به گزارش رویداد ایران به نقل از ایسنا، آلودگی صوتی از جنبه‌های مختلفی قابل بررسی است. ۱۲ نکته زیر نمایی کلی از این چالش زیست محیطی را ارائه می‌دهد.
*هر نوع صدای ناخواسته‌ای که باعث بر هم زدن آرامش و تمرکز افراد در حین انجام کار می شود، آلودگی صوتی تلقی می‌شود.
*عمده‌ترین منابع سر و صدا در محیط های شهری ناشی از وسایل حمل و نقل است.
*منابع آلودگی صوتی به سه گروه اصلی ترافیک جاده‌ای، ترافیک هوایی و ترافیک ریلی تقسیم می‌شود.
*سر و صدای ناشی از وسایل حمل و نقل جاده‌ای شامل موتورسیکلت، ماشین‌های سواری، ماشین‌های سنگین و نیمه سنگین، سهم عمده‌ای در تولید آلودگی صوتی شهرها بخصوص شهر تهران دارند.
*استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست برای کاربری مسکونی در طول روز ۵۵ دسی‌بل است
*میانگین تراز صوتی بزرگراه‌های شهر تهران در دوره زمانی روز بین ۷۰ تا ۸۰ دسی‌بل و ۷۰ درصد کاربری در مجاورت بزرگراه‌ها مسکونی است.
*میانگین تراز صوتی در بازه زمانی نزدیک به روز چهارشنبه آخر سال افزایش می‌یابد.
*میانگین تراز صوتی این ایستگاه‌های در دوره زمانی روز و شب در سال ۱۴۰۰ به ترتیب ۸۲/۶۸ و ۳۹/۶۶ دسی‌بل بوده است.
*آلودگی صوتی تبعات متعددی برسلامتی انسان دارد و این تاثیرات به دو دسته کوتاه مدت و بلند مدت تقسیم می‌شوند.
* در مقیاس کوتاه مدت، به منظور مقاومت در برابر آلودگی صوتی ضایعاتی به صورت موقت در سیستم شنوایی ایجاد می‌شود که اصطلاحا به آن افت موقت شنوایی گفته می‌شود.
* در بلندمدت مرحله دوره «تیزی گوش» و حساسیت بیش از حد به صدای افراد و اشیا اتفاق می افتد و فرد دچار افت موقت شنوایی می‌شود.
*آلودگی صوتی اگر ادامه پیدا کند، فرد دچار افت دائمی شنوایی می‌شود و به سمت «کَری» سوق پیدا می‌کند.
*آئین نامه اجرایی جلوگیری از آلودگی صوتی مشتمل بر ۱۳ ماده و ۶ تبصره مشخص ترین قاعده حقوقی کشورمان در زمینه جلوگیــری از آلــودگی صوتی است.
*تا کنون هیچ گونه ضمانت اجرایی خاصی برای این آئین نامه وجود نداشته است.
*شرکت کنترل کیفیت هوا در حال حاضر با استفاده از ۳۶ ایستگاه فعال، اندازه‌گیری و سنجش تراز صوت شهر تهران را انجام می‌دهد.
