جستجو
رویداد ایران > رویداد > ورزشی > معرفی ورزش زورخانه ای + تاریخچه و آداب و رتبه ها در زورخانه

معرفی ورزش زورخانه ای + تاریخچه و آداب و رتبه ها در زورخانه

ورزش زورخانه‌ای، مجموعه حرکات ورزشی و رزمی است که در آن رسوم مخصوصی اجرا می شود در این مطلب به معرفی این ورزش و آداب و تاریخچه و رتبه ها در زورخانه می پردازیم.

ورزش زورخانه ای چیست؟

ورزش زورخانه ای (به انگلیسی Zurkhaneh sport) یا ورزش باستانی (به انگلیسی Ancient sport) یا ورزش پهلوانی(به انگلیسی Wrestling sport) ، نام مجموعه حرکات ورزشی و رزمی است که در محل زورخانه و با ضرب مرشد از گذشته های دور رواج داشته است. هم چنین در زورخانه علاوه بر ورزش زورخانه ای، کشتی پهلوانی نیز گرفته می‌شود.

تاریخچه ورزش زورخانه ای

بر پایهٔ تاریخ، زورخانه در حدود هفتصد سال پیش (قرن ۷ خورشیدی) به وسیلهٔ محمود معروف به پوریای ولی(به انگلیسی Pouria Vali) که ظاهراً از مردم آذربایجان بوده و گویا در سال ۷۷۲ ه.ق امروزی بازسازمان دهی شده است. با این حال بر پایهٔ رفتار و منش تاریخی و اسطوره های ایران زورخانه می‌تواند دست کم در ایران تاریخی بسیار کهن تر داشته باشد.

در دانشنامه بروک هاوس چنین آمده: در مقطع زمانی خاصی در بیش از ۱۲۰۰ سال پیش که صلح نسبی بر ایران حکم فرما بود، جنگجویان ایرانی افزار نبرد از جمله گرز، کمان و سپر را جهت آماده سازی بدن برای آینده، تبدیل به افزار ورزشی کرده به ورزش با آنان پرداختند.

ورزش زورخانه ای

زورخانه چیست؟

زورخانه ( به انگلیسی Zurkhaneh) به محلی گفته می‌شود که ورزشکاران در آن جمع می‌شوند و به اجرای آیین های پهلوانی و تمرین ورزش های باستانی مشغول می‌شوند. زورخانه دارای ساختمان منحصر به فردی است و سقفی گنبدی شکل دارد. زیر گنبد زورخانه محوطه ای چند ضلعی وجود دارد که اصلی ترین مکان برای تمرین و اجرای مراسم های زورخانه ای به شمار می‌آید. این محوطه که اغلب شش ضلعی است چند متر پایین تر از سطح زمین قرار دارد و به همین دلیل آن را گود می‌نامند.

زورخانه ها دری کوتاه دارند و این موضوع نشان دهنده فلسفه تواضع و فروتنی پهلوانان است به این صورت که در کوتاه باعث می‌شود که افراد هنگام ورود به زورخانه با قامتی خمیده و سر به زیر که نشانه ادب و تواضع است وارد زور خانه شوند.

از آنجایی که زورخانه ها فقط محلی برای آموزش و اجرای ورزش های باستانی نیستند بلکه به دلیل آموزه های معنوی که برای ورزشکاران خود دارند به مکانی مقدس و ویژه مبدل شده اند و دارای احترام زیادی است. از لحاظ ظاهر ساختمان زورخانه ها با معابد میترایی و مهراوه ها شباهت حیرت انگیزی دارد.

مرشد زورخانه

گود زور خانه چیست؟

گود محل انجام ورزش زورخانه ای در داخل زورخانه با سطحی پایین تر از کف سالن اصلی است. گود در زورخانه به مشابه میدان جنگ و امروزه محل ورزش و جایگاهی مقدس است. هشت گوش می‌ساخته اند و هر کدام شکل ظاهری آن را گرد، چهار، شش و دلیلی برای عمل خود دارند که البته امروزه هشت ضلعی متساوی الاضلاع، مصوب و استاندارد گردیده است. گفته اند چهارگوش است، برگرفته از چهار گوشه قبر علی(ع)، چهار عنصر حیات (آب، خاک، باد و آتش) و چهار نفس انسان (اماره، لوامه، ملهمه و مطمئنه). بیان کرده اند شش گوش است به جهت شش گوش بودن قبر اباعبدا… الحسین(ع). همچنین شش ضلعی برگرفته از شش جهت (شرق، غرب، شمال، جنوب، بالا و پایین) نیز است.

