علائم بیماری قرمزی پوست
قرمزی پوست یک بیماری جدی پوستی است که بر اثر عفونت‌های باکتریایی روی لایه بیرونی پوست را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
بیماری قرمزی پوست، دست‌ها و سایر نواحی بدن درصد زیادی از افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد که در این گزارش، این بیماری، علل، علائم و نحوه درمان آن را مرور می‌کنیم.
قرمزی پوست یک عفونت پوستی و نوعی سلولیت ناشی از عفونت باکتریایی است که به صورت برجستگی قرمز روی پوست ظاهر می‌شود و می‌تواند به سرعت گسترش یابد.
این بیماری اغلب روی ناحیه پوست در ناحیه ساق پا تأثیر می‌گذارد و همچنین می‌تواند بر هر ناحیه دیگر بدن یا صورت و بر بافت‌های زیر پوست تأثیر بگذارد؛ بنابراین نیاز به درمان سریع دارد.
علائم بیماری قرمزی پوست
- تب ولرز و دمای بالا
- ورم پوست
- قرمزی پوست
- احساس گرما در ناحیه آسیب دیده
- تاول دردناک
- ظهور وزیکول‌های ترشح کننده در شدیدترین موارد
- احساس خستگی و استرس
- سردرد شدید
- تهوع و استفراغ
- تورم غدد لنفاوی
اریتم یا قرمزی دو پا رایج‌ترین نوع این بیماری است و از نظر علائم و علل با بثورات در سایر نقاط بدن تفاوتی ندارد، اما بیشتر دردناک تلقی می‌شود که مانع حرکت بیمار و ناتوانی او در راه رفتن عادی می‌شود.
دلایل ایجاد اریسیپل یا قرمزی پوست در پا
یکی از علل اصلی ایجاد اریسیپل چه روی پا و چه به طور کلی روی پوست، عفونت با باکتری استرپتوکوک است که یکی از انواع باکتری‌هایی است که به طور طبیعی روی پوست ظاهر می‌شود، اما هنگام زخم‌ها عفونی می‌شود و گاهی بعد از عمل جراحی، به لایه‌های پوست نفوذ کرده و باعث بیماری اریسیپلا می‌شود.
عواملی که میزان ابتلا به قرمزی پوست را افزایش می‌دهد
- اضافه وزن و چاقی
- ابتلا به دیابت
- داشتن مشکل در گردش خون
- اختلال عملکرد عروق
- اختلال در عملکرد غدد لنفاوی
- ضعف سیستم ایمنی بدن
- دارو‌های خاص، مانند دارو‌های سرطان یا دارو‌های سرکوب کننده سیستم ایمنی
آیا اریسیپلا مسری است؟
اریسپیلا یک نوع سلولیت است و معمولاً از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود، اما می‌تواند از طریق تماس یک زخم باز در پوست با پوست فرد آلوده منتقل شود که به انتقال باکتری‌ها کمک می‌کند و باعث ایجاد اریسیپل می‌شود.
آیا اریسپیلا خطرناک است؟
اگر درمان به سرعت انجام نشود، ممکن است این بیماری در مراحل پیشرفته خطرناک‌تر شود، که در آن لبه‌های تیز روی پوست اطراف ناحیه آسیب دیده روشن می‌شود یا پوست به رنگ بنفش تیره و سپس سیاه تبدیل می‌شود.
در این مورد، بیماری جدی تلقی می‌شود، زیرا منجر به آسیب شدید بافتی می‌شود و اگر این در پا باشد، ممکن است نیاز به قطع پا داشته باشد.
نحوه درمان اریسیپلا
این مهم است که درمان بلافاصله پس از کشف بیماری انجام شود تا در معرض عوارض قرار نگیرد. درمان اریسیپلا یا سلولیت شامل انواع آنتی بیوتیک‌های تجویز شده توسط پزشک است که به مدت ۵ تا ۱۴ روز مصرف می‌شود.
در صورت از بین نرفتن علائم قرمزی در طی ۱۰ روز، ممکن است بیمار به دوره درمان طولانی تری نیاز داشته باشد، به ویژه برای افرادی که از عفونت‌های شدید یا سیستم ایمنی ضعیف رنج می‌برند.
اگر بیمار احساس بهتری نداشت، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک‌هایی را که به صورت داخل وریدی تزریق می‌شود تجویز کند، این زمانی است که فشار خون فرد پایین و سیستم ایمنی او ضعیف است.
پزشک همچنین مسکن‌ها و دارو‌های ضد تب در صورت تب را تجویز می‌کند که به کاهش درد بیمار کمک می‌کند. وقتی پا‌ها قرمز می‌شوند، حتما آن‌ها را بالاتر از سطح بدن قرار دهید، این به کاهش تورم کمک می‌کند.
می‌توانید از کمپرس سرد در ناحیه آسیب دیده استفاده کنید، از لوسیون‌های دارویی برای مرطوب کردن پوست استفاده کرده و اطمینان حاصل کنید که روزانه مقدار زیادی آب بنوشید.
