمس سطوح یا اشیاء آلوده و تماس دست‌ها با دهان، بینی یا چشم‌ها نیز همین امر روی می‌دهد. در ادامه مدت زمان بقای این ویروس روی سطوح مختلف بیان می‌شود:
فلز مانند دستگیره‌های در، جواهرات، ظروف نقره: تا پنج روز
سطوح چوبی مانند مبلمان و تخت: تا چهار روز
پلاستیک مانند ظروف شیر و بطری‌های مواد شوینده، صندلی های مترو و اتوبوس، کولهپشتی، دکمه‌های آسانسور: دو تا سه روز
فولاد ضدزنگ مانند یخچال، قابلمه، سینک ظرفشویی و بعضی از بطری‌های آب: دو تا سه روز
مقوا مانند کارت‌های حملونقل: تا ۲۴ ساعت
فلز مس مانند سکهها، کتری چای، وسایل آشپزی: تا چهار ساعت
آلومینیوم مانند قوطی نوشابه و بطری‌های آب: دو تا هشت ساعت
شیشه مانند لیوان‌های آب، فنجان‌های پیمانه، آینه و پنجره: حداکثر تا پنج روز
سرامیک مانند ظروف، سفال و لیوان: تا پنج روز
کاغذ مانند نامه و روزنامه: مدت زمان متفاوت است؛ بعضی از گونههای کروناویروس فقط چند دقیقه روی کاغذ زندگی میکنند، درحالیکه بعضی دیگر تا پنج روز زنده می‌مانند.
غذاهای بیرون‌بر یا آماده: بهنظر نمیرسد که کروناویروس از طریق غذا سرایت کند.
آب: کروناویروس در آب آشامیدنی یافت نشده است؛ در صورت ورود به منبع آب، تصفیهخانههای محلی با تصفیه و ضدعفونی آب هر گونه میکروبی را از بین می‌برد.
پارچهها مانند لباس و ملحفه: تحقیقات زیادی در مورد مدت زندگی ویروس بر پارچه صورت نگرفته است، اما احتمالاً مدت بقای کروناویروس روی پارچه به اندازه سطوح سخت نیست.
پوست و مو: هنوز هیچ تحقیقی در مورد مدت دقیق زنده‌ماندن ویروس بر پوست یا مو وجود ندارد. رینو ویروسها که عامل سرماخوردگی هستند، ساعتها زنده می‌مانند؛ به همین دلیل شستشوی دست‌ها یا ضدعفونی آن‌ها، به‌علت احتمال بالای تماس با سطوح آلوده، اهمیت زیادی دارد.