به گفته محمد میرزابیگی، رئیس کل سازمان نظام پرستاری یک چهارم پرستاران پس از مهاجرت به ایران برمیگردند.
به گزارش جماران، بخشهایی از گفتوگوی محمد میرزابیگی را در ادامه میخوانید:
- دلایل مهاجرت پرستاران سیاسی نیست و خواهش من از رسانهها این است که موضوع پرستاری را وارد بحثهای سیاسی نکنند.
- دلیل عمدهاش این است که در کل دوران اغتشاشات یک پرستار را ندیدید که متشکل و سازماندهی شده اعتراض کند؛ یا هیچ کدام از تشکلهای پرستاری را هم ندیدید که وارد بحث اغتشاشات و این طور مسائل شود.
- دلیل اصلی مهاجرت در وهله اول مسائل اینچنینی نیست. مسأله اول بدون تعارف معیشت و مادیات است؛ که بالأخره در برخی کشورها مزایای بیشتری به پرستاران میدهند.
- البته من نمیگویم همه تکنولوژیهای پیشرفته غرب و اروپا در ایران هم هست، اما پرستاران ما خیلی هم با آنجا فاصله ندارند. یکی از دلایل هم میتواند همین باشد که در روشهایی در ایران نیست یا کمتر هست، چیزهایی یاد میگیرند.
- ضمنا مهاجرت معکوس را هم فراموش نکنید. این طور نیست که بروند و آنجا ساکن شوند. معمولا بعد از دو سه سال بر میگردند.
- اصلا بعضی از آنها مرخصی موقت یا مرخصی بدون حقوق میگیرند، میروند و معمولا ظرف سه چهار سال بر میگردند و عدهای هم آنجا میمانند. اما به هیچ عنوان سیاسی نیست و دو اینکه جاذبههای بیمارستانهای ما به لحاظ فضای هتلینگ و تکنولوژی و تختهای بیمارستانی خوب است.
- ولی قبول داریم که در حوزه «تعداد نیروی پرستار نسبت به تخت» خیلی فاصله هست و ما اگر بتوانیم مشکل تربیت نیروی پرستار را در حدی تأمین و مشکل استخدام را حل کنیم که به تناسب تختها پرستار گرفته شود، که به ازای هر هزار نفر جمعیت باید چهار نفر و به ازای هر تخت بیمارستانی 2.5 نفر پرستار داشته باشیم، استاندارد نیروی انسانی را حل کنیم و قانون تعرفهگذاری را درست اجرا کنیم، پرستاری در ایران یکی از بهترین پرستاریهای دنیا است و قبل از کرونا در رنکینگ حدود پانزدهم بودیم.
- همه کشورها مقصد هستند و اصلا مقصد خاصی را نمیشود تعریف کرد که بگوییم. از کشورهای همسایه و حوزه خلیج فارس بگیرید تا آفریقای جنوبی، کشورهای غربی و اروپایی، هر جا درخواست کند و پرستار ببیند که آنجا شرایط مناسبی هست، برتری خاصی ندارند. ولی طبیعی است که هرچه راه نزدیکتر و مزایا بیشتر باشد، آنجا را انتخاب میکنند.
منبع: etemadonline-634661