روزبه حصاری: «افرا» غافلگیرکننده است
روزبه حصاری، بازیگر «افرا» همکاری با بهرنگ توفیقی را لذتبخش دانست و گفت: بعد از «بچه مهندس» سعی کردم با سعه صدر و تامل بیشتری وارد کار شوم و از حرفهای بودن تیم سازنده مطمئن شوم و سپس پیشنهادی را قبول کنم.
بازیگر نقش مسعود در سریال «افرا» در گفتوگو با ایسنا درباره نقشش (محیطبان) در سریال در حال پخش بهرنگ توفیقی، توضیح داد: مسعود قصه، نماینده تمام افرادی است که مسئولیتپذیر ایستادهاند تا وظایفشان را انجام بدهند و به نوعی از این مسئولیتپذیری سرخورده شدهاند. به هرحال ما در مملکتی زندگی میکنیم که مشاغل و افراد با قومیتها و تخصصهای مختلف، امور کشور را پیش میبرند و طبیعی است که وقتی یک شخص مسئولیتپذیر در انجام وظایفش کوتاهی نمیکند و تمام و کمال مسئولیتش را انجام می دهد، ممکن است به واسطه پذیرفته نشدن توسط افرادی که غیرمسئولانه لباس مسئولیت بر تن کردهاند، دچار ناراحتی، غم، اندوه و نوعی سرخوردگی شوند.
این حجم از تلخی مسعود به کجا برمیگردد؟
حصاری خاطرنشان کرد: من ناراحتی و غم مسعود در سریال «افرا» را به گلهای تعبیر میکنم که این گله را در ساحتهای مختلف کاری در افراد مختلف دیدهام. شخصاً مسعود و امثال مسعود را خیلی خوب درک میکنم اما اینکه چه میشود که کاراکتر مسعود به این حال میسد، بخش عمدهای از آن روی کاغذ نوشته شده و به هرحال ما به عنوان بازیگر باید آنچه که کارگردان و نویسنده طلب میکنند را اجرا کنیم اما آنچه که در زاویه دید خودم است، میتوانم بگویم مسعود دچار سرکوب کودک درون و آسیب جدی شده است و چنین حجم از تلخی این کاراکتر هم به همین دلیل برمیگردد.
بازیگر نقش مسعود همچنین خاطرنشان کرد: اینکه اتفاق خوب یا بدی برای مسعود خواهد افتاد را نمیتوانم افشا کنم، اما این را میدانم راجع به سریالی صحبت میکنیم که غافلگیرکننده است؛ ضمن اینکه فکر میکنم ابعاد انسانی که این سریال در پیش گرفته به نظرم خیلی مهم تر از این است که برای چه کاراکتری چه اتفاقی خواهد افتاد.
برخی کارها تلخاند اما مثل دارو هستند
این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در ادامه درباره اینکه اساسا خودش به ایفای چه نقشهایی علاقه دارد؟ بیان کرد: من همیشه کلیت کار را در نظر گرفته و ترجیح دادهام در کارهایی بازی کنم که بتوانم باری از دوش مردم بردارم و دغدغهای را عنوان کنم که گاهی این دغدغه با شیرینی همراه است گاهی با تلخی و غم. به قول دوستی، برخی کارها تلخاند اما مثل دارو هستند وگرنه خدای ناکرده قصد تلخکامی مخاطب را ندارند. اگر احساس کنم در کاری مفید هستم، حتما قبول می کنم تا دردی را درمان کنم.
حصاری همچنین درباره رقابت تلویزیون با شبکه نمایش خانگی و اینکه فکر میکند چرا هنرمندان این روزها تمایل بیشتری به همکاری با شبکه نمایش خانگی دارند؟ گفت: در این باره فکر میکنم هرجا کار با کیفیت باشد، بازی میکنم و فرقی ندارد تلویزیون باشد، سینما، تئاتر یا شبکه نمایش خانگی باشد. من کارم را با موسیقی آغاز کردم و وقتی تصمیم به بازیگری گرفتم، از تئاتر قدم به قدم آموختم و هنوز هم در حال آموختن هستم؛ چراکه خودم را فارغالتحصیل نمی دانم.
