کپی رایت اجباری
گسترش تلویزیون های اینترنتی که حاصل انحصار و ایجاد خطوط قرمز در صدا و سیماست، باعث شده كه IPTV ها شروع به تولید محتواهای مختلف کنند. برخی از تلویزیون های اینترنتی نظیر آنتن و آیو اسپورت، محتواهای مناسبی تولید کردند و حق پخش بازی های لیگ های مختلف را خریداری و با رایزنی های مختلف، مانع پخش آن در تلویزیون شدند تا مخاطبان مجبور به تماشای این تلویزیون ها شوند. از سوی دیگر اما برخی از همین IPTV ها با کپی کردن تصاویر موفق شدند بخشی از مخاطبان را در اختیار بگیرند. رشد قارچ گونه همین تلویزیون‌ها باعث شده برخی از آن ها نه تنها محتوای خاصی نداشته باشند بلکه مانند یک پروژه شکست‌خورده، اندک امید برای همه‌گیر شدن استفاده از این تلویزیون ها را کمرنگ‌تر کنند. آن ها بدون رعایت کردن حق کپی رایت و با دزدیدن تصاویر، ضربه ای به اعتماد مردم زده اند که به احتمال زیاد قابل جبران نخواهد بود.
گمشده ای در فدراسیون
از آنجا که فدراسیون فوتبال نمی تواند صداوسیما را مجاب به پرداخت حق پخش کند، به همین دلیل قراردادی با یک شرکت بسته تا حق پخش بازی ها از طریق این شرکت به تلویزیون‌های اینترنتی فروخته و از طریق آن کسب درآمد کند. اتفاقی که پیش از این سابقه نداشت و به نظر می‌رسد روش جالبی برای به دست آوردن حق پخشی است که سال ها فوتبال از نبود آن می نالد. البته در این میان نباید نقش صادق درودگر را دست کم گرفت، مردی که می داند چگونه از ساده ترین اتفاقات به نفع فدراسیون استفاده کرده و کسب درآمد کند. او که مسئول کمیته بازاریابی فدراسیون فوتبال است، پیش از این نیز از روش‌های جالب و هوشمندانه‌ای توانسته منابع مالی مناسبی را به فدراسیون فوتبال تزریق کند. او پیش از این درباره واگذاری حق پخش بازی ها گفته بود: «برای دریافت حق پخش تلویزیونی با مساعدت ريیس فدراسیون فوتبال و ريیس سازمان لیگ اقدامات ابتدایی خوبی انجام شده است و قرار است با مسئولان صدا و سیما جلسات موثری داشته باشیم تا فوتبال را به حق واقعی خود برسانیم. فوتبال به غیر از تبلیغات محیطی می‌تواند از تولید محتوا هم درآمد خوبی داشته باشد. اکنون شاهد آن هستیم که در والیبال یک سرشماره وجود دارد و فدراسیون والیبال از این سرشماره استقبال می‌کند اما در فوتبال هر روز شاهد ایجاد سرشماره‌های مختلف، آن هم بدون کسب مجوز از سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال هستیم. سازمان لیگ پیگیر حل مشکل حق پخش تلویزیونی هم هست؛ ضمن اینکه فیفا هم به فدراسیون‌ها توصیه کرده که از حق پخش تلویزیونی درآمد داشته باشند و این حق را مطالبه کنند؛ خود فیفا هم پیگیر درآمد از طریق حق پخش تلویزیونی هست».
