جمشیدی: کریمی به المپیک می‌رفت حداقل برنز را می‌گرفت/ به مربیان سازنده توجه شود
مربی علیرضا کریمی تاکید کرد: اگر کریمی به جای محمدیان به المپیک توکیو اعزام می‌شد به دلیل عملکرد بهتر و تجربه بیش‌تر در میادین خارجی، مدال برنزش قطعی بود.
حمیدرضا جمشیدی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره آخرین وضعیت علیرضا کریمی پس از ناکامی در رسیدن به المپیک توکیو و غیبت در انتخابی رقابت‌های جهانی نروژ، اظهار کرد: خیلی کم همدیگر را می‌بینیم. او مدتی بود تمرینات کشتی را رها کرده بود و فقط بدنسازی می‌کرد و به کوه می‌رفت. الان چند روزی است تمرینات کشتی را شروع کرده است اما از برنامه‌های او در کشتی اطلاع دقیقی ندارم.
این مربی سازنده کشتی ایران، با اشاره به شایستگی‌های فنی کریمی در میادین بین‌المللی، گفت: به طور حتم اگر کریمی به جای محمدیان به المپیک توکیو اعزام می‌شد نتیجه بهتری می‌گرفت و حداقل به مدال برنز می‌رسید. کریمی در میادین خارجی عملکرد خوبی دارد. نمی گویم او می‌توانست سعدالله یف را شکست دهد اما مقابل اسنایدر یا حریف گرج قطعا شانس پیروزی داشت و مطمئنا دست خالی به ایران باز نمی‌گشت.
او درباره شرایط خود نیز، خاطرنشان کرد: ۵۰ تا ۶۰ شاگرد در باشگاه دارم. در باشگاه تختی مهرشهر کار می‌کردیم اما از دیروز به باشگاه تختی کرج آمدیم. در حال حاضر نیز ۳ شاگرد در انتخابی تیم ملی امید برای مسابقات جهانی دارم. پس از ۲ سال محرومیتم از کشتی هیچ دعوتی از من نشد. سالی که محروم شدم شاگردان زیادی در تیم ملی داشتم. در دوره جدید فدراسیون هیچ سراغی از امثال من نگرفتند و آنچنان که باید به مربیان سازنده بها داده نمی‌شود.
جمشیدی افزود: نمی‌گویم در دوره‌های قبل مربیان سازنده به مسابقات خارجی اعزام می شدند اما حداقل اگر به کشتی گیران مدال آور پاداش می‌دادند از مربیان آن ها نیز تجلیل می‌شد و مربیان انگیزه می گرفتند در حالی که الان توجه شایسته‌ای به آنان نمی‌شود. فقط از چند مربی استفاده می‌شود و مربیان سازنده که در باشگاه‌های‌شان زحمت می‌کشند چندان مورد حمایت قرار نمی‌گیرند.
وی درباره برخی انتقادات در این‌باره به محسن کاوه، مدیر تیم های ملی کشتی آزاد، گفت: هر کس در راس قرار می‌گیرد سعی می‌کند با اطرافیان و نزدیکان خودش کار کند و فکر می‌کند دیگران سررشته‌ای ندارند. در تهران خیلی مربیان زحمت می‌کشند اما دیده نمی‌شوند. مدیر تیم ملی می گوید من از فلانی خوشم نمی‌آید و اگر فلانی نباشد بهتر است. مربیان زیادی مثل مربیان حسن یزدانی، امیرمحمد یزدانی، سرلک و عرفان الهی واقعا حقشان است در تیم ملی باشند اما شما ببینید از سبک وزن تا سنگین وزن تیم ملی هیچ کدام یک از مربیان‌شان در اردو حضور ندارند.
