«کاخ ناصری» شهرستانک که در سال۱۲۵۷ شمسی با فرمان ناصرالدین شاه و توسط معمار باشی دربار ناصری یعنی محمد ابراهیمخان بنا شده بود، دقیقاً در انتهای دره شهرستانک و در پایین سینه البرز و چشمه «گُله گیله» قرار دارد.
خانه تیمورتاش مربوط به اواخر دوره قاجار (احمدشاه) است و در تهران، شمال غرب پادگان باغشاه سابق میدان حر امروزی داخل دانشگاه جنگ واقع شده که اکنون از این خانه تاریخی به عنوان موزه جنگ استفاده میشود. این اثر در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۱۹۷ بهعنوان یکی
به دلیل اشتیاق شاهان قاجار به عکاسی عمده تصاویری که از دوران توسط عکاسان ثبت شده است متمرکز بر شاهان و شاهزادهها و وقایع دربار است درحالی که عکسهای ارنست هولتسر ( ۱۹۱۱-۱۸۳۵ / Ernst Hoeltzer) مهندس و جهانگرد آلمانی به دلیل عدم وابستگی به دربار بر روی مردم
تصاویر ساخت و ساز در خانه میراثی فخرالدوله در منطقه ۱۲ رسانهای شد. تصاویری که حاکی از آن بود منظره چشمنواز باغ و بنای این ملک دو طبقه قجری با روی هم چیده شدن آجرهایی قرار است برای همیشه کور شود و این اقدام میتواند آغاز مسیری برای مرگ تاریخ این ملک در دوره
«سلطان مراد میرزا»، معروف به «حسامالسطنه» سال ۱۲۶۱ یک بنای زیبای ییلاقی به نام عمارت و باغی در دل این جنگل ساخت. این ماجرا بهانهای شد تا باغ و زمینهای اطراف آن میان روستاهای همسایهاش به حسامآباد مشهور شود، هرچند بعدها به باغ منظریه تغییر نام داد. اما چه
ویدیویی بسیار قدیمی و دیده نشده از شهر تهران در زمان قاجار را تماشا میکنید. شمالغربی تهران؛ بهترتیب؛ گنبد مسجد سیدعزیزالله در جنوب مسجد شاه، بههمراه بخشی از سقف بازار تهران و پس از آن گنبد و منارههای مسجد شاه! منبع: viral vids
انیسالدوله با نام اصلی فاطمه سال۱۲۲۰ شمسی در روستای امامه لواسانات به دنیا آمد. شاه در یکی از سفرهایش برای شکار، با فاطمه که مشغول چوپانی بود، آشنا و دلبسته او شد. فاطمه در ۱۸سالگی با شاه ازدواج کرد و لقب انیسالدوله را گرفت.
محمود خان ملکالشعرا معروف به محمود صبا، نقاشیهای آبرنگ و رنگروغن بسیاری از بناهای تاریخی و خیابانهای تهران از جمله کاخ گلستان، خیابان باب همایون و سردر الماسیه به عنوان یکی از نخستین خیابانهای تهران که سنگفرش و آسفالت شد، عمارت شمس العماره و... کشیده
ناصرالدین شاه قاجار نوشت: امشب باید برویم منزل مسیو تیرار صدراعظم شام بخوریم، ساعت هفت و نیم سوار شده رفتیم. با صدر اعظم دست دادیم. زنش را معرفی کرد، زنش بسیار زن متعفن پیر بسیار بد کثیفی بود. بعد داخل یک اطاق دیگر شدیم که آنجا زنهای خیلی بدگلتر و بدتر
تاجالسلطنه در بخشی از خاطرات خود به وضع زندگی زنان حرمسرای ناصرالدینشاه و در همین بخش به معرفی زیباترین زن حرمسرا نیز پرداخته است؛ زنی که اتفاقا عکسهای متعددی از او تا امروز باقی مانده است.
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: بعد از گذشت چند دهه حالا دیگر نمیتوان مشکلات و ضعفها را حتی به پهلوی و قاجار هم نسبت داد. اینکه هر دولتمردی درباره گذشته یکسره منفیبافی کند تا بر ضعفهای خودش سرپوش بگذارد، نه مشکلی از مردم حل میشود و نه سودی به خود او میرسد.
احتمالا از زمانی که خط و کتابت اختراع شده، متنها و نامههای عاشقانه هم وجود داشتهاند؛ اما شیوههای ابراز علاقه و عشقورزی بر حسب شرایط اجتماعی و مناسبات فرهنگی مختلف، تفاوتهایی با هم داشتهاند. در اینجا متن یک نامۀ عاشقانه را میخوانید که در زمان قاجار
ناصرالدین شاه قاجار در خاطرات سفرش به لندن نوشته است: یک حالت و عالم غریبی بود که نمیتوان گفت و نوشت، اگر انسان میخواست سیصد هزار دختر خوشگل منتخب میکرد، خیلی اوضاع غریبی بود، همان قسم تماشا میکردیم.