آب به عنوان یکی از مهم ترین عناصر حیات، همواره در مرکز توجه دانشمندان و محققان فضایی قرار دارد. جستجو نمودن آب در سیارات و اجرام فضایی دیگر نه تنها برای فهم بهتر از ساختار و تاریخچه این اجرام بلکه برای کشف احتمالی حیات فرا زمینی نیز اهمیت زیادی دارد.
پژوهشگران از چاندرا برای مطالعه پرتوهای ساطعشده از ستارههای مجاور استفاده میکنند تا بفهمند آیا سیاره فراخورشیدی که به دور آن ستارهها میچرخد، میتواند قابل سکونت باشد یا خیر. پرتو ایکس و پرتو فرابنفش میتوانند در سطوح بسیار بالا به جو سیاره فراخورشیدی
مدت زیادی است در حال مطالعهی چگونگی شکلگیری سیارهها هستیم، اما هرگز تصور نمیکردیم به شکل اولیهی سیارههای در حال شکلگیری در شبیهسازیها برسیم. همیشه فکر میکردیم سیارهها از ابتدا کروی باشند. این سیارههای نوزاد بیشتر به اسمارتیز شبیه هستند.
فضا بوی بدی میدهد و فضا نوردان میگویند این بوی بد روی لباسهای آنها به جا میماند. اکنون ترکیب شیمیایی کشف شده در اورانوس نشان میدهد که این غول گازی نه تنها بوی بد میدهد بلکه به احتمال زیاد بوی تخم مرغ فاسد و باد معده میدهد.
تلسکوپ فضایی هابل قطر نزدیکترین سیاره فراخورشیدی در حال گذر به ما را اندازه گیری کرده و کشف کرده است که این سیاره سنگی از نظر اندازه بسیار شبیه به زمین است. با این حال، متأسفانه، سطح جهان به اندازهای داغ است که نمیتواند آب مایع یا حیاتی را که ما میشناسیم
«سیارکها واریزههایی هستند که از شکلگیری اولیه منظومه شمسی باقی ماندهاند. بهدلیل فعل و انفعالات گرانشی بین آنها و دیگر اجرام منظومه شمسی، سیارکها در طیف وسیعی از مدارها وجود دارند.»
پیش از سال ۱۹۹۲ و کشف اولین سیارهی فراخورشیدی، غول گازی مشتری با قطر ۱۱ برابر زمین، عنوان بزرگترین سیارهی شناختهشده را داشت؛ اما مشتری در مقایسه با برخی سیارههای فراخورشیدی بسیار کوچک است.