شکستگی ترقوه را چگونه درمان کنیم؟
شکستگی ترقوه را در صورتی که خفیف باشد میتوان در منزل درمان کرد.
استخوان ترقوه یک استخوان دراز و نازک است که استخوان سینه را به کتف و بخشهای بالایی بدن متصل میکند. شکستگی این استخوان یکی از پیچیدهترین شکستگیهایی است که افراد ممکن است آن را تجربه کنند.
برای مثال، کمتر کسی میداند که این استخوان تا ۲۰ سالگی به طور کامل رشد و تکامل نمییابد. از این رو، شکستگی ترقوه در کودکان و نوجوانان میتواند باعث ایجاد جراحت شود. دلایل مختلفی، چون تصادف رانندگی و یا حوادث مرتبط با ورزش میتواند باعث شکستگی این استخوان شود.
در صورتی که طی حادثهای احساس درد شدید در ناحیه شانه و ترقوه داشتید باید سریعاً به پزشک مراجعه کنید. شکستگی ترقوه غالباً شامل دردهایی در بخش جلویی شانه و نزدیکی گردن میشود. فرد در این زمان به وقوع اتفاقی ناگوار پی خواهد برد، زیرا توانایی بلند کردن بازوی خود را نخواهد داشت.
دیگر علائم شکستگی ترقوه شامل تورم و یا کبودشدگی بافت اطراف ترقوه، صدای شکستگی در زمانی که فرد بازوی خود را تکان میدهد، و بی حسی و مور مور شدن دستان و بازوها میشود. شدت درد در بیمار به حدی است که پزشک برای تسکین آن مجبور به تجویز مسکنهای شدید خواهد بود.
استفاده از عکس ایکس ری، سی تی اسکن و یا ام آر آی از شانه میتواند به تشخیص بیماری کمک کند. گرچه بسیاری از شکستگیهای ترقوه جدی نیست، اما در صورتی که شکستگی شدید باشد، پزشک به طور معمول (۵ تا ۱۰ درصد بیماران) از عمل جراحی برای درمان استفاده میکند.
پس از عمل جراحی پزشک از آویز دست استاندارد (اسلینگ) برای کمک به کاهش فشار به ترقوه و نیز کمک به روند التیام شکستگی بهره میگیرد. استفاده از این آویزها تا زمانی که فرد بدون درد قادر به حرکت دادن بازوهای خود باشد، باید ادامه پیدا کند. این روند ۲ تا ۴ هفته در کودکان و ۴ تا ۸ هفته در بزرگسالان به طول میانجامد. پس از بهبود شکستگی مراجعه به پزشک ضروری است. پزشک پس از معاینه فرد نظر نهایی خود را درباره آنکه فرد نیازمند کاردرمانی و فیزیوتراپی است ابراز میکند.
با این حال، اگر شکستگی ترقوه خیلی جدی نیست و میخواهید آن را در خانه درمان کنید، ابتدا شانهها را به حالت استراحت قرار دهید و از یک آویز استاندارد برای کاهش فشار استفاده کنید. سپس از یک پد حاوی یخ برای سرد کردن محل شکستگی استفاده کنید. این کار باید هر چند وقت یکبار انجام شود؛ همچنین برای کاهش درد میتوانید از چسبهای ضددرد حاوی مسکن استفاده کنید. داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن بهترین گزینه برای جراحتهایی است که باعث ایجاد التهاب در فرد میشود. استامینوفن را نیز میتوانید به عنوان یک مسکن استفاده کنید.
برای مثال، کمتر کسی میداند که این استخوان تا ۲۰ سالگی به طور کامل رشد و تکامل نمییابد. از این رو، شکستگی ترقوه در کودکان و نوجوانان میتواند باعث ایجاد جراحت شود. دلایل مختلفی، چون تصادف رانندگی و یا حوادث مرتبط با ورزش میتواند باعث شکستگی این استخوان شود.
در صورتی که طی حادثهای احساس درد شدید در ناحیه شانه و ترقوه داشتید باید سریعاً به پزشک مراجعه کنید. شکستگی ترقوه غالباً شامل دردهایی در بخش جلویی شانه و نزدیکی گردن میشود. فرد در این زمان به وقوع اتفاقی ناگوار پی خواهد برد، زیرا توانایی بلند کردن بازوی خود را نخواهد داشت.
دیگر علائم شکستگی ترقوه شامل تورم و یا کبودشدگی بافت اطراف ترقوه، صدای شکستگی در زمانی که فرد بازوی خود را تکان میدهد، و بی حسی و مور مور شدن دستان و بازوها میشود. شدت درد در بیمار به حدی است که پزشک برای تسکین آن مجبور به تجویز مسکنهای شدید خواهد بود.
استفاده از عکس ایکس ری، سی تی اسکن و یا ام آر آی از شانه میتواند به تشخیص بیماری کمک کند. گرچه بسیاری از شکستگیهای ترقوه جدی نیست، اما در صورتی که شکستگی شدید باشد، پزشک به طور معمول (۵ تا ۱۰ درصد بیماران) از عمل جراحی برای درمان استفاده میکند.
پس از عمل جراحی پزشک از آویز دست استاندارد (اسلینگ) برای کمک به کاهش فشار به ترقوه و نیز کمک به روند التیام شکستگی بهره میگیرد. استفاده از این آویزها تا زمانی که فرد بدون درد قادر به حرکت دادن بازوهای خود باشد، باید ادامه پیدا کند. این روند ۲ تا ۴ هفته در کودکان و ۴ تا ۸ هفته در بزرگسالان به طول میانجامد. پس از بهبود شکستگی مراجعه به پزشک ضروری است. پزشک پس از معاینه فرد نظر نهایی خود را درباره آنکه فرد نیازمند کاردرمانی و فیزیوتراپی است ابراز میکند.
با این حال، اگر شکستگی ترقوه خیلی جدی نیست و میخواهید آن را در خانه درمان کنید، ابتدا شانهها را به حالت استراحت قرار دهید و از یک آویز استاندارد برای کاهش فشار استفاده کنید. سپس از یک پد حاوی یخ برای سرد کردن محل شکستگی استفاده کنید. این کار باید هر چند وقت یکبار انجام شود؛ همچنین برای کاهش درد میتوانید از چسبهای ضددرد حاوی مسکن استفاده کنید. داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن بهترین گزینه برای جراحتهایی است که باعث ایجاد التهاب در فرد میشود. استامینوفن را نیز میتوانید به عنوان یک مسکن استفاده کنید.