از خبرنگاری تا ایده‌پروری
شرکت تیراژه فیلم که به عنوان کارگزار رسمی فوتبال در بخش تولید محتوا معرفی شده، یک شرکت تولید محتوای ویدیویی است که به مدیریت احمدی تقوی پویا، فعالیت می کند. درودگر بارها از این شرکت به عنوان شرکتی که صادقانه و شانه به شانه فدراسیون حرکت می‌کند، یاد کرده است. آنچه در بیوگرافی تقوی پویا با قلم خودش آمده اینکه او خبرنگار بازنشسته صدا و سیماست و سال‌ها در بخش تبلیغات محیطی فعالیت کرده و برای برندهای مختلفی تیزر و ویدیو ساخته است. یکی از مسئولان این شرکت که خود را مسئول رسانه ای می نامد همواره معتقد است شرکت تیراژه فیلم، شرکتی تجاری است و به توسعه فوتبال نمی اندیشد بلکه هدف آن کسب درآمد است. دیدگاهی که با وجود تلخ‌بودن، حرفه‌ای و درست است. هرچند که شرکت تیراژه فیلم و فدراسیون فوتبال، تمام سایت‌ها و تلویزیون های اینترنتی را ملزم به کسب مجوز از شرکت تیراژه فیلم کرده اما به نظر می رسد این اتفاق با توجه به ایرادات قوانین کپی‌رایت در کشور تا حدود زیادی غیرقابل اجرا باشد. درودگر درباره کسب مجوز از این شرکت برای انتشار خلاصه بازی ها در سایت ها گفته است: «سایت‌ها باید با اخذ مجوز از این شرکت اقدام به انتشار هایلایت بازی‌ها کنند. البته آن‌ها با سازمان لیگ قرارداد امضا می‌کنند. همه برنامه‌ها و سایت‌های ورزشی اگر تابع قانون و مقررات هستند و اگر به فوتبال احترام می‌گذارند، شامل این موضوع می‌شوند. خود رسانه‌ها می‌توانند از محل حق انتشار محتوا که به آن‌ها داده می‌شود، درآمدزایی کنند. سایت‌ها و برنامه‌ها برای گرفتن حق انتشار تولید محتوا باید با بخش بازاریابی سازمان لیگ و شرکت تیراژه فیلم مذاکره کنند و سپس با سازمان لیگ قرارداد امضا کنند».
زورشان نرسید!
«زورشان به صدا و سیما نرسیده، می‌خواهند از تلویزیون های اینترنتی کسب درآمد کنند»؛ این صحبت ها را یکی از مسئولان جداشده فدراسیون فوتبال به «قانون» می گوید. هرچند که او تمایلی به فاش شدن نامش ندارد اما به نظر می رسد اظهاراتش بیراه نباشد. براساس ادعای درودگر، حق پخش تلویزیونی بازی های لیگ برتر بیش از 400 میلیارد تومان ارزش دارد و فدراسیون قصد دارد از طریق سایت های نوپا و گاه قدیمی که منابع مالی محدودی دارند، این مبلغ را تامین کنند. واقعیت ماجرا این است که طرح درودگر به طرحی شکست خورده می ماند که در نهایت با چند شکایت، کن لم یکن تلقی خواهد شد اما تا این لحظه او تمام تلاش خود را برای عملی شدن ایده‌اش به کار برده است. تیراژه فیلم نیز امکانات جالبی برای فوتبالی ها در نظر گرفته تا تبلیغی گسترده برای خود کند. درودگر در این باره می گوید: «طبق قرادادی که با این شرکت امضا شده، آن‌ها موظفند تا بالای ۸۵ میلیارد تومان از محل تبلیغات محیطی درآمدزایی کنند. در حال حاضر در بخش تبلیغات محیطی بالای ۸۵ میلیارد تومان قرارداد ارسال شده و بیش از دو سوم آن نهایی شده است و مشکلی از این بابت وجود ندارد. همچنین تاکنون دو مرتبه البته اندک به باشگاه‌های طلبکار از منابع تبلیغات محیطی پرداختی داشتیم و ماه بعد هم سومین مرحله از پرداخت صورت می‌گیرد. عزم سازمان لیگ برای حمایت از باشگاه‌های جدی است و با هر سر رسید چک‌های دریافتی و تسویه با شرکت کارگزار، اداره دارایی و بیمه تامین اجتماعی به آن‌ها پرداختي خواهیم داشت». هرچه که باشد دریافت مبالغ سنگین از تلویزیون های اینترنتی در صورتی توجیه پذیر است که صدا و سیما، حق پخش بازی ها را به صورت کامل پرداخت کند. اتفاقی که از همین امروز می توان به آن لبخند زد و نشدنی اش دانست.