جمشیدی در پایان با درخواست از علیرضا دبیر برای برگزاری جلسه با مربیانی که در تیم‌های ملی شاگرد دارند، گفت: آقای دبیر به استان‌های مختلفی می‌رود و جلسات زیادی برگزار می کند اما جا دارد با مربیانی که کشتی گیر تربیت می‌کنند و در تیم ملی شاگرد دارند نیز جلسه بگدارد تا حرف‌های‌شان را بشنود. من‌واقعا از کار در باشگاه و کشتی خسته شده بودم اما پهلوان رضایی و علیرضا حیدری تماس می گرفتند و انگیزه می دادند تا کار کنم. من عاشق کارم هستم و توقعی ندارم به تیم ملی دعوت شوم اما کلید کشتی در دست مربیان زحمتکش کشتی است و اگر به مربیان بها داده نشود دیگر چیزی از کشتی باقی نمی‌ماند.
این مربی سازنده کشتی ایران، با اشاره به شایستگی‌های فنی کریمی در میادین بین‌المللی، گفت: به طور حتم اگر کریمی به جای محمدیان به المپیک توکیو اعزام می‌شد نتیجه بهتری می‌گرفت و حداقل به مدال برنز می‌رسید. کریمی در میادین خارجی عملکرد خوبی دارد. نمی گویم او می‌توانست سعدالله یف را شکست دهد اما مقابل اسنایدر یا حریف گرج قطعا شانس پیروزی داشت و مطمئنا دست خالی به ایران باز نمی‌گشت.
او درباره شرایط خود نیز، خاطرنشان کرد: ۵۰ تا ۶۰ شاگرد در باشگاه دارم. در باشگاه تختی مهرشهر کار می‌کردیم اما از دیروز به باشگاه تختی کرج آمدیم. در حال حاضر نیز ۳ شاگرد در انتخابی تیم ملی امید برای مسابقات جهانی دارم. پس از ۲ سال محرومیتم از کشتی هیچ دعوتی از من نشد. سالی که محروم شدم شاگردان زیادی در تیم ملی داشتم. در دوره جدید فدراسیون هیچ سراغی از امثال من نگرفتند و آنچنان که باید به مربیان سازنده بها داده نمی‌شود.
جمشیدی افزود: نمی‌گویم در دوره‌های قبل مربیان سازنده به مسابقات خارجی اعزام می شدند اما حداقل اگر به کشتی گیران مدال آور پاداش می‌دادند از مربیان آن ها نیز تجلیل می‌شد و مربیان انگیزه می گرفتند در حالی که الان توجه شایسته‌ای به آنان نمی‌شود. فقط از چند مربی استفاده می‌شود و مربیان سازنده که در باشگاه‌های‌شان زحمت می‌کشند چندان مورد حمایت قرار نمی‌گیرند.
وی درباره برخی انتقادات در این‌باره به محسن کاوه، مدیر تیم های ملی کشتی آزاد، گفت: هر کس در راس قرار می‌گیرد سعی می‌کند با اطرافیان و نزدیکان خودش کار کند و فکر می‌کند دیگران سررشته‌ای ندارند. در تهران خیلی مربیان زحمت می‌کشند اما دیده نمی‌شوند. مدیر تیم ملی می گوید من از فلانی خوشم نمی‌آید و اگر فلانی نباشد بهتر است. مربیان زیادی مثل مربیان حسن یزدانی، امیرمحمد یزدانی، سرلک و عرفان الهی واقعا حقشان است در تیم ملی باشند اما شما ببینید از سبک وزن تا سنگین وزن تیم ملی هیچ کدام یک از مربیان‌شان در اردو حضور ندارند.
جمشیدی در پایان با درخواست از علیرضا دبیر برای برگزاری جلسه با مربیانی که در تیم‌های ملی شاگرد دارند، گفت: آقای دبیر به استان‌های مختلفی می‌رود و جلسات زیادی برگزار می کند اما جا دارد با مربیانی که کشتی گیر تربیت می‌کنند و در تیم ملی شاگرد دارند نیز جلسه بگدارد تا حرف‌های‌شان را بشنود. من‌واقعا از کار در باشگاه و کشتی خسته شده بودم اما پهلوان رضایی و علیرضا حیدری تماس می گرفتند و انگیزه می دادند تا کار کنم. من عاشق کارم هستم و توقعی ندارم به تیم ملی دعوت شوم اما کلید کشتی در دست مربیان زحمتکش کشتی است و اگر به مربیان بها داده نشود دیگر چیزی از کشتی باقی نمی‌ماند.