بر پایه پژوهشی تازه از دانشگاه سینسیناتی، کرگدنهایی که ۱۲ میلیون سال پیش در جریان یک فاجعه طبیعی از بین رفتند، احتمالاً در گلههای بزرگ زندگی میکردند.
این فسیل ۱۱۳ میلیون سال قدیمیتر از هر فسیل مورچهای است که در گذشته پیدا شده بود. این فسیل یک شکارچی پیچیده را نشان میدهد که همزمان با دایناسورها زیسته است.
محققان ممکن است بقایای بزرگترین موساسور تاریخ میسیسیپی را کشف کرده باشند؛ این فسیل متعلق به دوره کرتاسه از بستر یک رودخانه در جنوب استارکویل بیرون آورده شد.
دانشمندان بقایای فسیلی یک دایناسور منحصربهفرد را در جریان احداث خط لوله آب در صحرای گُبی مغولستان کشف کردهاند؛ جانوری که دارای پنجههایی با دو چنگال خمیده بوده است.
غواصان در رودخانه استاینهاچی در فلوریدا اتفاقی به صدها فسیل سالم از دورهای ناشناخته از عصر یخبندان برخورد کردند که شامل آرمادیلوی غولآسا، اسبهای باستانی و احتمالاً گونهی جدیدی از خوک خرطومدار میشود.
یک تیم بینالمللی از محققان در هفدهمین سمپوزیوم آرارات و کشتی نوح ادعا کردند که یک تپه قایقشکل در ۱۸ مایلی (۳۰ کیلومتری) در جنوب کوه آرارات در بالای ایران، در واقع بقایای فسیلشده یک کشتی چوبی است.
این فسیل نخستین بار در سال ۱۹۷۳ کشف شد اما آن زمان به طور کامل شناسایی نشد و هیچ اقدامی نیز برای جمعآوری آن صورت نگرفت؛ تا سال ۲۰۱۸ که تیمی به سرپرستی دکتر السا پانسیرولی برای استخراج آن از سنگ به محل کشف بازگشتند.
وقتی صحبت از دایناسورها میشود، معمولاً نامهایی مانند برونتوسور و دیپلودوکوس به ذهن میآید. اما دانشمندان بهتازگی فسیلی را کشف کردهاند که میتواند نگاه ما به اجداد این غولهای ماقبل تاریخ را تغییر دهد.
آیا اردک همیشه شبیه اردک است و مثل اردک صدا میکند؟ این سؤال شاید ساده به نظر برسد، اما دانشمندان با کشف فسیلی جدید، به پاسخی شگفتانگیز درباره تکامل پرندگان مدرن دست یافتهاند.
تصور کنید در حال غواصی در رودخانهای آرام هستید و ناگهان با استخوانهایی روبهرو میشوید که قدمتی باورنکردنی دارند. چنین صحنهای برای گروهی از کاوشگران در فلوریدا رخداده؛ هنگامی که به مجموعهای از فسیلهای استثنایی دست یافتند که به دوران عصر یخبندان
تصور کنید سفری در زمان به ۷۰ میلیون سال پیش داشته باشید؛ زمانی که دایناسورها بر زمین حکمرانی میکردند. حالا دانشمندان با کشف جنینی کامل درون یک تخم فسیلشده به یکی از نادرترین و شگفتانگیزترین یافتههای دیرینهشناسی دست یافتهاند.
اکنون مشخص شده که تاریخ زمین، نهتنها در محیطهای سرسبز، بلکه در وسعت خشک و بایر بیابانها نیز نوشتهشده است و از همین رو یافتن فسیل موجودات دریایی در قلب بیابان نیز در نوع خود جالب توجه به نظر میرسد.
شاید تصور کنید فسیلهای دریایی تنها در رسوبات ساحلی یا زیر آب پیدا میشوند. اما برخلاف انتظار، مناطق وسیع و خشک بیابانها در حال تبدیل شدن به یکی از بهترین مکانها برای یافتن بقایای دریاهای باستانی هستند.
فسیل یک درخت باستانی منجر به کشف تأثیرات تغییر میدان مغناطیسی زمین بر محیط زیست و حیات شده است. محققان میگویند این تغییرات موجب کاهش لایه اوزون، افزایش تابش فرابنفش و احتمالاً انقراض برخی گونهها مانند نئاندرتالها شده است.
