معذرت می‌خواهیم آقای امیری!

 تیم ملی ایران در مسیر رقابت‌های انتخابی جام جهانی، بیش از هر بازیکن دیگری در این روزها، مدیون درخشش وحید امیری است. ستاره آرام و خوش اخلاقی که فوتبال ایران را حداقل در دو بازی اخیر از ورود به بحران نجات داده و ایران را همچنان در صدر تیم‌های آسیایی قرارداده که بیشترین بخت را برای صعود به جام جهانی دارد.
به گزارش فرارو، فوتبال برتر وحید امیری و سبک بازی اش برای کسی پوشیده نیست؛ او «آچار فرانسه ای» است که می‌تواند در هر زمان و مکانی جور بقیه را بکشد و عصای دست سرمربی شود؛ فرقی نمی‌کند در تیم باشگاهی باشد یا ملی. ظاهرا فقط به عنوان دروازه بان در طول دوران حرفه‌ای اش بازی نکرده وگرنه در همه پست‌ها هر وقت بحرانی وجود داشت، به سان «سوپرمنِ» فداکار از راه رسیده و برای تیمش زحمت کشیده است.

در تیم ملی شرایط برای وحید امیری حساس‌تر شده، چون برخلاف درخشش او، وحید قدردانی شایسته‌ای که استحقاقش را داشته باشد نگرفته است. در بازی برابر لبنان در حالی که ظاهرا همه تسلیم شده و شکست برابر رقیب را پذیرفته بودند، وحید امیری با پاسی دقیق و ظریف، سردار آزمون را در موقعیت تک به تک قرار داد تا او گل مساوی را بزند. کمی بعد، حتی زمانی که به نظر می‌رسید اسکوچیچ هم به مساوی رضایت داده است، وحید امیری از سمت راست خط دفاعی لبنان، اتوبانی درست کرد و نهایتا در یک رفت و برگشت توپ به احمد نوراللهی رسید تا او گل برتری را بزند. بعد از بازی، کسی وحید امیری را ندید؛ از سردار آزمون و احمد نوراللهی تعریف و تمجید شد و «به به و چه چه» نصیب آن‌ها شد.
کمی بعد، وحید امیری روبروی دوربین تلویزیون نشست تا از مشکلاتی که بازیکنان تیم ملی در اینستاگرام درباره اش حرف زده بودند صحبت کند؛ واکنشش، اما بی نظیر بود. از این گفت که ترجیح می‌دهد پیش از بازی حساس با سوریه وارد این جزئیات نشود و مرور چنین نقصانی را به بعد از این بازی بسپارد. گفت که باید تمرکز را روی دیدار حساس با سوریه گذاشت.
در دیدار با سوریه هم گره بازی، مثل دیدار قبلی با لبنان، با هوش وحید امیری باز شد؛ پاس در عمق و گلزنی سردار آزمون. کمی بعد، او یک پنالتی هم برای تیم ملی گرفت و استارت‌های دیوانه کننده اش در دقایق ۹۰ و ۹۰ به بعد بازی هم حیرت را برای ایرانی‌ها و کابوس را برای سوری‌ها در پی داشت. بازی که تمام شد، اما سردار آزمون را به عنوان برترین بازیکن زمین انتخاب کردند.
انگار نه انگار که وحید پایه گذار تمامی موقعیت‌های حساس بوده است؛ درست است که همه در بازی با سوریه خوب بودند، ولی کیست که نداند، وحید امیری چیز دیگری است. پسر بی سروصدای فوتبال ایران در زمین مسابقه از جان مایه می‌گذارد و کمتر پیش می‌آید کیفیت بازی اش دستخوش تغییر شود. او در همین دو بازی گذشته نقش اساسی و اصلی را در برد‌های تیم ملی داشته، ولی درست یا غلط، تمجیدش نصیب افراد دیگری شده است. جا دارد از وحید امیری بابت بی مهری‌های صورت گرفته یا کم دیده شدن‌ها عذرخواهی کنیم؛ حق وحید، پسری که یقینا ۹۹ درصد استقلالی‌ها هم دوستش دارند، بیشتر از این‌ها است.