بندرعباس| کمتر از 15 درصد سازه های آبخیزداری هرمزگان ذخیره آب دارند
معاون آبخیزداری اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان هرمزگان گفت: این استان هفت هزار و 451 سازه آبخیزداری با ظرفیت آب گیری سالانه 400 میلیون مترمکعب دارد که هم اکنون کمتر از 15 درصد از این سازه‌ها ذخیره آب دارند.
ابوالقاسم حسین پور با اشاره به بحران کم آبی و تداوم خشکسالی در هرمزگان، اظهار داشت: طبق آمارهای اعلام شده از ایستگاه های باران سنجی، میزان بارش نزولات جوی در سال آبی (زراعی) گذشته (مهرماه 96 تا پایان فروردین ماه 97) در هرمزگان در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 82 درصد کاهش داشته است.
وی خاطرنشان کرد: کاهش بارش ها در سطح حوزه آبخیز سدهای استان بیش از 90 درصد است که این آمار در برخی از ایستگاه ها کاهش 96 درصدی را هم نشان می دهد.
حسین پور با اشاره به اهمیت وجود سازه های آبخیزداری به منظور گذر از بحران کم آبی گفت: استحصال باران و مهار سیلاب های فصلی برای تغذیه آبخوان های زیرزمینی و رفع معضل خشکسالی از جمله مهم ترین مزایای وجود سازه های آبخیزداری است.
این مقام مسئول اظهار کرد: سازه های آبخیزداری با هدف کنترل سیل، تغذیه سفره های زیر زمینی، مدیریت روان آب ها، حفاظت خاک، مقابله با خشکسالی و اجرای طرح های آبخیزداری در سرشاخه های بالادست احداث شده است.
براساس یافته های علمی ، آبخیزداری به مجموعه اقداماتی گفته می شود که برای جلوگیری از تخریب خاک در زمان سیلاب و بارش های سیل آسا و تزریق آب های روان به سفره های زیر زمینی انجام می شود.
اقصی نقاط کشور ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی و اقلیمی آن سال های بسیاری شاهد کاهش میزان بارندگی و افت منابع آب زیرزمینی و گسترش و تداوم خشکسالی است.
این روند نشان از آن دارد که در طول زمان، هرچه جلوتر آمده ایم منابع آبی کشور کمتر و در مقابل مصارف بیشتر شده که از نظر تعادل منابع آبی، این یک تهدید به شمار می آید.
بر اساس گفته های مسئولان وزارت نیرو ؛ حدود 48 سال پیش منابع آبی کشور نزدیک به 130 میلیارد متر مکعب بود که در نتیجه تغییرات اقلیمی در حدود 10 سال گذشته ، این دخل آبی به حدود 116 میلیارد متر مکعب و در 6 سال گذشته این رقم به حدود 100 میلیارد متر مکعب کاهش پیدا کرده است.
در این میان هرمزگان نیز همچون بسیاری از نقاط کشور با مقوله کم آبی مواجه می باشد و طبق گفته مسئولان شرکت آب و فاضلاب بیش از 40 سال است که این استان با پدیده خشکسالی و کم آبی دست و پنجه نرم می کند و هم اکنون طبق گفته مسئولان در شرایط ویژه ای قرار دارد.
استان هرمزگان به خاطر شرایط اقلیمی خاص خود ، دارای منابع آبی محدودی است و براین اساس اجرای گسترده طرح های آبخیزداری در آن لازم و ضروری به نظر می رسد.
شواهد نشان می دهد که وضعیت کنونی آب در استان هرمزگان چندان رضایت بخش نیست زیرا تغییرات شاخص سرانه منابع آب تجدیدپذیر نشان می دهد که این شاخص طی دهه های اخیر در هرمزگان کاهش داشته است.
خشکسالی و کم آبی در هرمزگان موجب خشک شدن 365حلقه چاه آب آشامیدنی، 18دهنه چشمه و قنات ، 100 حلقه چاه و کاهش آب 135حلقه چاه بین30 تا 70 درصد شده است.
از 74 دشت موجود در هرمزگان تمامی آنها دارای بیلان منفی هستند و 38 دشت ممنوعه بوده و مابقی دشت ها نیز شور است.
با این حال با استفاده از روش های مناسب آبخیزداری می توان با مهار آب باران علاوه بر پیشگیری از تخریب خاک، پدیده خشکسالی را مدیریت کرد.
از مهمترین راهکارهای حفظ و نگهداشت منابع آبی ، انجام فعالیت های آبخیزداری و آبخوانداری در سطح حوزه های آبخیز به شمار می رود.
