واکسیناسیون افراد بی خانمان کماکان در بلاتکلیفی/ چرا کارتن خواب‌ها در اولویت تزریق واکسن کرونا نیستند؟
واکسیناسیون کرونا در کشور آغاز شده است؛ اما واکسینه کردن افراد بی خانمان و معتادان متجاهر کماکان در بلاتکلیفی قرار دارد.
اواخر بهمن ماه سال گذشته بود که خبر مسرت بخش «واکسیناسیون کرونا» تا اندازه‌ای کام تلخ مردم را در پی ورود مهمان ناخوانده کرونا به کشورمان پس از گذشت یک سال سخت، شیرین کرد. بر اساس اطلاعات اعلام شده از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، برنامه واکسیناسیون کرونا در کشور از زمان اجرایی شدن آن حداقل به مدت یک‌سال ادامه خواهد داشت، این برنامه با اولویت گروه‌های درمانی آغاز شده و به مرور زمان به بخش بزرگی از جمعیت کشور تسری خواهد یافت.
در این بین واکسیناسیون افراد بی خانمان یا همان کارتن خواب‌هایی که هر کدام از ما در برخی از نقاط شهر می‌بینیم و با ناراحتی از کنارشان عبور می‌کنیم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
نبود هیچ سهمیه‌ای برای اهدای ماسک و دستکش به بی خانمان‌ها
سپیده علیزاده مددکار اجتماعی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به اقدامات ستاد ملی مقابله با کرونا برای واکسیناسیون افراد بی خانمان، اظهار کرد: تمام روز‌های کرونایی ما همراه با روز‌های سرد زمستان و روز‌های گرم تابستان بود و اقدامات واحدی برای کارتن خواب‌ها و افراد بی خانمان وجود نداشت. حتی در جدول تقسیم بندی تعطیلی در روز‌های قرنطینه در آن زمان مراکز گرمخانه ای در نظر گرفته نمی‌شد و اولویت هیچ سازمانی نبود.
وی ادامه داد: در این روز‌ها وزارت بهداشت و ستاد ملی مقابله با کرونا هیچ سهمیه‌ای برای اهدای ماسک و دستکش به کارتن خواب‌ها در نظر نگرفتند و تنها حامی در این رابطه سازمان بهزیستی و سازمان خدمات رفاهی و اجتماعی شهرداری تهران بودند.
علیزاده تصریح کرد: در این میان به غلط شایعه شد که مصرف کنندگان موادمخدر کرونا نمی‌گیرند؛ اما من به صورت مشخص مصرف کنندگان موادمخدر را دیدم که طی این چند وقت به کرونا مبتلا شدند.
این مددکار آسیب‌های اجتماعی با تاکید بر اینکه وزارت بهداشت برای قرنطینه معتادان و کارتن خواب‌ها هیچ برنامه‌ای در نظر نگرفته است، گقت: در روز‌هایی که حداقل امکانات و حمایت‌ها را داشتیم و با مشکلاتی مواجه بودیم، زنان کارتن خواب راضی نبودند در اتاق قرنطینه بمانند و اتاق قرنطینه برایشان یک کمپ به حساب می‌آمد، به همین خاطر از مثبت شدن آزمایش خود جلوگیری می‌کردند و به همین منظور ما طی تماس با اورژانس از طریق آزمایش خون در جریان ابتلای آن‌ها به کووید ۱۹ قرار می‌گرفتیم.
وی ادامه داد: واکسیناسیون در ایران به صورت طبقه بندی در حال انجام است که این طبقه بندی به درستی صورت گرفته و در ابتدا افرادی که خدمات ارزنده‌ای به مردم ارائه می‌دهند واکسینه شدند و حال بر اساس رده سنی این امر برای سایر افراد جامعه در حال انجام است، اما باید به این نکته اذعان داشته باشیم که از ابتدای شروع کرونا تعداد کثیری از شهروندان عزیزمان را از دست داده‌ایم و این از دست رفتن‌ها اکثر اوقات بر اساس وجود شخص ناقل در محل‌های متفاوت بوده و متاسفانه هنوز به این مقوله توجه درستی صورت نگرفته است.
