در سـال ۱۳۷۳ با ترمیم اساسی این بنا، ساختمان مرمت‌شده تحت عنوان موزه هنرهای معاصر اصفهان افتتاح شد. پس از عبور از یک پیش فضا، حیاطی وسیع قرارگرفته که محیطی بسیار دل‌نشین دارد. در شــمال و غـرب حیاط، ساختمان موزه به حالت کرسی شکل، با پایه‌ای بلند همراه با پنجره‌های مشبک و زیرزمینی بسـیار جالب ساخته‌شده است. در زمان گذشته، کاخی باقی‌مانده از عهد صفوی به نام جبه خانه در این محل قرار داشت که پـس از ویران شدن در زمان قاجار، ساختمان» دارالحکومه روی خرابه‌های آن ساخته شـد. این عمارت، محـل سکونت مسعود میرزا ظل السلطان حاکم اصفهان بود. زیرزمین این بنا به‌عنوان زندان مورداستفاده قـرار می‌گرفت. در زمان احداث دارالحکومه، اکثر بناهای عصر صفوی تخریب‌شده بودند و برای ساخته‌شدن این عمـارت، تنهـا جبه خانه صفوی ویران شد. حیاط موزه، ۱۲۵۰ مترمربع وسعت دارد. با انتقال استانداری اصفهان به محل جدید، این عمارت که تقریباً مخروبه شده بود به همت شهرداری اصفهان مرمت و در بعضی موارد بازسازی کامل گردید و به موزه هنرهای معاصر اصفهان تبدیل شد؛ و در اسفندماه ۱۳۷۳ رسما مورد بهره‌برداری قرار گرفت. این عمارت زیبا در دوطبقه بناشده و دارای ۶ سالن نمایشگاهی، کتابخانه، امور اداری و سالن اجتماعات است. در حال حاضر، از بعضی قسمت‌های این مجموعه به‌عنوان گالری هنری استفاده‌شده و آثار هنری هنرمندان ایرانــی و گاه غیر ایرانی به شکل دوره‌ای به نمایش گذاشته می‌شود. همچنین‌گاه نشست‌های فرهنگی در حیـاط یا ساختمان این بنای تاریخی برگزار می‌گردد.
مدیر موزه هنرهای معاصر اصفهان از نیاز ضروری این موزه به مرمت خبر داد و گفت: بخش‌هایی از کالبد موزه هنرهای معاصر به‌طور کل آسیب‌دیده، بخش‌های دیگر نیز فرونشست داشته و سرعت تخریب و ترک‌ها به‌گونه‌ای است که بیشتر شدن آن را هرماه می‌توان حس کرد. مهدی تمیزی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: از بهمن سال ۱۳۹۶ که عهده‌دار مدیریت موزه هنرهای معاصر شدم، طی مدت سه ماه، هم بر روی کالبد موزه و طرح‌های مرمتی آن و هم بر روی مجموعه گنجینه موزه، بررسی‌هایی را انجام داده و فهرستی از آثار موجود در این گنجینه، برای پلاک شدن و ثبت آن‌ها تهیه کردم. او ادامه داد: پس از انجام این اقدامات، مسئله نیاز ضروری موزه هنرهای معاصر را به مرمت، بارها و بارها هرجایی که امکان داشت مطرح کردم و همچنان امیدوارم که این اتفاق، هر چه زودتر، به دلیل احترامی که باید برای هنرهای تجسمی قائل باشیم، رخ بدهد. مدیر موزه هنرهای معاصر اصفهان با تأکید بر اینکه حفظ کالبد و آثار موجود در این موزه مأموریت ماست، به تاریخچه مرمت‌های پیشین این بنا اشاره کرد و گفت: ساختمان موزه هنرهای معاصر اصفهان اصالتا مربوط به دوره صفوی است که در دوره قاجار، به‌صورت کامل موردبازسازی قرارگرفته. اسفندماه سال ۱۳۷۳ نیز مرمت و بازسازی دوباره‌ای برای حفظ آن از تخریب‌ها انجام‌شده و سپس، این مکان به موزه هنرهای معاصر بدل شده است. تمیزی تصریح کرد: امسال که ۲۵ سال از بازسازی و تبدیل‌شدن این مکان، به موزه هنرهای معاصر اصفهان می‌گذرد، این کالبد به‌شدت نیازمند بازسازی و مرمت است؛ چراکه بخش‌هایی از کالبد آن آسیب‌دیده و بخش‌های دیگر نیز فرونشست داشته است. او افزود: سرعت تخریب و ترک‌ها به‌گونه‌ای است که ماهیانه می‌توان بیشتر شدن آن را به‌وضوح لمس کرد. مدیر موزه هنرهای معاصر اصفهان، با اشاره به وضعیت گنجینه این موزه گفت: در طول ۲۵ سال گذشته، گنجینه‌ای از آثار هنرمندان ایران و به‌ویژه اصفهان در موزه هنرهای معاصر اصفهان جمع شده که قطعا پشتوانه هنری شهر اصفهان است و مالکیت آن را شهرداری اصفهان در دست دارد، ازاین‌رو همه مدیران ارشد شهرداری موظف به حفظ و نگهداری آثار این گنجینه هستند. تمیزی ادامه داد: در حال حاضر آثار این گنجینه به شکل خیلی معمولی در جعبه و کمدهایی کنار هم چیده شده و نگهداری می‌شود اما شرایط رطوبت و دمای خیلی از آن‌ها به شکل اصولی رعایت نشده است. او یادآور شد: بارها از ضرورت در معرض دید قرار دادن این آثار گفته‌ام چراکه همه موزه‌ها باید آثار گنجینه خود را به‌صورت دائم یا دوره‌ای به نمایش دربیاورند. مغز افراز یک موزه گنجینه آن است و به بازدیدکننده پشتوانه هنری آن را نشان می‌دهد. تمیزی تأکید کرد: اینکه صفر تا صد این گنجینه پنهان شود بیشتر شبیه انبارداری هنری است. از همه‌کسانی که در شورای شهر و شهرداری درباره وضعیت موزه هنرهای معاصر اصفهان تذکر می‌دهند تشکر می‌کنم اما امیدوارم به‌واقع فکری برای مرمت و نگهبانی از بنا و آثار این موزه شود. مدیر موزه هنرهای معاصر اصفهان گفت: از دو سال پیش که عهده‌دار مدیریت این مجموعه شدم، یکی از راهروهای بلااستفاده را به دمویی از گنجینه تبدیل کردم که خیلی کوچک اما قابل‌تماشاست. او تصریح کرد: یکی از مزایای نمایش گنجینه یک موزه این است که هنرمندان ایرانی و خارجی را ترغیب به اهدای اثر می‌کند، چنان‌که راه‌اندازی آن دمو باعث شد میزان آثار اهدایی به موزه در دو سال گذشته افزایش پیدا کند. برای مثال گونتر اوکر هنرمند سرشناس آلمانی یکی از آثار منحصربه‌فردش را به موزه اهدا کرد و اثر دیگری که در اختیار ما قرار گرفت ادیشن شماره ۱۷ مجسمه‌ای است که یکی از آن‌ها بر کره ماه است. تمیزی گفت: ارزش این آثار اهدایی خیلی بالاست اما آیا ما قدر آن را آن‌طور که شایسته است می‌دانیم؟
