نسرین بابایی: افرا پیش‌بینی نشده تمام می‌شود
بازیگر گیلانی سریال "افرا" با حضور در "وارش" به اوج شهرت رسید. او متولد شهر رشت است و با مجموعه‌های روزشمار زندگی به کارگردانی زنده‌یاد فرهاد پاک‌سرشت وارد دنیای بازیگری شد. او تجربه بازی در سریال‌هایی همچون در کنار پروانه‌ها، محکومین، خورم گبان، ندیمه، گذر از رنج‌ها، کوبار، بیگانه‌ای با من است، وارش، سرگذشت، خانه‌ای روی تپه، ماجراهای فامیلی، رویای گنجشک‌ها و فیلم‌های سینمایی چون قول، فصل شکار، یک روز سرد، مغز استخوان، پایان رویاها، ناهید فراری، ناردون و پاییز را در کارنامه هنری خود به ثبت رسانده است.
او در سریال "افرا" نقش پروین را بازی می‌کند. پروین شخصیتی است که به عنوان مادر سعی دارد با صبر و حوصله‌ای که از خود نشان می‌دهد فضای خانه و خانواده را از تشنجات محیط پیرامون تا حدی حفظ کند و تحکیم روابط بین افراد خانواده را با وجود مشکلات به وجود آمده ثابت و پایدار نگه دارد. به گونه‌ای که در سکانسی می‌بینیم نوع رفتار او با دخترش با بازی سارا باقری درباره حفظ حریم و حرمت ارتباطات بین پدر و دختر تذکر می‌دهد و همین موضوع می‌تواند به عنوان الگوی رفتاری در جامعه و تماشاگران این مجموعه، نقش مؤثر و تأثیرگذاری داشته باشد. همچنین در کنار اینکه می‌داند ممکن است پسرش را از دست دهد اما حواسش به دختر و همسرش نیز هست و سعی می‌کند آرامش را در خانه برقرار کند. دقیقا نمونه بارزی از مادرهای ایرانی که در این سریال نمود واقعی پیدا کرده است.
بابایی درباره این نقش و حضورش در سریال "افرا" می‌گوید: خانواده فروزش در این سریال نماد کوچکی از زندگی مردم و اجتماع است و در این سریال می‌توان سیاست‌های مورد نیاز در تربیت فرزندان و نوع ارتباط والدین با آنها را نیز مرور کرد. قطعاً کار کردن در کنار افرادی که سال‌ها است کار می‌کنند و تجربه و تخصص‌های بسیاری در این زمینه دارند برایم اندوخته خوبی در عرصه بازیگری بود و من در کنار مهدی سلطانی سروستانی یاد گرفتم. یکی از نکات قابل توجه در سریال "افرا" این است که شما نمی‌توانید هیچ فردی را مقصر بدانید، هیچ فردی را نمی‌توانید بی‌گناه بدانید و هیچ فردی را هم نمی‌توانید گناهکار بدانید. در این قصه حق با هیچ‌کس نیست و حق با همه هست. داستان‌های جذابی دارد که در کنار هم با آدم‌های متفاوت رخ می‌دهد.
این بازیگر البته در سریال "در کنار پروانه‌ها" هم حضور دارد. سریالی که نقش یک خانم روستایی به نام سودابه را بازی می‌کند. او تنها انتقاد دارد که می‌توانست این دو سریال با هم روی آنتن نباشد. نسرین بابایی درباره این سریال هم می‌گوید: در کنار پروانه‌ها درباره اهدای عضو حرف می‌زند و همیشه قصه اهدای عضو برای من چالش برانگیز بوده است و به اطرافیانم گفتم اگر یک روز اتفاقی برایم افتاد و توانستم همه اعضای بدنم را اهدا می‌کنم. در این سریال با آقای یاری و برای چندمین بار با آقای مفید همکاری داشتم که از این همکاری بسیار راضی‌ام.
* عجیب و غریب‌تر از سریال "وارش" است؟
مادران امروزِ این نسل نه! متأسفانه درصد زیادی که شرایط زندگی راحتی دارند و مادربزرگ‌ها و مادرانِ ما در گذشته زندگی بسیار عجیب و غریبی داشتند و بسیار صبور بودند. سریال "وارش" سختی‌های خودش را داشت و آن زن، دنیای خوش را دارد و پروین دنیای خودش؛ اصلاً قابل مقایسه نیستند. مادر من و مادرانی از این جنس خیلی صبور و خیلی با شرف بودند.
سکانس رضایت را خیلی دوست داشتم
* کدام صحنه‌های "در کنار پروانه‌ها" و یا "افرا" را بیشتر دوست دارید؟
من سکانس رضایت را در "افرا" خیلی دوست دارم. واقعاً از بهرنگ توفیقی تشکر می‌کنم و هدایت بسیار خوبی داشتند. در سریال "در کنار پروانه‌ها" هم به طورکل سکانس‌هایی که با مجید پتکی در مدرسه داشتم و دلِ پسرمان برای مدرسه رفتن تنگ شده بود آن سکانس‌ها بسیار سخت و عجیب و غریب بودند.
