شواهد ژنتیکی جدید به دست آمده از غاری در فرانسه نشان میدهد که نئاندرتالها گوشه گیرتر بوده و ترجیح میدادند فقط با یکدیگر تعامل داشته باشند. در همین حال، انسانهای امروزی احتمال بیشتری داشته که با گروههای دیگر ارتباط برقرار کنند و تبادل ایده انجام دهند که
این یکی از نادرترین فسیلهای دنیا است که میتواند به روشن شدن برخی از اسرار پدید آمدن انسان کمک کند؛ اما باستانشناسان فقط توانستهاند چند تکه از استخوان شانه او را بازیابی کنند.
راز موفقیت هومو ساپینسها به عنوان یک گونه چه بود؟ چرا سایر انسانسانان (مانند نئاندرتالها و دنیسوواها) منقرض شدند اما گونۀ ما که به هوموساپینس معروف است دنیا را تصرف کرد؟
یک مطالعه جدید نشان میدهد DNA انسان مدرن ممکن است از مقدار شگفتآوری ژنوم نئاندرتال تشکیل شده باشد. بر اساس این نتایج محققان تصور میکنند نمیتوان گفت که نئاندرتالها «منقرض» شدهاند، بلکه باید آنها را «جذب شده» در جمعیت انسانها امروزی به حساب آورد.
پژوهشگران دریافتهاند که نئاندرتالها که گروهی منقرض شده از انسانهای باستانی هستند که تا حدود ۴۰ هزار سال پیش در اوراسیا زندگی میکردند، قادر به انجام مراقبتهای دوستانه از همنوعان خود بودهاند.
قلعه پِمبروک قرنها مسند قدرت بوده است. این جا زادگاه هنری تودور، پدر هنری هشتم بود و یکی از بهترین دژهای قرون وسطایی حفظشدهی کشور است که شامل هزارتویی از گذرگاهها، تونلها و پلکانها و همچنین یک برج دروازه بزرگ میشود.
بیش از نیم میلیارد سال حیات روی زمین در جریان بوده است، بدون اینکه موجودی مانند انسان خردمند ظاهر شود: شاخهای از میمونهای بدون دم دو پا با دندانهای کوچک و مغزهای بزرگ که ما را قادر میسازد ابزارهای جدیدی اختراع کنیم و در قالب شبکههای اجتماعی بزرگ با هم
بر اساس مطالعات جدید، ظرفیتهای شناختی انسانهای مدرن و نئاندرتالها قابلقیاس است. یکی از تازهترین مشابهتهایی که بین این دو گونۀ انسانی کشف شده است، توانایی مرتب کردن فضای محل سکونت و چیدن اشیاء مختلف در نقاط گوناگون است.
حامد وحدتی نسب با اشتراک گذاشتن تصویری در صفحه اینستاگرامی خود سال نو را تبریک گفت و نوشت:« نوروز به سبک نئاندرتالها در غار قلعه کرد؛ پیشاپیش سال نوی همه عزیزان مبارک...»
دانشمندان میگویند افرادی که زود به رختخواب میروند و زود بیدار میشوند، ممکن است از اجداد باستانی خود یا حداقل نئاندرتالهایی که اجدادشان با آنها تولید مثل کردهاند؛ این عادت را به ارث برده باشند.
در سال ۱۹۳۹ بقایای یک نئاندرتال که شامل جمجمه و استخوان فک شکسته بود، به طور تصادفی در غار گواتاری پیدا شد، اما از آن زمان تاکنون دیگر هیچ بقایای انسانی در گواتاری کشف نشده است.
محققان در مطالعهی جدید که شامل آزمایش بیش از ۷ هزار نفر بود، کشف کردند که افراد حامل ۳ واریانت ژنی نئاندرتال دربرابر برخی از انواع درد مثلاً سوزش پوست، حساستر هستند.
سرپرست ایرانی دومین فصل از کاوشهای باستانشناسی در غار قلعه کرد آوج واقع در استان قزوین از کشف بقایای جانوری در این غار خبر داد که نشان از شکار نئاندرتالها در ۴۵ هزار سال پیش دارد.