رفلاکس معده کودکان و علایم خطرناک آن را جدی بگیرید
شیما شکری : رفلاکس همراه با بی اشتهایی و امتناع از شیرخورن همراه با عفوت‌های مکرر و خس خس سینه، بیماری است و باید آن را جدی گرفت.
شیما شکری متخصص بیماری‌های کودکان گفت: رفلاکس معده و روده‌ای در دوران شیرخوارگی موضوعی فیزیولوژیک و طبیعی است و بیشتر نوزادان در سن شیرخوارگی که اوج آن ۲ تا ۳ ماهگی است دارای رفلاکس معده هستند که ۸۰ درصد آن‌ها تا یک سالگی و ۱۰۰ درصد آن‌ها تا ۲ سالگی بهبود می‌یابند.
او با بیان این که علائم رفلاکس فیزیولوژیک در شیرخواران، برگشت شیر به صورت شیر پنیری است ادامه داد: این نوزادان کاهش اشتها و وزن، خس خس سینه و عفونت‌های مکرر ریوی ندارند.
او تاکید کرد:، اما اگر شیرخوار به دنبال رفلاکس، به غذا بی میل شود و از شیرخوردن امتناع کرده و عفونت‌ها مکرر ریوی و خس خس سینه ظاهر شود در این زمان رفلاکس پاتولوژیک و بیماری است که باید درمان شود
او افزود: گاهی رفلاکس آلرژیک هم به وجود می‌آید و نوزادانی که به شیر گاو حساسیت دارن ممکن است علائم آلرژیک آن‌ها مانند رفلاکس ظهور کند.
او اعلام کرد: رفلاکس فیزیولوزیک در نوزادان مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما زمانی که مشکل ایجاد شد باید حتما درمان شود
شکری با بیان این که درمان رفلاکس کودکان مانند درمان رفلاکس بزرگسالان است خاطرنشان کرد: در مرحله اول باید سبک و شیوه زندگی تغییر کند بدین معنا که مادر باید مقدار کمتری و در دفعات بیشتر به نوزاد شیر دهد.
او با بیان این که معمولا نوزادان تپل بیشتر دچار رفلاکس می‌شوند، زیرا شیر زیادی می‌خورند و شیر از معده آن‌ها سرازیر می‌شود، ادامه داد: بنابراین مادران باید دفعات شیردهی را بیشتر و مقدار آن را کمتر کند.
او اضافه کرد: دومین حالت موقعیت ضد رفلاکس است بدین معنی که مادر نوزاد را از کمر با زاویه ۳۰ درجه قرار می‌دهد باید توجه کرد که باید از خواباندن نوزاد به روی شکم اکیدا پرهیز کرد، زیرا احتمال مرگ نوزاد را بیشتر می‌کند.
او تصریح کرد: سومین درمان پس از شروع عارضه‌های مذکور، آغاز درمان دارویی و خوراکی است که اکنون از گروه PPIها (لانسوپرازول، آمپرازول) استفاده می‌شود که معمولا با شیرمادر مخلوط و به نوزاد داده می‌شود.
او با بیان این که کنترل عوارض دارویی وکنترل وزن در نوزادان در این زمان به شکل کامل انجام می‌شود تاکید کرد: حتی علائم پاتولوژیک رفلاکس معده نیز در نوزادان تا ۲ سالگی بهبود پیدا می‌کند.
او با بیان این که علائم رفلاکس فیزیولوژیک در شیرخواران، برگشت شیر به صورت شیر پنیری است ادامه داد: این نوزادان کاهش اشتها و وزن، خس خس سینه و عفونت‌های مکرر ریوی ندارند.
او تاکید کرد:، اما اگر شیرخوار به دنبال رفلاکس، به غذا بی میل شود و از شیرخوردن امتناع کرده و عفونت‌ها مکرر ریوی و خس خس سینه ظاهر شود در این زمان رفلاکس پاتولوژیک و بیماری است که باید درمان شود
او افزود: گاهی رفلاکس آلرژیک هم به وجود می‌آید و نوزادانی که به شیر گاو حساسیت دارن ممکن است علائم آلرژیک آن‌ها مانند رفلاکس ظهور کند.
او اعلام کرد: رفلاکس فیزیولوزیک در نوزادان مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما زمانی که مشکل ایجاد شد باید حتما درمان شود
شکری با بیان این که درمان رفلاکس کودکان مانند درمان رفلاکس بزرگسالان است خاطرنشان کرد: در مرحله اول باید سبک و شیوه زندگی تغییر کند بدین معنا که مادر باید مقدار کمتری و در دفعات بیشتر به نوزاد شیر دهد.
او با بیان این که معمولا نوزادان تپل بیشتر دچار رفلاکس می‌شوند، زیرا شیر زیادی می‌خورند و شیر از معده آن‌ها سرازیر می‌شود، ادامه داد: بنابراین مادران باید دفعات شیردهی را بیشتر و مقدار آن را کمتر کند.
او اضافه کرد: دومین حالت موقعیت ضد رفلاکس است بدین معنی که مادر نوزاد را از کمر با زاویه ۳۰ درجه قرار می‌دهد باید توجه کرد که باید از خواباندن نوزاد به روی شکم اکیدا پرهیز کرد، زیرا احتمال مرگ نوزاد را بیشتر می‌کند.
او تصریح کرد: سومین درمان پس از شروع عارضه‌های مذکور، آغاز درمان دارویی و خوراکی است که اکنون از گروه PPIها (لانسوپرازول، آمپرازول) استفاده می‌شود که معمولا با شیرمادر مخلوط و به نوزاد داده می‌شود.
او با بیان این که کنترل عوارض دارویی وکنترل وزن در نوزادان در این زمان به شکل کامل انجام می‌شود تاکید کرد: حتی علائم پاتولوژیک رفلاکس معده نیز در نوزادان تا ۲ سالگی بهبود پیدا می‌کند.