آدمِ راحت‌طلبی نیستم
* دوست دارید چه نقش‌های دیگری را تجربه کنید؟
من بشدت دنبال چالشم و دوست دارم خودم را به سختی بیندازم. اصلاً آدم راحت‌طلبی نیستم و از کارهای سطحی و کلیشه‌ای خوشم نمی‌آید. قطعاً این تنوع نقش و کاراکتر در کارهای مختلف برای هر بازیگری می‌تواند جذاب باشد.
* این روزها مشغول کاری هستید و آیا نگاهی به نمایش‌خانگی و کار در سینما هم دارید؟
فعلاً مشغول کاری نیستم و وارد مذاکره شده‌ایم، سریال تلویزیون است. اگر در نمایش‌خانگی هم اتفاق بیفتد و کار خوبی باشد استقبال می‌کنم. دو کار تئاتر است به کارگردانی مه‌لقا باقری، امیدوارم با مهیا شدن شرایط روی صحنه برود. اما درباره بازی در سینما فعلاً پیشنهادی نشده است.
از سینما گله‌ای ندارم
* گلایه از سینما دارید که بعضاً بازیگرانِ تلویزیون می‌گویند سینما کمتر به ما راه می‌دهد؟
من گلایه نمی‌کنم. اگر قرار باشد اتفاق بیفتد سعی می‌کنم آن‌قدر سخت‌کوش باشم که با کارم دیده شوم و کارگردانان سینما هم به من اعتماد کنند نه گلایه و انتقاد.
* از تلویزیونی‌ها گلایه ندارید که شاید «نسرین بابایی» زودتر می‌توانست به دنیای تصویر معرفی شود؟
به نظرمن دیر معرفی شدن هیچ اشکالی ندارد. قطعاً خوب و خوشایند بود بموقع اتفاق می‌افتاد و الان خدا را شاکرم و جای گلایه هم نیست. در این سال‌ها به شدت تلاش کردم و با گلایه چیزی عوض نمی‌شود.
این روزها انگار مخاطب را دستِ کم می‌گیرند
* سؤالی که از همه هنرمندان پرسیده می‌شود و نظرات جالب و قابل تأملی دارند. چرا سریال‌های قدیمی هر بار که بازپخش هم می‌شود تماشاگران زیادی دارد اما در میان سریال‌های امروز، تک و توک سریال قابل توجهی پیدا می‌شود؟
شاید به خاطر اینکه احساس می‌کنم الان مخاطب را دست کم گرفتند و یک باره کارگردان جدّی می‌گیرد و سریالی مثلِ "افرا" ساخته می‌شود. مخاطب را نباید دست کم بگیریم و به مخاطب باید احترام بگذاریم. اگر در پروسه ساخت فیلم تهیه‌کننده و کارگردان به منافع شخصی‌شان فکر کنند آن ماندگاری و نوستالژی نمی‌افتد. شاید پیش‌ترها به رضایت مخاطب بیشتر فکر می‌کردیم. خود تهیه‌کننده و کارگردان خودشان را جای مخاطب می‌گذاشتند و سریال را می‌دیدند خیلی کم‌ایرادتر بود و صداقتی در آن بود شاید این روزها کمتر باشد.
افرا کاملاً پیش‌بینی نشده، تمام می‌شود
* "افرا" خیلی عجیب آنتن را ترک می‌کند؟
من از مردم دعوت می‌کنم سریالِ "افرا" را دنبال کنند قطعاً این سریال به شدت پیش‌بینی نشده تمام می‌شود.
می‌توانیم منتظر افرای دوم باشیم
* هر دو سریال "در کنار پروانه‌ها" و "افرا" ظرفیت فصل دوم دارد؟
افرا بشدت ظرفیت فصل دوم دارد.
* "وارش" دیگر ادامه نخواهد داشت؟
"وارش" تمام شد و فصل دومی در کار نیست.
بازیگر اسپانسری و نقش‌فروشی حقیقت دارد
* متأسفانه فضای سلبریتی‌ها در فضای‌مجازی و حاشیه‌پراکنی‌هایشان و همچنین نقش‌فروشی و میهمانانی‌های شبانه برای گرفتنِ نقش باعث شده که جوانان علاقه‌مند به بازیگری و هنرمندی از راهش وارد نشوند؟
متأسفم که این اتفاقاتی که اشاره کردید حقیقت دارند. جالب است بدانید که اصلاً با پدیده‌ای به نام بازیگر اسپانسر مواجهیم؛ بازیگری که اسپانسر می‌آورد و پول می‌دهد تا نقش بگیرد. اگر قرار است منِ بابایی سختی بکشم و بازیگر شوم دیگر به هیچ میانبری برای هنرمند شدن نیاز نخواهم داشت. به هیچ عنوان درباره این راه‌های میانبری که شما اشاره کردید نه فکر می‌کنم و نه درباره‌اش حرف می‌زنم چون نه در شأن سینما است و نه تلویزیون! در تمام این سال‌ها آن‌قدر در رفتارم وسواس داشتم که خودم به خودم اجازه ندادم وارد یک چنین فضاهایی بشوم.