واعظ آشتیانی: تهران بودم هم به جلسه مدیران استقلال نمی‌رفتم!
مدیر سابق باشگاه استقلال گفت: البته اگر تهران هم بودم به جلسه مدیران سابق باشگاه نمی‌رفتم، چون عادت ندارم از جایی که بیرون آمدم دوباره به آنجا برگردم.
مدیران سابق باشگاه استقلال صبح روز یکشنبه دور یکدیگر جمع شدند تا با مصطفی آجورلو، مدیرعامل جدید استقلال ملاقات کرده و به نوعی پیرامون مسائل مرتبط با استقلال با یکدیگر همفکری کنند.
یکی از غایبان این جلسه امیررضا واعظ آشتیانی مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال بود، به همین منظور با وی گفت‌وگو کردیم تا علت غیبت وی در این نشست را از وی جویا شویم.
*جلسه مدیران سابق باشگاه استقلال با مصطفی آجورلو برگزار شد، اما شما یکی از غایبان این جلسه بودید، غیبت شما در این جلسه به زغم برخی هواداران وجود برخی اختلافات با علی فتح‌الله‌زاده بود، آیا این مساله را تائید می‌کنید؟
نه؛ من به این جلسه دعوت شده بودم، اما از دوستان عذرخواهی کردم چون در سفر هستم امکان حضور در این جلسه را ندارم. با فتح‌الله‌زاده که پدرکشتگی ندارم، از قضا وی خودش هم با من تماس گرفت و دعوت کرد، اما چون تهران نبودم عذرخواهی کردم.
البته اگر تهران هم بودم به این جلسه نمی‌رفتم، چون عادت ندارم از جایی که بیرون آمدم دوباره به آنجا برگردم. این نگرش من است همانطور که دیگر به فدراسیون دوچرخه‌سواری نرفتم. اگر در سفر هم نبودم بازهم از دوستان عذرخواهی می‌کردم و به این جلسه نمی‌رفتم.
*با این تفاسیر، تغییرات شکل گرفته در باشگاه استقلال را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا می‌توان با حضور تیم مدیریتی جدید شاهد پیشرفت در مجموعه باشگاه استقلال باشیم؟
ما نباید همیشه نگاه صفر و صدی به افراد در حوزه مدیریت باشگاه استقلال داشته باشیم، حقیقت ماجرا این است که اگر نگاه ما به مدیران استقلال ۵۰ درصدی باشد می‌توانیم ارزیابی درستی از این موضوع داشته باشیم. امیدوارم آجورلو مانند مدیران سابق رفتار نکند؛ مدیران سابق به هر شکلی اصرار داشتند در این مجموعه بمانند در حالی که همین مساله باعث شده امروز استقلال به چنین وضعیتی گرفتار شود.
امیدوارم اگر آجورلو احساس کرد که دیگر کارآیی لازم را ندارد خودش اقدام به استعفا کند، در غیر این صورت تفاوتی بین او و بقیه مدیران قبلی نیست. باید بپذیریم که وقتی یک مدیر کارآیی ندارد، عرصه را برای حضور افراد دیگر فراهم کند، اما وقتی اصرار به ماندن صورت می‌گیرد مشکلات دو چندان می‌شود. شاید البته مدیران قبلی باشگاه استقلال چنین تفکری نداشته باشند، اما وضعیت کنونی استقلال بیانگر این اتفاق است که عملکرد ناامیدکننده آن‌ها استقلال را به حال و روز تأسف‌آوری انداخته و دود این ناکارآمدی به چشم باشگاه و هواداران آن رفته است.
*با این حال وجود تصمیمات تیم مدیریتی جدید استقلال، امیدواری زیادی را در لایه‌های هواداری به وجود آورده است. به عنوان مثال ماجرای عملیات ایجاد بستر مناسب در کمپ مرحوم ناصر حجازی تا استقلال سرانجام یک مجموعه استاندارد مختص خود داشته باشد.
ببینید یک مساله را در نظر بگیرید که مدیران قبلی چرا به سراغ اجاره زمین تمرین رفتند؟ من قصد دفاع از هیچ مدیری را ندارم، اما برخی اوقات هزینه پرداخت اجاره به نسبت تجهیز یک کمپ استاندارد به مراتب بیشتر است و شاید صرفه اقتصادی داشته باشد. تا جایی که به خاطر دارم کشت چمن کمپ مرحوم ناصر حجازی برای چندمین بار اتفاق می‌افتد، اما هربار به دلیلی این کمپ قابل استفاده نبوده است، تصور می‌کنم استقلال از ابتدای احداث این کمپ تا کنون نیم فصل بیشتر در این زمین تمرین نکرده، چون چمن این مجموعه قابلیت بهره برداری را نداشته است. شاید به اعتقاد مدیران قبلی هزینه اجاره بهای زمین تمرین مناسب، کمتر از تجهیز و نگهداری این کمپ بوده است.
