گیلان| خطر رهاسازی دوباره باغهای چای
به گزارش مهر،استانهای گیلان و مازندران 25 تا 28 هزار هکتار باغ چای دارند و 90 درصد این باغها در گیلان واقع هستند. برداشت برگ سبز چای هرساله در سه چین بهاره، تابستانه و پاییزه صورت میگیرد که چین بهاره از اوایل اردیبهشتماه، تابستانه از نیمه دوم خردادماه و چین پاییزه در شهریور و مهرماه انجام میشود.
تهدید رهاسازی دوباره باغهای همیشهسبز چای
هرساله قبل از آغاز فصل برداشت برگ سبز چای در نیمه اول اردیبهشتماه، نرخ تضمینی خرید بهمنظور حمایت از کشاورزی و صنعت چایکاری از سوی شورای عالی اقتصاد تعیین و به کارخانههای چایسازی ابلاغ میشود که این نرخ، برای سرنوشت چای و چایکاری بسیار مهم و تعیینکننده است. قیمت برگ سبز چای به نوع برداشت و مرغوبیتی که دارد و در بهترین حالت یک غنچه و دو برگ محسوب میشود، به دو رقم درجهیک و درجهدو باقیمتی متفاوت تقسیم میشود. از دیدگاه کارشناسان سازمان چای؛ نرخ تضمینی برگ سبز که در راستای سیاستهای حمایتی وزارت جهاد کشاورزی انجام میگیرد، نوعی قیمتگذاری پایهای برای حمایت از کشاورزان و تولیدکنندگان است و بهمنزله قیمت واقعی برگ سبز محسوب نمیشود. برای فصل زراعی جاری، قیمت خرید تضمینی هر کیلوگرم برگ سبز چای درجهیک 32 هزار و 750 ریال و برگ سبز درجهدو 18 هزار و 492 ریال تعیینشده که نسبت به سال قبل، به ترتیب 20 و 21 درصد افزایش دارد. اگرچه امسال برای نخستین بار، تعدادی کارخانه چای سازی، برگ سبز چای را بیشتر از نرخ تضمینی اعلامشده از سوی شورای عالی اقتصاد از کشاورزان چایکار خریداری میکنند و این امر، توافقی بین چایکاران و صاحبان کارخانههاست و سازمان چای کشور نیز بهمنظور رقابتی کردن خرید برگ سبز با پرداخت تسهیلات و عقد قرارداد با چند کارخانه، از آنها خواسته که قیمت برگ سبز را بیشتر از قیمت تضمینی و باقیمت واقعی از کشاورزان خریداری کنند.
افزایش قیمت برگ سبز، دغدغه همیشگی چایکاران
شماری از کشاورزان چایکار معتقدند با توجه به وضعیت اقتصادی و افزایش قیمت بسیاری از کالاها، باید قیمت برگ سبز چای نیز افزایش یابد تا بهرهبرداری از چای، مقرونبهصرفه باشد.
یک چایکار روستای سطلسر لاهیجان قیمت برگ سبز بهویژه برگ سبز درجهدو که بیشترین برگ سبز چایکاران را تشکیل میدهد، اندک میداند و میگوید: هر کارگر بابت چیدن هر کیلوگرم برگ سبز، 700 تا 900 تومان مزد میگیرد و حدود یکصد تومان هم هزینه حملونقل هر کیلوگرم برگ سبز تا کارخانه است ضمن اینکه هزینههای جانبی نظیر هرس، کود، قیمت ابزارهای برداشت چای و ... نیز به آن افزوده میشود.
زینعلی شافعی میافزاید: با افزایش قیمتها و هزینههایی که وجود دارد، قیمت فعلی برگ سبز چای غیراقتصادی است. عبدالله محمدپور دیگر چایکار دهستان لیل لاهیجان که در حال برداشت چین اول از باغ دو هکتاری خود است، میگوید: افزایش قیمتها، هزینه کود، هزینه برداشت، حملونقل و ... با نرخ فعلی تعیینشده هماهنگی ندارند و باید تجدیدنظر صورت گیرد. او با بیان اینکه از چهار کیلوگرم برگ سبز چای، یک کیلوگرم چای خشک به دست میآید، میافزاید: یک کیلوگرم چای خشک در لاهیجان 550 هزار ریال به فروش میرود درحالیکه قیمت چای درجهدو 18 هزار و 492 ریال نرخگذاری شده که این دو نرخ، هیچ تناسبی باهم ندارند.
لزوم تعیین قیمت برگ سبز چای متناسب با تورم سالانه
مدیر اجرایی اتحادیه کارخانههای چایسازی شمال کشور نیز در این زمینه میگوید: افزایش 20 درصدی بهای برگ سبز چای در سال جاری، اندک است و چایکاران و صاحبان کارخانههای چایسازی رضایتی در این خصوص ندارند. محمدصادق حسنی میافزاید: باید قیمت برگ سبز چای بهتناسب تورم سالانه افزایش یابد و دولت در افزایش برگ سبز چای از نظر کارشناسان و ذینفعان نیز استفاده کند و در فرایند قیمتگذاری، مشکلات چایکاران در نظر گرفته شود. او ادامه میدهد: اتحادیه کارخانههای چایسازی شمال قیمت پیشنهادی سازمان چای که بهای هر کیلوگرم برگ سبز درجهیک را 36 هزار ریال و درجهدو را 24 هزار و 50 ریال تعیین کرده بود، میپذیرد ولی این مهم تا حال حاضر به تصویب نرسید.
حمایت سازمان چای از خریدهای بالاتر از نرخ مصوب برگ سبز
رئیس سازمان چای کشور نیز میگوید: ارزش اقتصادی برگ سبز چای بیش از قیمت تضمینی است که از سوی شورای عالی اقتصاد تعیینشده و به بیانی بهتر؛ این نرخ نوعی قیمت پایه و اقدامی برای حمایت از چایکاران است و بهمنزله قیمت واقعی برگ سبز نیست. او خواستار خرید برگ سبز بیش از قیمت تضمینی از سوی صاحبان کارخانههای چایسازی میشود و میافزاید: قیمت واقعی برگ سبز چای باید بهصورت تعاملی بین چایکاران و صاحب کارخانههای چایسازی تعیین و اعمال شود و هر قیمتی که بالاتر از قیمت تضمینی باشد، موردحمایت سازمان چای خواهد بود.