لطفی بیان کرد: نباید فراموش کنیم که همه دولت‌ها در حفظ امنیت و سلامت و رفاه شهروندان دارای مسئولیت هستند، حال فرقی نمی‌کند که این شهروند در چه طبقه‌ای دسته بندی شود. تحریم، فشارهای بین‌المللی و کمبود واکسن نباید باعث شوند که قشری از مردم مانند معتادان به حال خود رها شوند و در تنهایی با این بیماری نفس گیر مبارزه کنند.
این کارشناس آسیب‌های اجتماعی یادآور شد: متاسفانه از پیک اول کرونا تا پیک چهارم افراد معتاد جامعه بر اساس تردد زیادی که در سطح شهر دارند قاعدتاً شبکه گسترده‌ای از زنجیره انتقال را تشکیل می‌دهند و از آنجایی که سیستم ایمنی بدن آن‌ها ضعیف است، مستعد ابتلا به ویروس کرونا هستند و با رعایت نکردن اصول بهداشتی و زباله گردی و یا استفاده از موادمخدر اکثر محیط‌های پرجمعیت مشکلات غیرقابل جبرانی را به وجود می‌آورند و از آنجایی که اغلب این افراد به گرمخانه‌ها آمد و شد دارند، باعث می شوند که علاوه بر اطرافیان خود، مددجویان و مددکاران را در معرض این ویروس قرار دهند.
سید مالک حسینی مدیرعامل سازمان خدمات رفاهی و اجتماعی شهرداری تهران نیز در آخرین گفت‌وگوی خود با رسانه‌ها در مورد واکسیناسیون کارتن خواب‌ها و افراد بی خانمان مستقر در گرمخانه‌ها گفت: حدود ۹۰ درصد مراجعه کنندگان به گرمخانه‌ها اسناد هویتی ندارند و بدون ارائه مدارک هویتی نیز امکان دریافت واکسن وجود ندارد.
حسینی با تأکید بر اینکه مجموعه مددکاران و عوامل گشت‌های سطح شهر حدود ۴۰۰ نفر می‌شوند، اما با وجود پیگیری‌های فراوان هنوز واکسنی برای این ۴۰۰ نفر اختصاص داده نشده است؟ گفت: به طور کلی علاوه بر مددکاران فعال در گرمخانه‌ها، مددکاران مراکز ماده ۱۵ و ۱۶، کمپ‌های ترک اعتیاد و مراکز نگهداری از افراد کم توان نیز باید به دلیل جنس شغلشان واکسن را زودتر دریافت کنند، نه اینکه در جدول اولویت بندی هم اسمشان وجود نداشته باشد.
در این بین واکسیناسیون افراد بی خانمان یا همان کارتن خواب‌هایی که هر کدام از ما در برخی از نقاط شهر می‌بینیم و با ناراحتی از کنارشان عبور می‌کنیم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
نبود هیچ سهمیه‌ای برای اهدای ماسک و دستکش به بی خانمان‌ها
سپیده علیزاده مددکار اجتماعی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به اقدامات ستاد ملی مقابله با کرونا برای واکسیناسیون افراد بی خانمان، اظهار کرد: تمام روز‌های کرونایی ما همراه با روز‌های سرد زمستان و روز‌های گرم تابستان بود و اقدامات واحدی برای کارتن خواب‌ها و افراد بی خانمان وجود نداشت. حتی در جدول تقسیم بندی تعطیلی در روز‌های قرنطینه در آن زمان مراکز گرمخانه ای در نظر گرفته نمی‌شد و اولویت هیچ سازمانی نبود.وی ادامه داد: در این روز‌ها وزارت بهداشت و ستاد ملی مقابله با کرونا هیچ سهمیه‌ای برای اهدای ماسک و دستکش به کارتن خواب‌ها در نظر نگرفتند و تنها حامی در این رابطه سازمان بهزیستی و سازمان خدمات رفاهی و اجتماعی شهرداری تهران بودند.
علیزاده تصریح کرد: در این میان به غلط شایعه شد که مصرف کنندگان موادمخدر کرونا نمی‌گیرند؛ اما من به صورت مشخص مصرف کنندگان موادمخدر را دیدم که طی این چند وقت به کرونا مبتلا شدند.