*شما در دوره‌ای که مدیرعامل استقلال بودید به سمت همین مساله رفتید و ورزشگاه دستگری را اجاره کردید، اما طبیعتا وجود یک کمپ اختصاصی می‌تواند یک مزیت مطلوب برای یک باشگاه بزرگ باشد.
این نکته درستی است، اما چه ضمانتی برای نگهداری وجود دارد؟ وقتی شما یک کمپ مجهز را اجاره می‌کنید مقوله پشتیبانی و نگهداری آن مجموعه برعهده شما نیست، اما وقتی کمپ اختصاصی خود را تجهیز کنید باید به شدت از آن مراقبت کنید. در دوره‌ای که من به عنوان مدیرعامل استقلال انتخاب شدم، به واسطه اعتراض بازیکنان و کادر فنی به دلیل کیفیت نامناسب زمین آزادی که به گفته خود بازیکنان پای بز در آن چمن پیچ می‌خورد و بازیکنان پشت صندوق عقب ماشین‌های خود لباس عوض می‌کردند؛ ما ورزشگاه مجهز دستگری را اجاره کردیم تا این مشکلات برطرف شود.
به خاطر دارم ما سال اول ۱۰۰ میلیون تومان در آن زمان بابت اجاره دستگردی پرداخت کردیم؛ مجموعه‌ای که هم زمین چمن مناسبی داشت، هم استخر و سونا؛ و از شاخصه‌های یک مجموعه استاندارد برخوردار بود. حالا تصور کنید اگر بنا بود کمپ را تجهیز کنیم باید رقمی به مراتب بیشتری را صرف نگهداری زمین می‌کردیم. به همین علت بر این عقیده‌ام که باید مسائل را همه جانبه بررسی کنیم تا قضاوتی درست و عادلانه داشته باشیم.
با این حال امیدوارم این مجموعه با پشتیبانی مناسب نگهداری شود و گرنه خانه به دوشی استقلال همچنان ادامه خواهد داشت.
*و درنهایت آینده را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
امیدوارم مجموعه مدیریتی به گونه‌ای فعالیت کند تا نگرانی جامعه هواداران بابت عملکرد‌های اشتباه در گذشته به کلی برطرف شود و دوباره هواداران با طراوات و شادابی از تماشای بازی‌های استقلال لذت ببرند و خاطرات خوب گذشته را دوباره تجربه کنند.
یکی از غایبان این جلسه امیررضا واعظ آشتیانی مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال بود، به همین منظور با وی گفت‌وگو کردیم تا علت غیبت وی در این نشست را از وی جویا شویم.
*جلسه مدیران سابق باشگاه استقلال با مصطفی آجورلو برگزار شد، اما شما یکی از غایبان این جلسه بودید، غیبت شما در این جلسه به زغم برخی هواداران وجود برخی اختلافات با علی فتح‌الله‌زاده بود، آیا این مساله را تائید می‌کنید؟
نه؛ من به این جلسه دعوت شده بودم، اما از دوستان عذرخواهی کردم چون در سفر هستم امکان حضور در این جلسه را ندارم. با فتح‌الله‌زاده که پدرکشتگی ندارم، از قضا وی خودش هم با من تماس گرفت و دعوت کرد، اما چون تهران نبودم عذرخواهی کردم.
البته اگر تهران هم بودم به این جلسه نمی‌رفتم، چون عادت ندارم از جایی که بیرون آمدم دوباره به آنجا برگردم. این نگرش من است همانطور که دیگر به فدراسیون دوچرخه‌سواری نرفتم. اگر در سفر هم نبودم بازهم از دوستان عذرخواهی می‌کردم و به این جلسه نمی‌رفتم.
*با این تفاسیر، تغییرات شکل گرفته در باشگاه استقلال را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا می‌توان با حضور تیم مدیریتی جدید شاهد پیشرفت در مجموعه باشگاه استقلال باشیم؟
ما نباید همیشه نگاه صفر و صدی به افراد در حوزه مدیریت باشگاه استقلال داشته باشیم، حقیقت ماجرا این است که اگر نگاه ما به مدیران استقلال ۵۰ درصدی باشد می‌توانیم ارزیابی درستی از این موضوع داشته باشیم. امیدوارم آجورلو مانند مدیران سابق رفتار نکند؛ مدیران سابق به هر شکلی اصرار داشتند در این مجموعه بمانند در حالی که همین مساله باعث شده امروز استقلال به چنین وضعیتی گرفتار شود.
