به گزارش رویدادایران ، تفاهم‌نامه همکاری دانشگاه سیستان و بلوچستان و دانشگاه سالنتو ایتالیا با محوریت تعاملات آموزشی و پژوهشی منعقد شد که بر مبنای آن قرار است همکاری‌های آموزشی و تبادل دانشجو و طرح‌های تحقیقاتی باستان‌شناسی میان دو دانشگاه صورت گیرد.
غلامرضا رضایی رئیس دانشگاه سیستان و بلوچستان در حاشیه مراسم انعقاد این تفاهم‌نامه در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: پیرو انعقاد تفاهم‌نامه این امکان فراهم است که اساتید استان به صورت فرصت مطالعاتی و دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان به صورت بورسیه جهت طی کردن مقاطع تحصیلی کارشناسی ارشد و دکتری بتوانند از امکانات دانشگاه سالنتو ایتالیا بهره‌مند شوند.
وی خاطرنشان کرد: از جانب دانشگاه سالنتو در همه زمینه‌های تحقیقاتی در رشته‌های تحصیلی مختلف به ویژه باستان‌شناسی قول مساعد داده شده و بدون شک انعقاد چنین تفاهم‌نامه‌هایی می‌تواند به ارتقای سطح آموزشی و پژوهشی دانشگاه و استان کمک شایانی بکند.
رضایی با اشاره به اینکه مجوز ورود دانشجویان خارجی به دانشگاه سیستان و بلوچستان سال 96 اخذ شده، افزود: در حال حاضر 200 دانشجوی خارجی به ویژه از دو کشور همسایه پاکستان و افغانستان در دانشگاه سیستان و بلوچستان مشغول تحصیل هستند.
فابیو پولیچه رئیس دانشگاه سالنتو ایتالیا نیز در حاشیه مراسم انعقاد تفاهم‌نامه اظهار داشت: علت انتخاب دانشگاه سیستان و بلوچستان برای امضای تفاهم‌نامه از جانب ما این بوده که دانشگاه سالنتو پیش از این در محوطه تاریخی "شهر سوخته" سیستان پژوهش‌های باستان‌شناسی داشته و آقای "انریکو اسکالونه" که از اعضای هیئت علمی ما هستند قبلاً در اینجا مشغول به فعالیت باستان‌شناسی بوده‌اند که برای ما زمینه همکاری خوبی بوده است
قابلیت‌های تاریخی استان سیستان و بلوچستان به ویژه سایت تاریخی "شهر سوخته" موجب شده تا این پیوند علمی و همکاری میان دانشگاه سالنتو ایتالیا و دانشگاه سیستان و بلوچستان ایجاد شود. شهر سوخته با داشتن کشفیات مهم باستان‌شناسی از جمله نخستین انیمیشن جهان روی جام، نخستین خط‌کش، نخستین چشم مصنوعی و نخستین جراحی جمجمه انسان یکی از بزرگترین حوزه‌های تمدنی شرق دنیا با قدمت پنج هزار سال بوده که همچنان باستان‌شناسان در این محوطه تاریخی مشغول کاوش هستند و هر روز کشفیات جدیدی از دل خاک این منطقه بیرون می‌آید که نظر باستان‌شناسان برجسته دنیا را به خود جلب کرده است.
"شهر سوخته" یکی از نمادهای تمدن بزرگ دشت سیستان است؛ این شهر باستانی که یکی از عظیم‌ترین شهرهای باستانی فلات ایران محسوب می‌شود و در حقیقت آزمایشگاهی بزرگ در بیابانی کوچک به حساب می‌آید.
مطالعه مواد فرهنگی موجود در این شهر تنها به بررسی آثار و مواد مادی باستانی منحصر نمی‌شود، بلکه از راه مطالعه و بررسی بقایای مواد فرهنگی می‌توان سیر تحول علوم و فنون مختلف در فلات ایران را مشاهده کرد. تاریخ تحول ادیان در دوره‌های پیش از تاریخ، باستان شناسی، جامعه شناسی، تجارت، بازرگانی و مبادلات بین‌المللی، تاریخ شهرنشینی و معماری، سیر تحول معماری، سیر تحول هنرها و فنون سنتی، تاریخ آغاز نگارش، تاریخ پزشکی و علوم وابسته، جانورشناسی، تغذیه، کشاورزی، دامداری، حشره شناسی، گیاه شناسی، زمین شناسی، فلزگری، سفال گری، جواهرسازی، بافندگی و خراطی تنها بخشی از فنون و هنرهایی است که قابل مطالعه در بقایای این شهر بزرگ هستند.
آثار کهن‌ترین نمونه جراحی، کهن‌ترین نمونه پارچه‌های موجود، کهن‌ترین اثر معرق کاری، پیدا شدن کهن‌ترین نمونه‌های زیره، گشنیز و پسته وحشی نمونه‌هایی از اطلاعات و داده‌هایی است که شهر سوخته در بردارد.
شهر سوخته در 56 کیلومتری زابل و در جاده زابل- زاهدان واقع شده و وسعت آن 2.5 کیلومتر است. این شهر باستانی و ارزشمند شامل تپه‌هایی با ارتفاع بین 12 تا 18 کیلومتر از سطح زمین است. قدمت این مکان که بی‌گمان روزگارانی یکی از مهمترین مراکز شهرنشینی آسیا در عصر مفرغ بوده را 3500 تا 4000 سال قبل از میلاد تخمین می‌زنند.
کار حفاری شهر سوخته از سال 1967 تا به امروز ادامه دارد؛ گروه باستان شناسان وابسته به موسسه فرهنگی ایزمئو(موسسه ایتالیایی مطالعات خاورمیانه و خاور دور) به سرپرستی پروفسور "توژی" با همکاری مرکز باستان‌شناسی ایران در محوطه باستانی شهر سوخته کار خود را آغاز کردند و بعد از انقلاب در سال 1374 دور جدید کاوش در شهر سوخته به سرپرستی دکتر "سیدمنصور سیدسجادی" آغاز شد.
