فرادید| پادشاه سوکجونگ (Sukjong) که در اصل «یی سون» نام داشت، نوزدهمین پادشاه سلسلۀ چوسون بود و به مدت 46 سال از 1661 تا 1720 میلادی بر سرزمین کره حکومت کرد.
به گزارش فرادید؛ تاریخ‌نگاران، سوکجونگ را سیاستمداری زبردست می‌دانند که در دوران طولانی حکومت خود، در میانۀ شدیدترین رقابت‌های حزبی در تاریخ قدیم کره، توانست کشور را در حالتی از ثبات و رونق نگه دارد.
یکی از مهم‌ترین سیاست‌های او برای ارتقاء سطح حکمرانی و تقویت اختیارات خودش، عوض کردن مداوم جایگاه دو جناح سیاسی غالب (جناح‌های موسوم به غرب و جنوب) در راس قدرت بود؛ سیاستی که در تاریخ کره از آن به عنوان «هوانگوک» یا «چرخش دولت» تعبیر شده است. او در دوران سلطنت خود اجازه نداد که یکی از جناح‌ها به طور کامل بر همۀ امور مسلط شود تا بتواند سررشتۀ اصلی قدرت را در دست بگیرد.
پرتره‌ای قرن نوزدهمی از امپراطور سوکجونگ
سوکجونگ با اینکه در 13 سالگی به مقام پادشاهی رسید اما توانست رقابت میان دو حزب را با اقتدار کامل مدیریت کند. رقابت‌های میان دو جناح غرب و جنوب به قدری شدید بود که تقریبا بر سر هر مسئله‌ای کار بالا می‌گرفت و منجر به توطئه‌ها و دسیسه‌چینی‌های پشت پرده می‌شد.
برای مثال یک بار این دو جناح بر سر مسئلۀ «مدت زمان عزاداری برای خانوادۀ سلطنتی» با هم درگیر می‌شوند. یک بار دیگر نیز، درگیری آن‌ها بر سر یک مسئلۀ سیاست خارجی اتفاق افتاد؛ جناح جنوب طرفدار جنگ با پادشاهی چینگ بودند و جناح غرب اعتقاد به حفظ صلح و توجه به اوضاع داخلی داشت.
اما مهم‌ترین نزاع‌های میان دو حزب مربوط به مسئلۀ جانشینی بود. پادشاه سوکجونگ در طول دوران سلطنت خود با دست کم 9 زن ازدواج کرد که برخی از آن‌ها مانند «ملکه اینهیون» و «چوی دونگ‌یی» مورد حمایت جناح غرب و برخی مانند «بانو جانگ» مورد حمایت جناح جنوب بودند.
درگیری‌های میان این دو گروه و تلاش پادشاه برای جلوگیری از قدرت گرفتن کامل یک جناح، بارها و بارها به تغییر کفۀ ترازوی قدرت به نفع جناح‌های مختلف منجر شد.
البته این تغییرات بدون خونریزی و صلح‌آمیز نبودند بلکه در هر مورد که یک جناح با اتهام توطئه رو به رو می‌شد، اعدام‌ها و دستگیری‌های گسترده‌ای به راه می‌افتاد. هر چند که این رویدادهای خونین داخل دربار، به گواه مورخان، تاثیری بر رونق و آرامش کلی کشور در خارج از دیوارهای قصر نمی‌گذاشت.
یکی از معروف‌ترین رویدادهای چرخش دولت که در دوران سوکجونگ رخ داد، همان اتفاقی است که در سریال «دونگ‌یی» نیز به تصویر کشیده شده است. در این ماجرا «بانو جانگ»، صیغۀ دربار، به اتهام تلاش برای «نفرین کردن» ملکه اینهیون (ملکۀ اول) و استفاده از «جادوی سیاه» به اعدام محکوم شد و آنطور که گفته شده، چندین نفر از هوادارن و طرفداران او نیز در این ماجرا اعدام شدند. چوی دونگ‌یی که در این زمان مورد علاقۀ ویژۀ پادشاه بود، از طرفداران ملکه اینهیون بود که از بازگشت او به جایگاه اصلی‌اش به عنوان ملکۀ اول حمایت کرده بود.
مقبرۀ امپراطور سوکجونگ در کنار مقبرۀ همسر دومش ملکه اینهیون
اما به غیر از مدیریت جناح‌های سیاسی، از مهم‌ترین کارهایی که سوکجونگ در دوران حکومتش انجام داد می‌توان به اصلاح نظام مالیاتی، رواج استفاده از سکه، توافق با دودمان چینگ بر سر تعیین مرز، گسترش و رشد کشاورزی و گسترش فعالیت‌ها فرهنگی مانند نگارش کتاب مختلف اشاره کرد.
یکی دیگر از تغییراتی که در زمان سوکجونگ اتفاق افتاد این بود که افراد متعلق به طبقات متوسط اجتماعی توانستند به مقامات عالیرتبه دست پیدا کنند.
پادشاه سوکجونگ در سال 1720 میلادی در سن 58 سالگی درگذشت. شخصیت سوکجونگ در چندین سریال تاریخی کره‌ای به تصویر کشیده شده که از جملۀ آن‌ها می‌توان به سریال‌های «دونگ‌یی» (2010)، «من و ملکه» (2012)، «جانگ اوک‌جونگ، زندگی با عشق» (2013) و «هائِچی» (2019) اشاره کرد.
منبع: faradeed-177767