میاندار کیست؟

برای آغاز حرکات ورزشی، تعیین میاندار صورت می‌گیرد. میاندار باید از حیث معنویات، کسوت، آشنایی با آداب و توانایی انجام حرکات ورزشی، سرآمد حضار باشد. وظیفه میاندار، مدیریت گود، نظارت بر نظم ورزشکاران و انجام درست و موزون حرکات ورزشی است. کسی حق ندارد بدلخواه حرکات را انجام دهد زیرا این ورزش به جماعت انجام می‌شود و مانند اقامه نماز جماعت است.

زوخانه

اقدامات و حرکت های اصلی در ورزش زورخانه ای

پهلوانان باستانی برای اینکه بتوانند وارد گود شوند که دقیقاً در مرکز زورخانه قرار دارد باید مراسمی را با دیگر ورزشکاران و به صورت مشترک انجام دهند.

حرکت پا زدن

ابتدا میاندار در میان گود نیز بعد و ورزشکاران دورتادور او قرار می‌گیرند برای شروع کردن پا زدن ابتدا بهای آرامی میزند که به آن پای نرم گفته می‌شود. نحوه انجام این حرکت به این صورت است که ورزشکار پنجه یکی از پاها را مقداری از زمین بلند می‌کند و سپس روی پنجه پای دیگر،خود را تکان میدهد و به آرامی عقب و جلو می‌رود. چهار نوع پا زدن در حرکات زورخانه ای وجود دارد.

پای اول یا پای چپ و راست

پایه جنگلی

پای تبریزی اول دوم و سوم

پای آخر

نحوه انجام پای جنگلی به این صورت است که ورزشکار روی هر دو پنجه ی پاهایش قرار می‌گیرد و همراه با آواز و صدای ضرب مرشد و به صورت هماهنگ یک بار سنگینی بدن خود را روی پای راست می‌اندازد و پای چپ را به سمت جلو پرتاب می‌کند و بار دیگر وزن بدن خود را روی پای چپ می‌اندازد و پای راست را به جلو پرتاب می‌کند این حرکت سریع و پی در پی انجام می‌شود.

حرکت چرخ زدن

اینه کرد به ۵ شکل صورت می‌گیرد.

چرخ جنگلی

چرخ تیز

چرخ سبک و چمنی

چرخ تک پر

چرخ سه تک پر

جالب اینجاست که مرشد برای هر یک از این چرخ ها آهنگ و ضرب ویژه ای دارد.

میل گرفتن

میل باستانی وسیله ایست به شکل کله قند از جنس چوب و توپر که کف آن گرد و هموار است و سر آن تخت یا گرد و از میان آن دسته ای به درازای ۱۵ سانتیمتر خارج می‌شود. وزن هر میل متفاوت است و از ۵ کیلوگرم تا ۴۰ کیلوگرم قابل استفاده است.

شنا رفتن

برای انجام حرکت شنا از تخته شنا استفاده می‌شود این تخته از جنس چوب و به درازای ۷۰ سانتی متر، پهنای ۷ سانتی متر و قطر ۲ سانتی متر است البته گاهی کوچکتر و بزرگتر از این اندازه نیست یافت می‌شود. تخته به وسیله دو پایه ذوزنقه ای شکل با ارتفاع ۴ سانتی متر، از زمین جدا شده است.

زورخانه

رتبه ها در ورزش های زور خانه ای:

افراد در زورخانه درجات مختلفی دارند. این درجات نسبت به تعداد سال هایی است که ورزشکار در زورخانه ورزش می‌کند.

سید بودن و داشتن مقام در مسابقات به کسب کردن رتبه قبل از زمان موعود تأثیر دارد. ورزشکار بعد از کسب کردن رتبه جدیدی امتیازات رتبه قبل نیز برای وی به احتساب می‌آیند.

وسایل زورخانه 

ثبت جهانی ورزش زورخانه ای

پروندهٔ ثبت جهانی آیین های پهلوانی و زورخانه ای به کوشش فدراسیون ورزش پهلوانی و زورخانه ای ایران با همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آماده گردید. آیین های پهلوانی و زورخانه ای در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۹ برابر با ۱۶ نوامبر ۲۰۱۰ در فهرست میراث معنوی یونسکو از سوی ایران به ثبت جهانی رسید.

دانشنامه بروک هاوس آلمانی، با استناد به تحقیقات دانشگاه ورزش آلمان، ورزش زورخانه ای را در کتاب اصلی و جلد ویژه ورزش، قدیمی ترین ورزش بدن سازی جهان معرفی می‌کند.

گل ریزان

یکی از رسم های شیرین و معروف زورخانه گلریزان است که در جشن ها و اعیاد و میلادهای چهارده معصوم و در برخی موارد برای قدردانی از زحمات پیشکسوتان گرفته می‌شود و در آخر دو جوان دو طرف لنگی را گرفته و دور می‌خورند و مردم پول در آن لنگ می‌اندازند.

برچسب ها
نسخه اصل مطلب