شناورهایی که با رساندن خود به اسکله‌های صنعتی، تجاری، شیلاتی و مسافربری، کالاها و محصولات را به این خطه و محدوده آبی می‌رسانند.
مجموعه این عوامل باعث شده تا استان هرمزگان به یکی از اصلی‌ترین مبادی ورود کالا و محصولات قاچاق مبدل شود. چتربازی در هرمزگان محدوده سنی ندارد؛ اینجا تنها فاکتور کاری فقر و نداری است ازاین‌رو به‌راحتی می‌توان زنانی را یافت که در اوج میانسالی و پا به سن بودن محموله‌های کالا را حمل می‌کنند.
چتربازی در هرمزگان مترادف با قاچاق کالا به‌صورت خرد و کوله بری است و وجه تشابه آن با پرواز چتربازان، قدرت ریسک‌پذیری است که البته از فقر و نداری نشات گرفته است.
چتربازان افراد و گروه‌هایی هستند که نقش وسیله و ابزاری برای جابجایی محصولات و کالاهای قاچاق انجام می‌دهند که این امر ریشه در شرایط نامساعد اقتصادی و اجتماعی دارد؛ بندرگاه‌هایی همچون قشم، درگهان و بندرعباس از مراکز عمده فعالیت چتربازان به شمار می‌روند که برای کسب حداقل دستمزد و اجرت، مخاطرات و ریسک تردد در مسیرهای پرمخاطره را به جان می‌خرند.
چتربازان را می‌توان از قربانیان ردیف اول قاچاق کالا بعد از تولیدکننده داخلی دانست؛ اغلب چتربازان هرمزگانی را زنانی دربرمی گیرند که از سر ناچاری دل به درآمد ناچیز حمل بار قاچاق بسته‌اند تا بتوانند لقمه‌ای بخورونمیر سر سفره خانواده‌شان بگذارند.
نوار ساحل شهر بندرعباس در ساعات بعدازظهر و غروب شاهد ورود چتربازانی بود که با سرعت نور از قایق‌های تندرویی که بافاصله چندصدمتری از ساحل و در عمق آب توقف می‌کردند، با بسته‌های سنگین خود را سریع به خشکی رسانده تا سوار خودروهای پارک شده در آن حوالی شوند.
گشت دریایی، توقیف محموله و آب‌زدگی بار مهم ترین دغدغه چتربازان است و در صورت بروز هرکدام از این مشکلات متحمل خسارت‌های گزاف می‌شوند که اغلب توان پرداخت یک‌پنجم آن را هم ندارند.
فقر و نداری تنها فاکتور کاری چتربازان
دغدغه زنان چترباز در هرمزگان بسی فراتر از سایر همنوعانشان است چراکه باید رنج زندگی را به دوش بکشند و ترس از جان را تنها از روی بی‌سرپرستی فرزندان و آوارگی میوه‌های وجودشان در خاطر می‌گذرانند چنانچه اگر اتفاقی برای این قشر خاکستری بیافتد کسی خبردار نمی‌شود.
استراحت، گذراندن اوقات فراغت در کنار خانواده، حضور در دوره همی‌های زنانه و یا مجالس خصوصی برای زنان چترباز معنایی ندارد و چهره‌های آفتاب‌سوخته آنان حکایت‌های ناگفته بسیاری دارد؛ چتربازی زنان محدوده سنی ندارد؛ اینجا تنها فاکتور کاری فقر و نداری است ازاین‌رو به‌راحتی می‌توان زنانی را یافت که در اوج میانسالی و پا به سن بودن محموله‌های کالا را حمل می‌کنند.
منطقه آزاد قشم به خاطر ظرفیت کم‌نظیرش در دپوی جنس قاچاق پاتوق ثابت زنان چترباز است که محموله‌های سفارشی را به‌صورت دور زدن عوارض گمرکی به‌وسیله شناورهای غیرمجاز حمل می‌کنند.
بخش اعظمی از کالاها و محصولات قاچاق از مبادی ورودی استان هرمزگان وارد کشور می‌شود که کشفیات گسترده کالای قاچاق در ماه‌های اخیر خبر از ابعاد پنهان و دست‌های پشت پرده در این ماجرا دارد دراین‌بین سهم اندک چتربازان قابل قیاس با حجم کلان واردات سازمان‌یافته و افسارگسیخته نیست.
وزیر کشور در سفر زمستانی خود به استان هرمزگان بابیان اینکه در قاچاق غیررسمی مانند کولبری هم دستورالعمل‌های جدیدی در دولت تصویب و اجرای آن از یک ماه پیش آغازشده است، اظهار کرد: با اجرای این طرح تا بیش از ۶۰ درصد کولبری ها در کنترل دقیق هستند لذا زیرساخت‌های دیگر نیز لازم است که استانداران، گمرک و سایر دستگاه‌ها در تلاش هستند که انجام دهند.
کولبران در اقتصاد کشور تاثیر منفی ندارند
چندی پیش سردار رضایی، فرمانده مرزبانی ناجا بابیان اینکه کولبر قاچاقچی نیست، تصریح کرد: اعتقادداریم آن‌ها مکمل مرزبانان هستند ازاین‌رو کولبران خود مرزبان و اولین مدافع مرزها و مرزنشینان هستند.
وی با اشاره به سوءاستفاده برخی از افراد سودجو از عنوان کولبری تأکید کرد: برخی افراد با سوءاستفاده از عنوان کولبر مبادرت به قاچاق کالا از مرزها کرده و مخل امنیت اقتصادی منطقه و کشور می‌شوند که نباید آن‌ها را از کولبران دانست و با آن‌ها برخورد می‌شود.
رضایی با تأکید بر ساماندهی و حمایت از کولبران آن‌ها کشور سرمایه‌های کشور دانست و افزود: کولبران در اقتصاد کشور تاثیر منفی ندارند اما باید با قاچاق کالاهایی که امنیت اقتصادی و آسایش کشور را به خطر می‌اندازد برخورد شود.
