کرونا خشونت های خانگی را افزایش داده است؟

دکتر زهره تیموری در گفت وگو با ایسنا، خانه را امن ترین جای دنیا دانست و اظهار کرد: وقتی با حوادث و خطرات مواجه هستیم و یا یک بیماری همه گیر مانند کرونا شیوع پیدا می کند، در خانه احساس امنیت می کنیم.
وی با بیان اینکه متاسفانه امنیت خانه برای همه افراد مصدق ندارد، تصریح کرد: برخی از افراد به واسطه کیفیت رابطه ای که در زندگی دارند، در خانه احساس ناامنی می کنند، زیرا با خشونت مواجه هستند.
این روانشناس، خشونت را فقط مربوط به زنان ندانست و یادآور شد: مردان و کودکان و نوجوانان نیز در معرض خشونت هستند و این خشونت تنها فیزیکی نیست، بلکه خشونت کلامی همچون توهین و سرزنش و ناسزا و تهدید نیز انسان را آزار می دهد.
تیموری، با اشاره به شیوع بیماری کرونا و لزوم قرنطینه خانگی افراد، خاطرنشان کرد: براساس آمارهای جهانی در ایام قرنطینه شاهد افزایش خشونت های خانگی هستیم. در ایران نیز اختلافات زناشویی و مراجعه به اورژانس اجتماعی افزایش یافته است.
وی با بیان اینکه سازمان بهداشت جهانی در راستای کاهش خشونت خانگی در برخی از کشورها خواستار رفع زودهنگام قرنطینه شده است، افزود: تعدادی از کشورها اقامتگاه های ویژه ای را برای قربانیان خشونت خانگی در ایام کرونا در نظر گرفته اند.
این مشاور خانواده، شرایط قبل از کرونا را عادی دانست و تصریح کرد: قبل از قرنطینه اعضای خانواده بخشی از وقت خود را بیرون از خانه می گذراندند و زوجین اغلب از کم بودن روابط خانوادگی شکایت داشتند، اما اکنون مردان و زنان بیشتر در خانه هستند و فرزندان به مدرسه نمی روند.
تیموری، با بیان اینکه انسان از نظر بیولوژیکی نیازمند ارتباط و تعامل با دیگران است، گفت: انسان در رابطه رشد می کند و لذا متخصصین بهداشت روان نگران آینده دنیای پساکرونا و افراد زیان دیده از این شرایط هستند. در واقع عده ای عزیزانشان را از دست داده و فرصت سوگواری نداشته اند، عده ای دیگر نیز هیچ شغلی ندارند و با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند. برخی از زوجین نیز درگیر اختلافات زناشویی شده و در معرض خشونت قرار گرفته اند لذا نیازمند مداخلات به موقع روان شناختی هستیم.
وی اقدامات روان شناختی را مانع از رخ دادن حوادثی مانند «قتل رومینا» دانست و اضافه کرد: اگر فردی در محیطی قرار دارد که خشونت در آن اتفاق می افتد، یا سابقه خشونت دارد و یا با فردی زندگی می کنند که کنترل خشم ندارد، در وهله اول باید ارتباط خودشان را با دنیای بیرون یعنی خویشاوندان و دوستان و همکاران حفظ کند، زیرا فردی که طرف مقابلش را مورد خشونت قرار می دهد، به دنبال قطع ارتباط او با دیگران و کنترل بیش از پیشش است.
این روانشناس، از خانواده ها خواست به ویژه در ایام کرونایی محیط را برای خشم و تشنج آماده نکنند و متذکر شد: اگر نقاط ضعف طرف مقابل خود را می شناسید و می دانید کنترل احساسات ندارد، به حساسیت های او دامن نزنید. همچنین رعایت حریم خصوصی و دخالت نکردن در امور یکدیگر به مدیریت خانه کمک می کند.
وی با بیان اینکه همه انسان های سالم در شرایط نامناسب احساساتی مانند اضطراب و افسردگی و غم را درک می کنند، گفت: باید این احساسات را در خودتان شناسایی و برای طرف مقابل بیان کنید، زیرا بیان این احساسات نشان دهنده سلامت روان است، اما هیچ انسانی حق ندارد احساسات خودش را به شکل خشم و توهین و بدگویی به طرق مقابل پرتاب کند و چنین انسانی نیاز به کمک روانشناس دارد.