در سال سوم هجرت و در شب نیمه ماه رمضان ـ که بهترین ماه های خداست ـ خانه امیرالمؤمنین و فاطمه علیهماالسلام میزبان قدوم مولود مبارکی شد که شادی را با خود به خانه وحی آورد.
ولادت و تولد حضرت امام حسن مجتبی ۱۴۰۱ چند شنبه و چه روزی است؟
یک شنبه ۲۸ فروردین سال ۱۴۰۱ و ۱۵ رمضان ۱۴۴۳ تاریخ دقیق ولادت حضرت امام حسن مجتبی می‌باشد.
تاریخ دقیق ولادت امام حسن مجتبی (ع)سال 1401 در تقویم شمسی
روز یکشنبه ۲۸ فروردین سال ۱۴۰۱
یکشنبه، 28 فروردین 1401
1401/01/28
تاریخ دقیق ولادت امام حسن مجتبی (ع) در تقویم قمری
روز یکشنبه ۱۵ رمضان سال ۱۴۴۳
15 رمضان 1443
1443/09/15
تاریخ دقیق ولادت امام حسن مجتبی (ع) در تقویم میلادی
روز یکشنبه ۱۷ آوریل سال ۲۰۲۲
17 april 2022
2022/04/17
زندگینامه امام حسن مجتبی
ولادت امام حسن مجتبی
امام حسن(ع) نخستين فرزند امام على (ع) ) و فاطمه زهرا(سلام الله علیها) است كه در15 ماه رمضان سال سوم هجرى قمرى در مدينه منوره، ديده به جهان گشود.
پيامبر در گوش راست حسن، اذان و در گوش چپ او اقامه خواند ودستور داد كه در روز هفتم تولدش، گوسفندى را ذبح كرده و براى وى عقيقه كنند و موى سرش را تراشيده و به وزن او، نقره صدقه دادند.
امام حسن (عليه السّلام) بنا به روايت شيعه و اهل سنت، شبيه ترين انسان ها به رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) بود و در اين باره گفته شده است: «و كان الحسن اشبه النّاس برسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله خلقا و هَديا وَ سؤ ددا»؛ حسن از جهت سيما، روش و رهبرى از همه بيشتر به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شباهت داشت.
امامت امام حسن (علیه السلام)
امام حسن (ع) پس از شهادت پدرش على بن ابى طالب (ع) در كوفه، با درخواست و بيعت ياران آن حضرت و اهالى كوفه، خلافت را پذيرفت و راه و روش عدالت پرور پدرش را تداوم بخشيد.
اما با فتنه انگيزى هاى معاوية بن ابى سفيان و خيانت برخى از سران سپاه امام حسن (ع) و ايجاد چند دستگى در ميان مردم و خستگى آنان از جنگ و خون ريزى، از سوى ديگر، آن حضرت را واداشت كه براى حفظ اصل اسلام و در نظر گرفتن مصلحت مسلمانان ، با معاويه صلح كند و حكومت را به طور موقت و مشروط به وى سپارد.از آن پس، امام عليه السّلام از كوفه به وطنش مدينه بازگشت و بقيه عمر شريف خود را در مدينه گذرانيد. آن حضرت گرچه از حكومت كناره گيرى كرده بود ولى با رفتار و كردار خود، امت اسلام را به جنايت هاى معاويه و عاملان او در سراسر مناطق اسلامى آگاه مى كرد و روحيه رزم و جهاد را در نهاد آنان دوباره زنده مى كرد.
شهادت امام حسن (علیه السلام)
معاويه از طريق اشعث بن قيس، دخترش جعده را كه همسر امام حسن (عليه السّلام) بود وسوسه كرد و او را به شهادت آن حضرت ترغيب و تطميع کرد. وى به جعده گفت كه اگر حسن را به قتل رسانى، علاوه بر اين كه يك صدهزار درهم پول نقد دريافت مى كنى، تو را به عقد فرزندم يزيد درمى آورم و تو را ملكه عالم اسلام قرار مى دهم.
جعده كه نفاق و دوچهرگى را از پدرش به ارث برده بود، هر چه بيشتر خود را به آن حضرت نزديك کرد و پس از جلب توجه امام عليه السّلام، ناجوانمردانه به آن حضرت، خيانت كرد و به وى زهر خورانيد.
امام حسن (عليه السّلام) به خاطر نوشيدن زهر، مسموم شد و به مدت چهل روز در بسترى بيمارى افتاد و روز به روز، حالش وخيم تر شد، تا اين كه در 28 صفر سال پنجاه هجرى قمرى، مصادف با سى ودومين سال رحلت پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله) در مدينه به شهادت رسيد و محبان اهل بيت (عليهم السّلام) را در سوگ بزرگى فرو برد. امام حسين (عليه السّلام) به تجهيز بدن مطهر برادرش پرداخت و سپس جهت تدفين آن در كنار مرقد پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله ) اقدام به تشييع جنازه کرد.