طبق بند 27 قانون افزایش بهره وری در بخش کشاورزی و منابع طبیعی ، سهم وزارت جهاد کشاورزی با انجام اقدامات آبخیزداری و آبخوانداری در تولید آب با سهم وزارت نیرو از طریق اجرای سدهای مخزنی یکسان تعیین شده و این موضوع نقش و اهمیت آبخیزداری و آبخوانداری در مدیریت بحران آب را بیش از پیش نمایان می سازد.
قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران ( 1396 تا 1400 هجری شمسی) در 14 اسفند سال 1395 شمسی در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده است.
وی خاطرنشان کرد: کاهش بارش ها در سطح حوزه آبخیز سدهای استان بیش از 90 درصد است که این آمار در برخی از ایستگاه ها کاهش 96 درصدی را هم نشان می دهد.
حسین پور با اشاره به اهمیت وجود سازه های آبخیزداری به منظور گذر از بحران کم آبی گفت: استحصال باران و مهار سیلاب های فصلی برای تغذیه آبخوان های زیرزمینی و رفع معضل خشکسالی از جمله مهم ترین مزایای وجود سازه های آبخیزداری است.
این مقام مسئول اظهار کرد: سازه های آبخیزداری با هدف کنترل سیل، تغذیه سفره های زیر زمینی، مدیریت روان آب ها، حفاظت خاک، مقابله با خشکسالی و اجرای طرح های آبخیزداری در سرشاخه های بالادست احداث شده است.
براساس یافته های علمی ، آبخیزداری به مجموعه اقداماتی گفته می شود که برای جلوگیری از تخریب خاک در زمان سیلاب و بارش های سیل آسا و تزریق آب های روان به سفره های زیر زمینی انجام می شود.
اقصی نقاط کشور ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی و اقلیمی آن سال های بسیاری شاهد کاهش میزان بارندگی و افت منابع آب زیرزمینی و گسترش و تداوم خشکسالی است.
این روند نشان از آن دارد که در طول زمان، هرچه جلوتر آمده ایم منابع آبی کشور کمتر و در مقابل مصارف بیشتر شده که از نظر تعادل منابع آبی، این یک تهدید به شمار می آید.
بر اساس گفته های مسئولان وزارت نیرو ؛ حدود 48 سال پیش منابع آبی کشور نزدیک به 130 میلیارد متر مکعب بود که در نتیجه تغییرات اقلیمی در حدود 10 سال گذشته ، این دخل آبی به حدود 116 میلیارد متر مکعب و در 6 سال گذشته این رقم به حدود 100 میلیارد متر مکعب کاهش پیدا کرده است.
در این میان هرمزگان نیز همچون بسیاری از نقاط کشور با مقوله کم آبی مواجه می باشد و طبق گفته مسئولان شرکت آب و فاضلاب بیش از 40 سال است که این استان با پدیده خشکسالی و کم آبی دست و پنجه نرم می کند و هم اکنون طبق گفته مسئولان در شرایط ویژه ای قرار دارد.
استان هرمزگان به خاطر شرایط اقلیمی خاص خود ، دارای منابع آبی محدودی است و براین اساس اجرای گسترده طرح های آبخیزداری در آن لازم و ضروری به نظر می رسد.
شواهد نشان می دهد که وضعیت کنونی آب در استان هرمزگان چندان رضایت بخش نیست زیرا تغییرات شاخص سرانه منابع آب تجدیدپذیر نشان می دهد که این شاخص طی دهه های اخیر در هرمزگان کاهش داشته است.
خشکسالی و کم آبی در هرمزگان موجب خشک شدن 365حلقه چاه آب آشامیدنی، 18دهنه چشمه و قنات ، 100 حلقه چاه و کاهش آب 135حلقه چاه بین30 تا 70 درصد شده است.
از 74 دشت موجود در هرمزگان تمامی آنها دارای بیلان منفی هستند و 38 دشت ممنوعه بوده و مابقی دشت ها نیز شور است.
با این حال با استفاده از روش های مناسب آبخیزداری می توان با مهار آب باران علاوه بر پیشگیری از تخریب خاک، پدیده خشکسالی را مدیریت کرد.
از مهمترین راهکارهای حفظ و نگهداشت منابع آبی ، انجام فعالیت های آبخیزداری و آبخوانداری در سطح حوزه های آبخیز به شمار می رود.
طبق بند 27 قانون افزایش بهره وری در بخش کشاورزی و منابع طبیعی ، سهم وزارت جهاد کشاورزی با انجام اقدامات آبخیزداری و آبخوانداری در تولید آب با سهم وزارت نیرو از طریق اجرای سدهای مخزنی یکسان تعیین شده و این موضوع نقش و اهمیت آبخیزداری و آبخوانداری در مدیریت بحران آب را بیش از پیش نمایان می سازد.
قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران ( 1396 تا 1400 هجری شمسی) در 14 اسفند سال 1395 شمسی در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده است.