هنگامی که بیماری ایجاد می‌شود، پزشک برای از بین بردن سلول‌ها و بافت‌های مرده یا قطع ناحیه آسیب دیده به جراحی متوسل می‌شود، به ویژه اگر در ساق پا باشد.
قرمزی پوست یک عفونت پوستی و نوعی سلولیت ناشی از عفونت باکتریایی است که به صورت برجستگی قرمز روی پوست ظاهر می‌شود و می‌تواند به سرعت گسترش یابد.
این بیماری اغلب روی ناحیه پوست در ناحیه ساق پا تأثیر می‌گذارد و همچنین می‌تواند بر هر ناحیه دیگر بدن یا صورت و بر بافت‌های زیر پوست تأثیر بگذارد؛ بنابراین نیاز به درمان سریع دارد.
علائم بیماری قرمزی پوست
- تب ولرز و دمای بالا
- ورم پوست
- قرمزی پوست
- احساس گرما در ناحیه آسیب دیده
- تاول دردناک
- ظهور وزیکول‌های ترشح کننده در شدیدترین موارد
- احساس خستگی و استرس
- سردرد شدید
- تهوع و استفراغ
- تورم غدد لنفاوی
اریتم یا قرمزی دو پا رایج‌ترین نوع این بیماری است و از نظر علائم و علل با بثورات در سایر نقاط بدن تفاوتی ندارد، اما بیشتر دردناک تلقی می‌شود که مانع حرکت بیمار و ناتوانی او در راه رفتن عادی می‌شود.
دلایل ایجاد اریسیپل یا قرمزی پوست در پا
یکی از علل اصلی ایجاد اریسیپل چه روی پا و چه به طور کلی روی پوست، عفونت با باکتری استرپتوکوک است که یکی از انواع باکتری‌هایی است که به طور طبیعی روی پوست ظاهر می‌شود، اما هنگام زخم‌ها عفونی می‌شود و گاهی بعد از عمل جراحی، به لایه‌های پوست نفوذ کرده و باعث بیماری اریسیپلا می‌شود.
عواملی که میزان ابتلا به قرمزی پوست را افزایش می‌دهد
- اضافه وزن و چاقی
- ابتلا به دیابت
- داشتن مشکل در گردش خون
- اختلال عملکرد عروق
- اختلال در عملکرد غدد لنفاوی
- ضعف سیستم ایمنی بدن
- دارو‌های خاص، مانند دارو‌های سرطان یا دارو‌های سرکوب کننده سیستم ایمنی
آیا اریسیپلا مسری است؟
اریسپیلا یک نوع سلولیت است و معمولاً از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود، اما می‌تواند از طریق تماس یک زخم باز در پوست با پوست فرد آلوده منتقل شود که به انتقال باکتری‌ها کمک می‌کند و باعث ایجاد اریسیپل می‌شود.
آیا اریسپیلا خطرناک است؟
اگر درمان به سرعت انجام نشود، ممکن است این بیماری در مراحل پیشرفته خطرناک‌تر شود، که در آن لبه‌های تیز روی پوست اطراف ناحیه آسیب دیده روشن می‌شود یا پوست به رنگ بنفش تیره و سپس سیاه تبدیل می‌شود.
در این مورد، بیماری جدی تلقی می‌شود، زیرا منجر به آسیب شدید بافتی می‌شود و اگر این در پا باشد، ممکن است نیاز به قطع پا داشته باشد.
نحوه درمان اریسیپلا
این مهم است که درمان بلافاصله پس از کشف بیماری انجام شود تا در معرض عوارض قرار نگیرد. درمان اریسیپلا یا سلولیت شامل انواع آنتی بیوتیک‌های تجویز شده توسط پزشک است که به مدت ۵ تا ۱۴ روز مصرف می‌شود.
در صورت از بین نرفتن علائم قرمزی در طی ۱۰ روز، ممکن است بیمار به دوره درمان طولانی تری نیاز داشته باشد، به ویژه برای افرادی که از عفونت‌های شدید یا سیستم ایمنی ضعیف رنج می‌برند.
اگر بیمار احساس بهتری نداشت، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک‌هایی را که به صورت داخل وریدی تزریق می‌شود تجویز کند، این زمانی است که فشار خون فرد پایین و سیستم ایمنی او ضعیف است.
پزشک همچنین مسکن‌ها و دارو‌های ضد تب در صورت تب را تجویز می‌کند که به کاهش درد بیمار کمک می‌کند. وقتی پا‌ها قرمز می‌شوند، حتما آن‌ها را بالاتر از سطح بدن قرار دهید، این به کاهش تورم کمک می‌کند.
می‌توانید از کمپرس سرد در ناحیه آسیب دیده استفاده کنید، از لوسیون‌های دارویی برای مرطوب کردن پوست استفاده کرده و اطمینان حاصل کنید که روزانه مقدار زیادی آب بنوشید.
هنگامی که بیماری ایجاد می‌شود، پزشک برای از بین بردن سلول‌ها و بافت‌های مرده یا قطع ناحیه آسیب دیده به جراحی متوسل می‌شود، به ویژه اگر در ساق پا باشد.