همه چیز درباره فیلم "دینامیت"
" شرایطی را که سازمان سینمایی مطرح کرد، تغییری نداد و انتظارات ما هم برآورده نشد، اما در نهایت به میل خودمان و برای رونق گرفتن و روشن بودن چراغ سینما، تصمیم گرفتیم فیلم دینامیت اکران شود. "
به گزارش خبرنگار ایمنا، این جملاتی بود که ابراهیم عامریان، تهیه کننده فیلم سینمایی دینامیت در آستانه اکران این فیلم در اختیار رسانهها قرار داد. دینامیت در سال ۹۷ به کارگردانی مسعود اطیابی ساخته شد و با توجه به ژانر آن، ترکیب بازیگران و موفقیتها آثار قبلی این کارگردان در گیشه، سازندگان دینامیت فروشی بالا (معادل ۴۰ تا ۵۰ میلیارد تومان) برای این فیلم در گیشه متصور بودند.
اما صدور پروانه نمایش این فیلم مصادف شد با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی نصفه و نیمه سینماها. بنابراین سازندگان این فیلم تصمیم گرفتند که از اکران آن در شرایط کرونایی صرفه نظر و نمایش آن را به بهبودی اوضاع سینماها در دوران پساکرونایی موکول کنند. علاوه بر آن، مسعود اطیابی از همان ابتدا هیچ اعتقادی به اکران آنلاین نداشت و معتقد بود فیلم کمدی را باید در سالنهای سینما و در میان جمعیت مخاطبان به تماشا نشست، بنابراین گزینه اکران آنلاین دینامیت از ابتدا حذف شد.
اما چندی پیش، سازمان سینمایی با وعده کمک دو و نیم میلیارد تومانی به دو فیلم که دینامیت یکی از آنها بود، عوامل این فیلم را راضی به اکران کرد. اما پس از چند روز با اعلام شرایطی تازه که سازمان سینمایی بر خلاف تصمیم شورای صنفی نمایش مطرح کرده بود، اکران دینامیت بار دیگر متوقف شد. بعد از آن بود که عامریان و سازندگان این فیلم، با هدف روشن نگه داشتن چراغ سینماها، راضی به اکران دینامیت در سالنهای سینما شدند.
بازی بازیگران
پژمان جمشیدی، احمد مهرانفر، محسن کیایی، نازنین بیاتی، زیبا کرمعلی، نادر سلیمانی، میرطاهر مظلومی، امید روحانی، مجید شهریاری، اشکان منصوری و فاطمه مرتاضی ترکیب بازیگران دینامیت را شکل دادهاند. به نظر میرسد مهرانفر در این فیلم از جمشیدی جلوتر است، زیرا توانسته از کلیشهای همیشگیاش که از شخصیت ارسطو در سریال پایتخت میآید فاصله گرفته و راه دیگری را در این مسیر در پیش بگیرد.
اما جمشیدی در نقش یک روحانی تندرو، چندان توفیقی نداشته و هنوز میان جدیت و عدم باور سرگردان است. برای همین است که بازیاش ادا اطواری میشود و نمیتواند در ارائه نقش خود چندان موفق باشد. جمشیدی باید یک متعصب مذهبی میماند، بی آنکه بخواهد به آن مزه و شوخی اضافه کند. هر چه این جدیت نسبت به نقش افزایش مییافت، نقش آفرینی برجستهتر میشد و از حالت لودگی فراتر میرفت. اما حالا همه چیز نیم بند است و به سوی مسیر تکاملی حرکت نمیکند.
به جرأت میتوان گفت محسن کیایی یکی از بدترین نقش آفرینیهایش را در دینامیت تجربه کرده است. البته این موضوع را نیز باید در نظر داشت که نقش ساقی بسیار سهلانگارانه نوشته شده و بدون هیچ کنشی، عامل فروپاشی است و کمدی را از رسمیت انداخته و دینامیت را به سطح یک کمدی نازل، تنزل میدهد.
شاید بتوان درستترین و استانداردترین بازیها را در دینامیت مربوط به دخترها یعنی بیاتی و کرمعلی دانست. بازیهای آنها بیشترین کمک را به جدیت همه چیز میکند و به بار کمدی دینامیت سر و سامان میدهد.
اما صدور پروانه نمایش این فیلم مصادف شد با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی نصفه و نیمه سینماها. بنابراین سازندگان این فیلم تصمیم گرفتند که از اکران آن در شرایط کرونایی صرفه نظر و نمایش آن را به بهبودی اوضاع سینماها در دوران پساکرونایی موکول کنند. علاوه بر آن، مسعود اطیابی از همان ابتدا هیچ اعتقادی به اکران آنلاین نداشت و معتقد بود فیلم کمدی را باید در سالنهای سینما و در میان جمعیت مخاطبان به تماشا نشست، بنابراین گزینه اکران آنلاین دینامیت از ابتدا حذف شد.
اما چندی پیش، سازمان سینمایی با وعده کمک دو و نیم میلیارد تومانی به دو فیلم که دینامیت یکی از آنها بود، عوامل این فیلم را راضی به اکران کرد. اما پس از چند روز با اعلام شرایطی تازه که سازمان سینمایی بر خلاف تصمیم شورای صنفی نمایش مطرح کرده بود، اکران دینامیت بار دیگر متوقف شد. بعد از آن بود که عامریان و سازندگان این فیلم، با هدف روشن نگه داشتن چراغ سینماها، راضی به اکران دینامیت در سالنهای سینما شدند.
بازی بازیگران
پژمان جمشیدی، احمد مهرانفر، محسن کیایی، نازنین بیاتی، زیبا کرمعلی، نادر سلیمانی، میرطاهر مظلومی، امید روحانی، مجید شهریاری، اشکان منصوری و فاطمه مرتاضی ترکیب بازیگران دینامیت را شکل دادهاند. به نظر میرسد مهرانفر در این فیلم از جمشیدی جلوتر است، زیرا توانسته از کلیشهای همیشگیاش که از شخصیت ارسطو در سریال پایتخت میآید فاصله گرفته و راه دیگری را در این مسیر در پیش بگیرد.
اما جمشیدی در نقش یک روحانی تندرو، چندان توفیقی نداشته و هنوز میان جدیت و عدم باور سرگردان است. برای همین است که بازیاش ادا اطواری میشود و نمیتواند در ارائه نقش خود چندان موفق باشد. جمشیدی باید یک متعصب مذهبی میماند، بی آنکه بخواهد به آن مزه و شوخی اضافه کند. هر چه این جدیت نسبت به نقش افزایش مییافت، نقش آفرینی برجستهتر میشد و از حالت لودگی فراتر میرفت. اما حالا همه چیز نیم بند است و به سوی مسیر تکاملی حرکت نمیکند.
به جرأت میتوان گفت محسن کیایی یکی از بدترین نقش آفرینیهایش را در دینامیت تجربه کرده است. البته این موضوع را نیز باید در نظر داشت که نقش ساقی بسیار سهلانگارانه نوشته شده و بدون هیچ کنشی، عامل فروپاشی است و کمدی را از رسمیت انداخته و دینامیت را به سطح یک کمدی نازل، تنزل میدهد.
شاید بتوان درستترین و استانداردترین بازیها را در دینامیت مربوط به دخترها یعنی بیاتی و کرمعلی دانست. بازیهای آنها بیشترین کمک را به جدیت همه چیز میکند و به بار کمدی دینامیت سر و سامان میدهد.