عراقچی: دور آینده مذاکرات می‌تواند دور پایانی باشد
رئیس هیأت مذاکره کننده ایران پس از پایان دور پنجم مذاکرات برجام در وین گفت: منطقا دور آینده می‌تواند دور پایانی باشد، ولی در مذاکرات دیپلماتیک هیچ چیزی قابل پیش بینی نیست.
«سید عباس عراقچی» رئیس هیأت مذاکره کننده ایران پس از پایان دور پنجم مذاکرات برجام در وین گفت: امروز بعد از تقریبا 10 روز فشرده کاری به نقطه‌ای رسیدیم که همه هیأت‌ها احساس کردند یک بار دیگر باید به مشورت‌های بیشتر در پایتخت‌هایشان بپردازند.
خیلی از هیأت‌ها امید داشتند که این دور آخر مذاکرات باشد. همانطور که قبلا گفته بودم، حدس می‌زدم که ما هنوز با نقطه‌ای که یک توافق را جمع بندی کنیم، فاصله داریم، البته دور هم نیستیم.
تصمیم بر این گرفته شد که چند روزی، حداکثر یک هفته فرصت داده شود و مشورت‌ها در پایتخت‌ها صورت بگیرد و مجدد به مذاکرات برگردیم.
در حقیقت این دور از مذاکرات، متوقف نشده، بلکه چند روزی حالت تنفس خواهد داشت تا بشود به جمع بندی های بهتری درباره مسائلی که هنوز مورد اختلاف است و راه‌حل‌هایی که پیشنهاد شده، بپردازیم.
مهم این است که درباره مسائل اصلی مورد اختلاف، بحث‌های بسیار زیادی کردیم و درباره هر کدام از آنها راه‌حل‌هایی وجود دارد که این راه‌حل‌ها باید مورد بررسی قرار گیرد و بهترین آنها انتخاب شود.
مواضع ما، مواضع قطعی نظام است که همچنان پابرجاست. ما هیچ تغییری در مواضع خود نداده‌ایم. آن‌چه مهم است این است که تنظیمات اجرایی بازگشت آمریکا به برجام و انجام تعهداتش و نحوه راستی آزمایی و بعد از آن بازگشت ایران به تعهداتش در برجام، این تنظیمات اجرایی بتواند به شکلی که مورد توافق دو طرف باشد و تامین کننده منافع ما باشد، صورت بگیرد و انجام شود.
این کار جزییات و کلیاتی دارد، درباره جزییات پیشرفت‌های خوبی کردیم. بعضی از مسائل کلی هنوز مانده است. همانطور که عرض کردم راه‌حل‌هایی برای هر مشکل الان پیدا شده است. می‌ماند اینکه ما بتوانیم به یک جمع بندی داخلی بین خودمان برسیم.
هیأت‌های دیگر هم باید به جمع بندی خودشان برسند، بعضی از موضوعات هست که شدنی نیست و باید این را درک کنند و بفهمند. برخی از موضوعات است که از نظر آنها شدنی نیست. همه این‌ها باید در یک بسته کلی به یک تفاهم کلی رسیده شود.
تا آن‌جایی که مواضع خودمان را بتوانیم تامین کنیم و مواضع قطعی نظام تامین شود، طبیعی است این مذاکرات را ادامه می‌دهیم تا به سرانجام برسیم.
هر جلسه پیشرفت‌های جدیدتری را داشتیم، بعضی جلسات سرعت پیشرفت کار بیشتر بوده و بعضی وقت ها کمتر بوده است. در برخی از موضوعات پیشرفت بهتری صورت گرفته و برخی موضوعات هنوز عقب‌تر است.
در مجموع پیشرفت خوبی را در مذاکرات داشتیم، ولی موضوعاتی که مانده کماکان موضوعاتی است که بدون آنها نمی‌توان به توافق رسید و باید درباره آنها تصمیم گیری شود.
متونی که مربوط به بخش‌های مختلف مذاکرات است، الان نوشته شده و کامل است و تقریبا در اکثر متون به پیشرفت نسبت به رسیدن به متون واحد، نزدیک شدیم. از این جهت پیشرفت داشتیم ولی چند موضوع کلیدی است که باید درباره آن تصمیم گیری شود. راه‌حل‌هایی درباره هر کدام پیشنهاد و بحث شده، ولی تصمیم گیری آنها نیاز به سطوح بالاتر دارد.
