مدیریت هرزآب ها ساده ترین روش جهت بیابان زدایی در شهرستان نیشابور
مدیریت هرز اب ها ، یکی از بهترین و ساده ترین روشهای بیابان زدایی و تغذیه آبخوان و کاهش سیلاب و فرسایش خاک در شهرستان نیشابور است .
مشهد پایگاه خبری رویداد ایران-حسین سهرابی رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان نیشابور با بیان این خبر گفت از مجموع ۴۰۳۰۰۰ هکتار اراضی ملی در شهرستان حدود ۱۹۰۰۰۰ هکتار عرصه های بیابانی و مناطق تحت تاثیر فرسایش بادی می باشد لذا توجه و رسیدگی به مقوله بیابانزدایی و کنترل و تثبیت شن های روان اهمیت دو چندان پیدا می کند.
وی افزود: خوشبختانه در سنوات گذشته تلاشهای گسترده ای در این راستا با اجرای پروژه های متعدد ومتنوع بیابان زدایی ، شامل مدیریت هرز آب در دوسال اخیر به مساحت 400 هکتار با اعتبار 3600 میلیون ریال در منطقه عطائیه نیشابور واقع در جنوبیترین نقطه شهرستان نیشابور و در محدوده طرح بیابانزدایی فدیشه واقع شده اشاره کرد.
سهرابی همچنین عنوان نمود رواناب های سطحی که در اثر بارش در مناطق بیابانی ایجاد میشود و اکثراً به دلیل سیلابی بودن و بدون نفوذ مناسب، ضمن ایجاد اثرات تخریبی و فرسایشی از عرصه خارج و وارد مسیل های غالبأ شور می گردند؛ با اجرای پروژههای مدیریت هرزآب به خوبی کنترل و نفوذ می یابند.
قابل ذکر است با اجرای مدیریت رواناب که با احداث هلالی های آبگیر (در امتداد خطوط تراز و عمود بر شیب آبراهه های کوچک و دامنه و دشتهای کم شیب) انجام می شود ضمن کنترل آب سطحی با بذرپاشی انواع گونههای بیابانی مانند تاغ، آتریپلکس، قره داغ و... داخل این هلالی ها به توسعه پوشش گیاهی و احیا بیولوژیکی در عرصه های بیابانی کمک شایانی می کند.
وی افزود: خوشبختانه در سنوات گذشته تلاشهای گسترده ای در این راستا با اجرای پروژه های متعدد ومتنوع بیابان زدایی ، شامل مدیریت هرز آب در دوسال اخیر به مساحت 400 هکتار با اعتبار 3600 میلیون ریال در منطقه عطائیه نیشابور واقع در جنوبیترین نقطه شهرستان نیشابور و در محدوده طرح بیابانزدایی فدیشه واقع شده اشاره کرد.
سهرابی همچنین عنوان نمود رواناب های سطحی که در اثر بارش در مناطق بیابانی ایجاد میشود و اکثراً به دلیل سیلابی بودن و بدون نفوذ مناسب، ضمن ایجاد اثرات تخریبی و فرسایشی از عرصه خارج و وارد مسیل های غالبأ شور می گردند؛ با اجرای پروژههای مدیریت هرزآب به خوبی کنترل و نفوذ می یابند.
قابل ذکر است با اجرای مدیریت رواناب که با احداث هلالی های آبگیر (در امتداد خطوط تراز و عمود بر شیب آبراهه های کوچک و دامنه و دشتهای کم شیب) انجام می شود ضمن کنترل آب سطحی با بذرپاشی انواع گونههای بیابانی مانند تاغ، آتریپلکس، قره داغ و... داخل این هلالی ها به توسعه پوشش گیاهی و احیا بیولوژیکی در عرصه های بیابانی کمک شایانی می کند.