کشف شگفتانگیز فسیلها توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده، فسیلهای گیاهان و قطعات چوب مربوط به ۴۰ میلیون سال پیش را شامل میشود. اما آیا این کشف به ما دیدگاههای جدیدی از دوران تکامل میدهد؟
این کشف نادر که در استونز کلینت دانمارک (منطقهای در ساحل دریای بالتیک) پیدا شده، میتواند به شناخت رژیم غذایی جانوران شکارچی در میلیونها سال قبل کمک کند.
نتایج تحقیقات جدید نشان میدهد استخوانهای فسیل شدۀ ۲۰هزار ساله معروف به «مرد اوشیکاوا» که گمان میرفت بخشی از باستانیترین فسیلهای انسان کشفشده در ژاپن باشد، آن چیزی نیست که دانشمندان تصور میکردند و درحقیقت، این فسیلها استخوانهای یک خرس باستانی است.
گاهی برای گام برداشتن در دنیای علم به قطعه نادری از گذشته نیاز داریم. مثلاً فسیلها تنوع گیجکنندهای از یادگارهای واقعاً قدیمی هستند که به شکلی در برابر پوسیدگی و تجزیه مقاومت کردهاند. چنین گنجینههایی در سال ۲۰۲۴ دید ما از زندگی روی زمین را تغییر دادند.
قدمت این جنگل به دوره ژوراسیک پایانی باز میگردد، یعنی زمانی که دایناسورها هنوز در زمین میزیستند؛ جنگلی سواحل جنوبی انگلستان در منطقۀ دورست که حالا با گذشت میلیونها سال به سنگ تبدیل شده است.
همه موجودات دفع مدفوع میکنند، حتی دایناسورها. حالا موزهای در آریزونای آمریکا افتتاح شده که به طور کامل به نمایش نمونههای مدفوع فسیل شدۀ دایناسورها و موجودات ماقبل تاریخ اختصاص یافته است.
تیمی از دیرینشناسان، زمینشناسان و متخصصان تکامل وابسته به نهادهای مختلف در چین دریافتهاند که یک تخم فسیلشده که سال ۲۰۲۱ کشف شد، کوچکترین تخم دایناسوری است که تاکنون پیدا شده است.
این بقایا که سال گذشته کشف شدند، میتوانند اطلاعات جدیدی را درباره یک خزنده دریایی منقرضشده فاش کنند که با دندانهای بزرگ و گرد خود نرمتنان و موجودات صدفدار را له میکرد.
دانشمندان تصور میکنند این جانور ممکن است بزرگترین حیوانی باشد که تا به حال در آسمان سیارۀ ما پرواز کرده است. جانوری که از قضا بقایای فسیلی آن در سرزمین «دراکولا» پیدا شده است.
دهها هزار سال است که هیچ درختی در جزایر بادزدهی فالکلَند در اقیانوس اطلس جنوبی رشد نکرده، جز درختچهها و سایر گیاهان کمارتفاع. به همین دلیل کشف درختی نزدیک به ۶ متر زیر زمین توجه محققان را به خود جلب کرده است.
دیرینشناسان بر اساس تکنیکهای تحلیلی متعددی که برای نمونههای حفطشدهی از دو گونه تریلوبیت اعمال شده، استدلال میکنند که یک جفت زائدهی وابسته به سر اضافی درست پشت شاخکها وجود داشته است، به این معنا که تریلوبیتها پنج جفت زائده سر و شش بخش داشتند.
این موجود با هیچ موجود دیگری در سوابق دیرینشناسی مطابقت نداشته و یک گونه جدید نام گرفته است. کونکاسورا پینتیکینییِسترا (Qunkasaura pintiquiniestra) هم یک گونه جدید و هم یک جنس جدید است.
دیرینهشناسان فسیل یک پستاندار دریایی را کشف کردهاند که حوالی حدود ۱۵ میلیون سال پیش در دریا توسط یک کروکودیل و یک کوسه ببری خورده شده است. در این صحنه نادر باستانی کروکودیل فن «غلت مرگبار» را روی طعمهاش اجرا کرده است.