وی تاکید کرد: یک بازیگر باید سعی کند همه مدیومها را بشناسد و به تناسب پیشنهادی که دارد بتواند خودش را با کاراکتر آداپته کند وگرنه قطعا مخاطبان تلویزیون میلیونی هستند و در عین حال شبکه نمایش خانگی هم مخاطبان خاص خودش را دارد. باید کم کم عادت کنیم که مخاطب تفکیک میشود و حق انتخاب دارد. فرقی نمیکند سینما، تئاتر، تلویزیون یا شبکه نمایش خانگی به دلیل اینکه همه از هنرمندان همین مملکت هستند که همواره تلاششان تولید آثار برای مخاطبان است.
این حجم از تلخی مسعود به کجا برمیگردد؟
حصاری خاطرنشان کرد: من ناراحتی و غم مسعود در سریال «افرا» را به گلهای تعبیر میکنم که این گله را در ساحتهای مختلف کاری در افراد مختلف دیدهام. شخصاً مسعود و امثال مسعود را خیلی خوب درک میکنم اما اینکه چه میشود که کاراکتر مسعود به این حال میسد، بخش عمدهای از آن روی کاغذ نوشته شده و به هرحال ما به عنوان بازیگر باید آنچه که کارگردان و نویسنده طلب میکنند را اجرا کنیم اما آنچه که در زاویه دید خودم است، میتوانم بگویم مسعود دچار سرکوب کودک درون و آسیب جدی شده است و چنین حجم از تلخی این کاراکتر هم به همین دلیل برمیگردد.
بازیگر نقش مسعود همچنین خاطرنشان کرد: اینکه اتفاق خوب یا بدی برای مسعود خواهد افتاد را نمیتوانم افشا کنم، اما این را میدانم راجع به سریالی صحبت میکنیم که غافلگیرکننده است؛ ضمن اینکه فکر میکنم ابعاد انسانی که این سریال در پیش گرفته به نظرم خیلی مهم تر از این است که برای چه کاراکتری چه اتفاقی خواهد افتاد.
برخی کارها تلخاند اما مثل دارو هستند
این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در ادامه درباره اینکه اساسا خودش به ایفای چه نقشهایی علاقه دارد؟ بیان کرد: من همیشه کلیت کار را در نظر گرفته و ترجیح دادهام در کارهایی بازی کنم که بتوانم باری از دوش مردم بردارم و دغدغهای را عنوان کنم که گاهی این دغدغه با شیرینی همراه است گاهی با تلخی و غم. به قول دوستی، برخی کارها تلخاند اما مثل دارو هستند وگرنه خدای ناکرده قصد تلخکامی مخاطب را ندارند. اگر احساس کنم در کاری مفید هستم، حتما قبول می کنم تا دردی را درمان کنم.
حصاری همچنین درباره رقابت تلویزیون با شبکه نمایش خانگی و اینکه فکر میکند چرا هنرمندان این روزها تمایل بیشتری به همکاری با شبکه نمایش خانگی دارند؟ گفت: در این باره فکر میکنم هرجا کار با کیفیت باشد، بازی میکنم و فرقی ندارد تلویزیون باشد، سینما، تئاتر یا شبکه نمایش خانگی باشد. من کارم را با موسیقی آغاز کردم و وقتی تصمیم به بازیگری گرفتم، از تئاتر قدم به قدم آموختم و هنوز هم در حال آموختن هستم؛ چراکه خودم را فارغالتحصیل نمی دانم.
وی تاکید کرد: یک بازیگر باید سعی کند همه مدیومها را بشناسد و به تناسب پیشنهادی که دارد بتواند خودش را با کاراکتر آداپته کند وگرنه قطعا مخاطبان تلویزیون میلیونی هستند و در عین حال شبکه نمایش خانگی هم مخاطبان خاص خودش را دارد. باید کم کم عادت کنیم که مخاطب تفکیک میشود و حق انتخاب دارد. فرقی نمیکند سینما، تئاتر، تلویزیون یا شبکه نمایش خانگی به دلیل اینکه همه از هنرمندان همین مملکت هستند که همواره تلاششان تولید آثار برای مخاطبان است.