همانطور که بارها عرض کردم تصمیم‌گیری در خصوص این توافق در وین اتخاذ نمی‌شود، در تهران اتخاذ میشود.
نمی‌شود به صورت صد در صد هیچ چیزی را در هیچ مذاکره‌ای پیش بینی کرد. به صورت منطقی دور آینده باید دور نهایی باشد. روال مذاکراتی ما تا الان به شکلی بوده که اگر به جمع بندی‌ها و تصمیمات مقتضی نائل شویم، می‌توانیم دور آینده را به دور پایانی تبدیل کنیم. نه ما بلکه دیگران و کشورهای دیگر عضو برجام و آمریکایی‌ها باید تصمیم بگیرند و تصمیمات سخت خودشان را باید بگیرند و خودشان را با مواضع جمهوری اسلامی منطبق کنند.
اگر چنین شود، طبیعی است ما توافق خواهیم داشت و اگر صورت نگیرد یا توافق نخواهیم داشت، یا باز هم مذاکرات بیشتری خواهیم کرد.
اصلا دنبال مذاکرات فرسایشی نیستیم، در عین حال عجله هم نمی‌کنیم که خدای نکرده منافع کشور فدای تعجیل در کار شود.
به هیچ عامل بیرونی توجهی نداریم، همه مسائل دیگری که در کشور و جامعه بین‌الملل است به کار ما ارتباطی پیدا نمی‌کند. ما این جا متمرکز بر منافع ملی کشور و مواضع نظام متمرکز شدیم تا وقتی آنها تامین نشود به کار خود ادامه خواهیم داد و هیچ توجهی به مسائل دیگر نداریم.
منطقا دور آینده می‌تواند دور پایانی باشد، ولی در مذاکرات دیپلماتیک هیچ چیزی قابل پیش بینی نیست.
هنوز زمان قطعی برای دور بعدی مذاکرات تعیین نکردیم، ولی به صورت کلی تصمیم بر این گرفته شد که حدود یک هفته تنفسی داده شود و مشورت‌های بیشتری صورت گیرد و بعد از آن مجدد ملاقات کنیم. تاریخ آن توسط هماهنگ کننده برجام آقای مورا بین اعضای مختلف مشورت و تصمیم گرفته و اطلاع داده میشود.
خیلی از هیأت‌ها امید داشتند که این دور آخر مذاکرات باشد. همانطور که قبلا گفته بودم، حدس می‌زدم که ما هنوز با نقطه‌ای که یک توافق را جمع بندی کنیم، فاصله داریم، البته دور هم نیستیم.
تصمیم بر این گرفته شد که چند روزی، حداکثر یک هفته فرصت داده شود و مشورت‌ها در پایتخت‌ها صورت بگیرد و مجدد به مذاکرات برگردیم.
در حقیقت این دور از مذاکرات، متوقف نشده، بلکه چند روزی حالت تنفس خواهد داشت تا بشود به جمع بندی های بهتری درباره مسائلی که هنوز مورد اختلاف است و راه‌حل‌هایی که پیشنهاد شده، بپردازیم.
مهم این است که درباره مسائل اصلی مورد اختلاف، بحث‌های بسیار زیادی کردیم و درباره هر کدام از آنها راه‌حل‌هایی وجود دارد که این راه‌حل‌ها باید مورد بررسی قرار گیرد و بهترین آنها انتخاب شود.
مواضع ما، مواضع قطعی نظام است که همچنان پابرجاست. ما هیچ تغییری در مواضع خود نداده‌ایم. آن‌چه مهم است این است که تنظیمات اجرایی بازگشت آمریکا به برجام و انجام تعهداتش و نحوه راستی آزمایی و بعد از آن بازگشت ایران به تعهداتش در برجام، این تنظیمات اجرایی بتواند به شکلی که مورد توافق دو طرف باشد و تامین کننده منافع ما باشد، صورت بگیرد و انجام شود.
