لزوم استفاده حداكثری از ظرفیت‌های موجود،افزایش بهره‌وری و رفع موانع تولید
فولاد بود و همه موظف و مکلف بودیم در این گفتمان و پارادایم حرکت کنیم و توسعه‌های بسیار خوبی که در چند دهه گذشته در همین راستا شکل گرفته، نتیجه این گفتمان است؛ به‌طوری‌که در حال حاضر شاهدیم زنجیره فولاد نه‌تنها پاسخگوی نیاز بازار داخل است، بلکه امکان صادرات نیز در زنجیره وجود دارد.
طیب‌نیا افزود: از ۳۰ میلیون تن تولید فولاد، ۱۷ میلیون تن در داخل مصرف می‌شود، درحالی‌که بالغ‌بر ۴۰ میلیون تن ظرفیت وجود دارد و طرح‌های توسعهِ در دست اجرا به سمتی حرکت می‌کند که در 4 تا 5 سال آینده، بالاتر از برنامه ۵۵ میلیون تن ظرفیت احداث‌شده خواهیم داشت. پر واضح است که در سال‌های گذشته، گفتمان توسعهِ کمّی، برای کشور نیاز بوده، ولی امروز در شرایطی قرار گرفته‌ایم که زیرساخت‌ها، منابع و مواد اولیه در زنجیره پاسخگو نیست و این می‌طلبد که گفتمان امروز تغییر کند و نقش نهادهایی مانند انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در ایجاد این گفتمان نقشی بی‌بدیل و تعیین‌کننده است. این نهاد باید نقش روشنگری داشته باشد و فعالان زنجیره را نسبت به توسعه‌هایی که انجام می‌دهند هوشیار کند؛ چه بسا بسیاری از توسعه‌هایی که در شرایط فعلی شکل می‌گیرد، خود برهم زننده تعادل در زنجیره باشند. به همین دلیل باید گفت امروز تبدیل گفتمان توسعه کمی به گفتمان توسعه کیفی با ارزش افزوده بالاتر، نخستین نقشی است که انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران می‌تواند عهده‌دار آن باشد.
مدیرعامل فولاد مبارکه با اشاره به سرمایه‌گذاری‌های خوبی که در زنجیره فولاد و صنایع مختلف صورت گرفته تصریح کرد: در حال حاضر می‌توانیم بگوییم ظرفیت‌های ایجادشده در بسیاری از حوزه‌ها بیش از نیاز مصرف‌کنندگان داخلی است. اگرچه در حوزه محصولات کیفی کمبودها همچنان پابرجاست، اما در حوزه محصولات تجاری، انرژی، مواد غذایی و دیگر زنجیره‌ها، ظرفیت‌های خوبی در کشور ایجاد شده، ولی به‌علت مشکلات موجود، از این ظرفیت‌ها به‌طور کامل استفاده نمی‌شود. از همین رو، ما نیازمند ایجاد نهضت استفاده حداکثری از ظرفیت‌های موجود و افزایش بهره‌وری در کنار رفع موانع تولید هستیم.
طیب‌نیا با تأکید بر رفع موانع تولید افزود: امروز باید نهضت استفاده حداکثری از ظرفیت‌های موجود و افزایش بهره‌وری و رفع موانع تولید، مطابق آنچه مقام معظم رهبری فرمودند، در کشور تبدیل به یک نهضت ملی شود و نکته اساسی این است که اگر سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده به بهترین نحو استفاده شود، اگر شناسایی ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های ایجادشده در دستور کار قرار گیرد، نهادهایی مانند انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران به‌راحتی می‌توانند در زنجیره فولاد مشخص کنند که کجا ظرفیت داریم، خلأها کجاست و یا با چه حجم سرمایه‌گذاری و با چه رویکردی می‌شود از این ظرفیت‌ها استفاده حداکثری کرد و این رویکرد نشان از نقش بی‌بدیل این نهاد صنفی دارد.
آسیب‌شناسی ظرفیت‌های خالی تولید فولاد در کشور
به گفته سبحانی ، نیاز است علت ظرفیت‌های خالی تولید فولاد در کشور آسیب‌شناسی شود، چراکه بیش از 40 میلیون تن ظرفیت نصب‌شده آماده‌به‌کار در کشور داریم، اما تولید ما 30 میلیون تن است.
وی افزود: واحدهایی مانند شرکت فولاد مبارکه که زنجیره تولید فولاد از سنگ‌آهن تا محصول نهایی را دارا هستند، کمتر دچار مشکل هستند. درمجموع، بخش اعظم مشکل از آنجا نشئت می‌گیرد که زنجیره تولید فولاد در واحدهای فولادسازی کشور پراکنده شده است و مسائلی نظیر مسافت، شرایط اقتصادی، دشواری‌های تعاملی و عدم توانایی در انعقاد قراردادهای بلندمدت و... باعث شده یک واحد تولیدی نتواند مواد موردنیاز را از واحد بالادستی تأمین کند. هرچه زنجیره تولید فولاد دچار گسستگی شود، مشکلات بیشتر خواهد بود.
رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران بیان کرد: مشکل دیگر زیرساخت‌های کشور است. برای نمونه واحد فولادسازی در نقطه‌ای جانمایی شده است که با محدودیت تأمین انرژی و حمل‌ونقل نمی‌تواند مواد اولیه موردنیاز را به مجموعه‌اش وارد کند تا به تولید ظرفیت اسمی برسد.
وی علل دیگر ظرفیت‌های خالی تولید را ناشی از مباحثی نظیر نقدینگی و مدیریتی دانست و گفت: مسائل لجستیک و زیرساختی از موانع مهم نرسیدن به ظرفیت تولید در واحدهای فولادسازی کشور است.