این مددکار آسیب‌های اجتماعی با تاکید بر اینکه وزارت بهداشت برای قرنطینه معتادان و کارتن خواب‌ها هیچ برنامه‌ای در نظر نگرفته است، گقت: در روز‌هایی که حداقل امکانات و حمایت‌ها را داشتیم و با مشکلاتی مواجه بودیم، زنان کارتن خواب راضی نبودند در اتاق قرنطینه بمانند و اتاق قرنطینه برایشان یک کمپ به حساب می‌آمد، به همین خاطر از مثبت شدن آزمایش خود جلوگیری می‌کردند و به همین منظور ما طی تماس با اورژانس از طریق آزمایش خون در جریان ابتلای آن‌ها به کووید ۱۹ قرار می‌گرفتیم.
مددجویان و مددکاران در معرض ابتلا به ویروس کرونا
ندا لطفی مهیار کارشناس آسیب‌های اجتماعی نیز معتقد است: کرونا با شیوع جهانی خود معضلات خطرناک و غیر قابل جبرانی را برای جان و مال بشر به صورت یک فاجعه بین المللی به وجود آورده است. در ابتدا قرنطینه کردن درست‌ترین و مهم‌ترین روش ممکن برای مهار این پاندمی خطرناک بود.وی ادامه داد: واکسیناسیون در ایران به صورت طبقه بندی در حال انجام است که این طبقه بندی به درستی صورت گرفته و در ابتدا افرادی که خدمات ارزنده‌ای به مردم ارائه می‌دهند واکسینه شدند و حال بر اساس رده سنی این امر برای سایر افراد جامعه در حال انجام است، اما باید به این نکته اذعان داشته باشیم که از ابتدای شروع کرونا تعداد کثیری از شهروندان عزیزمان را از دست داده‌ایم و این از دست رفتن‌ها اکثر اوقات بر اساس وجود شخص ناقل در محل‌های متفاوت بوده و متاسفانه هنوز به این مقوله توجه درستی صورت نگرفته است.
لطفی بیان کرد: نباید فراموش کنیم که همه دولت‌ها در حفظ امنیت و سلامت و رفاه شهروندان دارای مسئولیت هستند، حال فرقی نمی‌کند که این شهروند در چه طبقه‌ای دسته بندی شود. تحریم، فشارهای بین‌المللی و کمبود واکسن نباید باعث شوند که قشری از مردم مانند معتادان به حال خود رها شوند و در تنهایی با این بیماری نفس گیر مبارزه کنند.
این کارشناس آسیب‌های اجتماعی یادآور شد: متاسفانه از پیک اول کرونا تا پیک چهارم افراد معتاد جامعه بر اساس تردد زیادی که در سطح شهر دارند قاعدتاً شبکه گسترده‌ای از زنجیره انتقال را تشکیل می‌دهند و از آنجایی که سیستم ایمنی بدن آن‌ها ضعیف است، مستعد ابتلا به ویروس کرونا هستند و با رعایت نکردن اصول بهداشتی و زباله گردی و یا استفاده از موادمخدر اکثر محیط‌های پرجمعیت مشکلات غیرقابل جبرانی را به وجود می‌آورند و از آنجایی که اغلب این افراد به گرمخانه‌ها آمد و شد دارند، باعث می شوند که علاوه بر اطرافیان خود، مددجویان و مددکاران را در معرض این ویروس قرار دهند.
سید مالک حسینی مدیرعامل سازمان خدمات رفاهی و اجتماعی شهرداری تهران نیز در آخرین گفت‌وگوی خود با رسانه‌ها در مورد واکسیناسیون کارتن خواب‌ها و افراد بی خانمان مستقر در گرمخانه‌ها گفت: حدود ۹۰ درصد مراجعه کنندگان به گرمخانه‌ها اسناد هویتی ندارند و بدون ارائه مدارک هویتی نیز امکان دریافت واکسن وجود ندارد.
حسینی با تأکید بر اینکه مجموعه مددکاران و عوامل گشت‌های سطح شهر حدود ۴۰۰ نفر می‌شوند، اما با وجود پیگیری‌های فراوان هنوز واکسنی برای این ۴۰۰ نفر اختصاص داده نشده است؟ گفت: به طور کلی علاوه بر مددکاران فعال در گرمخانه‌ها، مددکاران مراکز ماده ۱۵ و ۱۶، کمپ‌های ترک اعتیاد و مراکز نگهداری از افراد کم توان نیز باید به دلیل جنس شغلشان واکسن را زودتر دریافت کنند، نه اینکه در جدول اولویت بندی هم اسمشان وجود نداشته باشد.