این کار جزییات و کلیاتی دارد، درباره جزییات پیشرفت‌های خوبی کردیم. بعضی از مسائل کلی هنوز مانده است. همانطور که عرض کردم راه‌حل‌هایی برای هر مشکل الان پیدا شده است. می‌ماند اینکه ما بتوانیم به یک جمع بندی داخلی بین خودمان برسیم.
هیأت‌های دیگر هم باید به جمع بندی خودشان برسند، بعضی از موضوعات هست که شدنی نیست و باید این را درک کنند و بفهمند. برخی از موضوعات است که از نظر آنها شدنی نیست. همه این‌ها باید در یک بسته کلی به یک تفاهم کلی رسیده شود.
تا آن‌جایی که مواضع خودمان را بتوانیم تامین کنیم و مواضع قطعی نظام تامین شود، طبیعی است این مذاکرات را ادامه می‌دهیم تا به سرانجام برسیم.
هر جلسه پیشرفت‌های جدیدتری را داشتیم، بعضی جلسات سرعت پیشرفت کار بیشتر بوده و بعضی وقت ها کمتر بوده است. در برخی از موضوعات پیشرفت بهتری صورت گرفته و برخی موضوعات هنوز عقب‌تر است.
در مجموع پیشرفت خوبی را در مذاکرات داشتیم، ولی موضوعاتی که مانده کماکان موضوعاتی است که بدون آنها نمی‌توان به توافق رسید و باید درباره آنها تصمیم گیری شود.
متونی که مربوط به بخش‌های مختلف مذاکرات است، الان نوشته شده و کامل است و تقریبا در اکثر متون به پیشرفت نسبت به رسیدن به متون واحد، نزدیک شدیم. از این جهت پیشرفت داشتیم ولی چند موضوع کلیدی است که باید درباره آن تصمیم گیری شود. راه‌حل‌هایی درباره هر کدام پیشنهاد و بحث شده، ولی تصمیم گیری آنها نیاز به سطوح بالاتر دارد.
همانطور که بارها عرض کردم تصمیم‌گیری در خصوص این توافق در وین اتخاذ نمی‌شود، در تهران اتخاذ میشود.
نمی‌شود به صورت صد در صد هیچ چیزی را در هیچ مذاکره‌ای پیش بینی کرد. به صورت منطقی دور آینده باید دور نهایی باشد. روال مذاکراتی ما تا الان به شکلی بوده که اگر به جمع بندی‌ها و تصمیمات مقتضی نائل شویم، می‌توانیم دور آینده را به دور پایانی تبدیل کنیم. نه ما بلکه دیگران و کشورهای دیگر عضو برجام و آمریکایی‌ها باید تصمیم بگیرند و تصمیمات سخت خودشان را باید بگیرند و خودشان را با مواضع جمهوری اسلامی منطبق کنند.
اگر چنین شود، طبیعی است ما توافق خواهیم داشت و اگر صورت نگیرد یا توافق نخواهیم داشت، یا باز هم مذاکرات بیشتری خواهیم کرد.
اصلا دنبال مذاکرات فرسایشی نیستیم، در عین حال عجله هم نمی‌کنیم که خدای نکرده منافع کشور فدای تعجیل در کار شود.
به هیچ عامل بیرونی توجهی نداریم، همه مسائل دیگری که در کشور و جامعه بین‌الملل است به کار ما ارتباطی پیدا نمی‌کند. ما این جا متمرکز بر منافع ملی کشور و مواضع نظام متمرکز شدیم تا وقتی آنها تامین نشود به کار خود ادامه خواهیم داد و هیچ توجهی به مسائل دیگر نداریم.
منطقا دور آینده می‌تواند دور پایانی باشد، ولی در مذاکرات دیپلماتیک هیچ چیزی قابل پیش بینی نیست.
هنوز زمان قطعی برای دور بعدی مذاکرات تعیین نکردیم، ولی به صورت کلی تصمیم بر این گرفته شد که حدود یک هفته تنفسی داده شود و مشورت‌های بیشتری صورت گیرد و بعد از آن مجدد ملاقات کنیم. تاریخ آن توسط هماهنگ کننده برجام آقای مورا بین اعضای مختلف مشورت و تصمیم گرفته و اطلاع داده میشود.