امیدوارم اگر آجورلو احساس کرد که دیگر کارآیی لازم را ندارد خودش اقدام به استعفا کند، در غیر این صورت تفاوتی بین او و بقیه مدیران قبلی نیست. باید بپذیریم که وقتی یک مدیر کارآیی ندارد، عرصه را برای حضور افراد دیگر فراهم کند، اما وقتی اصرار به ماندن صورت می‌گیرد مشکلات دو چندان می‌شود. شاید البته مدیران قبلی باشگاه استقلال چنین تفکری نداشته باشند، اما وضعیت کنونی استقلال بیانگر این اتفاق است که عملکرد ناامیدکننده آن‌ها استقلال را به حال و روز تأسف‌آوری انداخته و دود این ناکارآمدی به چشم باشگاه و هواداران آن رفته است.
*با این حال وجود تصمیمات تیم مدیریتی جدید استقلال، امیدواری زیادی را در لایه‌های هواداری به وجود آورده است. به عنوان مثال ماجرای عملیات ایجاد بستر مناسب در کمپ مرحوم ناصر حجازی تا استقلال سرانجام یک مجموعه استاندارد مختص خود داشته باشد.
ببینید یک مساله را در نظر بگیرید که مدیران قبلی چرا به سراغ اجاره زمین تمرین رفتند؟ من قصد دفاع از هیچ مدیری را ندارم، اما برخی اوقات هزینه پرداخت اجاره به نسبت تجهیز یک کمپ استاندارد به مراتب بیشتر است و شاید صرفه اقتصادی داشته باشد. تا جایی که به خاطر دارم کشت چمن کمپ مرحوم ناصر حجازی برای چندمین بار اتفاق می‌افتد، اما هربار به دلیلی این کمپ قابل استفاده نبوده است، تصور می‌کنم استقلال از ابتدای احداث این کمپ تا کنون نیم فصل بیشتر در این زمین تمرین نکرده، چون چمن این مجموعه قابلیت بهره برداری را نداشته است. شاید به اعتقاد مدیران قبلی هزینه اجاره بهای زمین تمرین مناسب، کمتر از تجهیز و نگهداری این کمپ بوده است.
*شما در دوره‌ای که مدیرعامل استقلال بودید به سمت همین مساله رفتید و ورزشگاه دستگری را اجاره کردید، اما طبیعتا وجود یک کمپ اختصاصی می‌تواند یک مزیت مطلوب برای یک باشگاه بزرگ باشد.
این نکته درستی است، اما چه ضمانتی برای نگهداری وجود دارد؟ وقتی شما یک کمپ مجهز را اجاره می‌کنید مقوله پشتیبانی و نگهداری آن مجموعه برعهده شما نیست، اما وقتی کمپ اختصاصی خود را تجهیز کنید باید به شدت از آن مراقبت کنید. در دوره‌ای که من به عنوان مدیرعامل استقلال انتخاب شدم، به واسطه اعتراض بازیکنان و کادر فنی به دلیل کیفیت نامناسب زمین آزادی که به گفته خود بازیکنان پای بز در آن چمن پیچ می‌خورد و بازیکنان پشت صندوق عقب ماشین‌های خود لباس عوض می‌کردند؛ ما ورزشگاه مجهز دستگری را اجاره کردیم تا این مشکلات برطرف شود.
به خاطر دارم ما سال اول ۱۰۰ میلیون تومان در آن زمان بابت اجاره دستگردی پرداخت کردیم؛ مجموعه‌ای که هم زمین چمن مناسبی داشت، هم استخر و سونا؛ و از شاخصه‌های یک مجموعه استاندارد برخوردار بود. حالا تصور کنید اگر بنا بود کمپ را تجهیز کنیم باید رقمی به مراتب بیشتری را صرف نگهداری زمین می‌کردیم. به همین علت بر این عقیده‌ام که باید مسائل را همه جانبه بررسی کنیم تا قضاوتی درست و عادلانه داشته باشیم.
با این حال امیدوارم این مجموعه با پشتیبانی مناسب نگهداری شود و گرنه خانه به دوشی استقلال همچنان ادامه خواهد داشت.
*و درنهایت آینده را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
امیدوارم مجموعه مدیریتی به گونه‌ای فعالیت کند تا نگرانی جامعه هواداران بابت عملکرد‌های اشتباه در گذشته به کلی برطرف شود و دوباره هواداران با طراوات و شادابی از تماشای بازی‌های استقلال لذت ببرند و خاطرات خوب گذشته را دوباره تجربه کنند.