ریاحه مظفریان: ورزش زورخانه‌ای حق زنان است
بانوی فعال در ورزش زورخانه‌ای با اشاره به موافقت برخی مراجع تقلید با فعالیت زنان در رشته زورخانه‌ای در صورت حفظ شئونات اسلامی، گفت: بیشتر بانوان علاقه‌مند جزو خانواده ورزشکاران و پیشکسوتان زورخانه هستند و همگی آشنایی کاملی با آداب و رسوم این رشته دارند.
ریاحه مظفریان ، درباره درخواست تعدادی از بانوان ورزشکار برای فعالیت در رشته ورزش‌های زورخانه‌ای و برخی واکنش‌های منفی نسبت به حضور زنان، اظهار کرد: چند سالی است که به همراه تعداد زیادی از بانوان در نقاط مختلف کشور پیگیر فعالیت رسمی در ورزش‌های زورخانه ای هستیم و در کنار آن نیز طی این چند سال بدلیل اینکه در اکثر مواقع فضای زورخانه در اختیار ما قرار نمی‌گرفت، مجبور بودیم در خانه تمریناتمان را انجام دهیم، فقط به زورخانه‌ها می‌روم و ورزش کردن مردان را می‌بینم.
بانوی ورزشکار رشته زورخانه‌ای، افزود: البته شرایط در استان های مختلف متفاوت است، مثلا در تهران هیات تهران شدیدا با حضور زنان در زورخانه بدلایل غیر منطقی مخالفت می‌کند و اجازه تمرین نیز به ما نمی‌دهند، اما در برخی شهرهای دیگر ورزشکاران خانم که اکثرا پدر، برادر، عمو یا پدربزرگشان از ورزشکاران و پیشکسوتان این رشته هستند، با حمایت هیات‌های استانی و پیشکسوتان زورخانه سانس تمرینی دارند و می‌توانند در گود زورخانه با پوشش کاملا اسلامی و در فضایی زنانه تمریناتشان را دنبال کنند.
وی در ادامه با تاکید بر اینکه بانوان اصلا بدنبال بازوبند پهلوانی نیستند، گفت: درخواست ما فقط این است که در این رشته بخاطر علاقه‌ای که داریم و خصوصیات پهلوانی این رشته فعالیت کنیم و اصلا دنبال بازوبند پهلوانی که دوستان مدعی آن شدند نیستیم. این ورزش ملی و مذهبی ماست و بانوان به عنوان نیمی از جامعه ایران این حق را دارند با حفظ موازین شرعی که همگی به آن پایبندی کامل داریم و در بطن این رشته نهفته است، در زورخانه ورزش کنیم. لباس طراحی شده برای بانوان نیز کاملا پوشیده و مانند رشته‌هایی مثل جودو، کاراته و ... است. تمامی بانوان با آیین و رسوم این رشته آشنایی کامل دارند و قطعا مورد پذیرش همگی آن‌هاست. نباید برخی منتقدین بانوان و خواسته به حق آن‌ها را قربانی خصومت‌های شخصی کنند.
مظفریان در پایان گفت: ما استعدادهای فراوانی داریم و قطعا حضور و پتانسیل بانوان می‌تواند به توسعه این رشته در کشور و حتی جهان کمک کند و باعث صادر شدن این رشته به دنیا شود تا بانوان دیگر کشورها نیز با آموزش توسط ورزشکاران ایران با حفظ آداب و رسوم ما این ورزش را فرا بگیرند، کاری که در این چند سال انجام نشده و ورزش‌های زورخانه‌ای حتی در ایران هم در حال فراموشی است. ورزش زورخانه‌ای به عنوان ورزش ملی ایرانیان حق زنان ایران است و وقتی بانوان در خیلی از رشته‌های وارداتی فعالیت حرفه‌ای دارند چرا نباید اجازه فعالیت در رشته ملی خودمان را داشته باشند؟
بانوی ورزشکار رشته زورخانه‌ای، افزود: البته شرایط در استان های مختلف متفاوت است، مثلا در تهران هیات تهران شدیدا با حضور زنان در زورخانه بدلایل غیر منطقی مخالفت می‌کند و اجازه تمرین نیز به ما نمی‌دهند، اما در برخی شهرهای دیگر ورزشکاران خانم که اکثرا پدر، برادر، عمو یا پدربزرگشان از ورزشکاران و پیشکسوتان این رشته هستند، با حمایت هیات‌های استانی و پیشکسوتان زورخانه سانس تمرینی دارند و می‌توانند در گود زورخانه با پوشش کاملا اسلامی و در فضایی زنانه تمریناتشان را دنبال کنند.
وی در ادامه با تاکید بر اینکه بانوان اصلا بدنبال بازوبند پهلوانی نیستند، گفت: درخواست ما فقط این است که در این رشته بخاطر علاقه‌ای که داریم و خصوصیات پهلوانی این رشته فعالیت کنیم و اصلا دنبال بازوبند پهلوانی که دوستان مدعی آن شدند نیستیم. این ورزش ملی و مذهبی ماست و بانوان به عنوان نیمی از جامعه ایران این حق را دارند با حفظ موازین شرعی که همگی به آن پایبندی کامل داریم و در بطن این رشته نهفته است، در زورخانه ورزش کنیم. لباس طراحی شده برای بانوان نیز کاملا پوشیده و مانند رشته‌هایی مثل جودو، کاراته و ... است. تمامی بانوان با آیین و رسوم این رشته آشنایی کامل دارند و قطعا مورد پذیرش همگی آن‌هاست. نباید برخی منتقدین بانوان و خواسته به حق آن‌ها را قربانی خصومت‌های شخصی کنند.
مظفریان در پایان گفت: ما استعدادهای فراوانی داریم و قطعا حضور و پتانسیل بانوان می‌تواند به توسعه این رشته در کشور و حتی جهان کمک کند و باعث صادر شدن این رشته به دنیا شود تا بانوان دیگر کشورها نیز با آموزش توسط ورزشکاران ایران با حفظ آداب و رسوم ما این ورزش را فرا بگیرند، کاری که در این چند سال انجام نشده و ورزش‌های زورخانه‌ای حتی در ایران هم در حال فراموشی است. ورزش زورخانه‌ای به عنوان ورزش ملی ایرانیان حق زنان ایران است و وقتی بانوان در خیلی از رشته‌های وارداتی فعالیت حرفه‌ای دارند چرا نباید اجازه فعالیت در رشته ملی خودمان را داشته باشند؟