«ربنا لاتزع قلوبنا» همین چند کلمه کافی است تا ناخودآگاه نام محمدرضا شجریان در زیرلب زمزمه شود؛ شجریانی که هیچگاه برای پیر و جوان کهنه نشد و در هر مجلسی که صدای او طنین مییابد، سکوت برقرار و سرها به نشانه همراهی تکان داده میشود. پس از سال 84 و بهویژه پس از