اعمال شب بیست و سوم ماه رمضان (شب قدر)
اين شب، از دو شب قبل برتر است و از احاديث متعدد اينگونه احتمال داده مي‌شود كه شب قدر همين شب است. در روايتي از امام باقر(ع) نقل شده است كه مردي در ماه رمضان خدمت رسول خدا (ص) آمد و به آن حضرت عرض كرد: من در بيرون مدينه به سر مي‌برم و شتر و گوسفند دارم كه نمي‌توانم همه شب در مدينه حاضر شوم. دوست دارم شبي را به من معرفي كني تا آن شب را به مدينه بيايم و در نماز و عبادت حاضر باشم . حضرت او را به نزد خود فراخواند و به طور در گوشي آن شب را معرفي كرد.
آن مرد نيز وقتي شبهاي بيست و سوم ماه رمضان فرا مي‌رسيد، با همه خانواده و فرزندان و غلامان به مدينه مي‌آمد و آن شب را مي‌ماند و صبحگاهان به منزل خويش بر مي‌گشت.
همچنين در روايت ديگري نقل شده است كه رسول خدا(ص) در شب بيست و سوم ماه رمضان به سر و روي خانواده‌اش آب مي‌پاشيد تا به خواب نروند ( و از فضيلت اين شب بهره بگيرند).
روايات متعدد ديگري نيز داريم كه مي‌گويد: شب قدر، شب بيست و سوم است. مرحوم "علامه مجلسي" نيز در كتاب "زادالمعاد" مي‌گويد:"اكثر احاديث معتبر دلالت دارد كه شب بيست و سوم، شب قدر است".
اعمال مخصوص شب بيست و سوم ماه رمضان
در شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان، غير از اعمال مشترك شبهاي قدر، اعمال ديگري نيز وارد شده است تا فردي كه اين شب را به احيا مي‌گذراند در كنار اعمال مشترك شبهاي قدر، آنها را نيز انجام دهد، كه شرح آن در ادامه مي آيد:
1- سوره عنكبوت و سوره روم را بخواندكه امام صادق(ع) فرمود: " هركس در شب بيست و سوم، سوره‌هاي عنكبوت و روم را بخواند، به خدا سوگند! اهل بهشت است".
2- هزار مرتبه سوره "انا انزلناه" (سوره قدر) را بخواند.
3- سوره " حم دخان" (سوره دخان) را بخواند.
4- محمّد بن عيسى به سند خود از امامان صالح عليهم السّلام روايت كرده كه فرمودند:در شب بيست وسوم از ماه رمضان اين دعا را به دفعات بخوان،در حال سجود و قيام و قعود.و بر هر حالى كه هستى در تمام ماه،و در طول حياتت تا جايى كه ممكن باشد،و هر زمانى كه به يادت آيد.بعد از ستايش پروردگار به بزرگوارى،و فرستادن صلوات بر پيامبر صلى اللّه عليه و آله مىگويى:
اَللهمَّ کُن لولیّکَ الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ و عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، و فی کُلّ ساعَة وَلیّا و حافظا وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً و تُمَتّعَهُ فیها طَویلًا.
حجت بن الحسن كه درودهايت بر او و پدرانش باد،در اين ساعت،و در هر ساعت سرپرست و نگهبان و پيشوا و ياور و راهنما و ديده باه(باش،تا او را با رغبت مردم در زمينت سكونت دهى،و زمانى طولانى بهرهمندش سازى.
خواندن هزار مرتبه سوره "انا انزلناه" در شب قدر فضیلت بسیار دارد
8-دعايى را كه در كتاب«اقبال»آمده است بخواند:
يَا بَاطِنا فِي ظُهُورِهِ وَ يَا ظَاهِرا فِي بُطُونِهِ وَ يَا بَاطِنا لَيْسَ يَخْفَى وَ يَا ظَاهِرا لَيْسَ يُرَى يَا مَوْصُوفا لا يَبْلُغُ بِكَيْنُونَتِهِ مَوْصُوفٌ وَ لا حَدٌّ مَحْدُودٌ وَ يَا غَائِبا [غَائِبُ] غَيْرَ مَفْقُودٍ وَ يَا شَاهِدا [شَاهِدُ] غَيْرَ مَشْهُودٍ يُطْلَبُ فَيُصَابُ وَ لا يَخْلُو [لَمْ يَخْلُ] مِنْهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا بَيْنَهُمَا طُرْفَةَ [طَرْفَةَ] عَيْنٍ لا يُدْرَكُ بِكَيْفٍ [بِكَيْفَ] وَ لا يُؤَيَّنُ بِأَيْنٍ [بِأَيْنَ] وَ لا بِحَيْثٍ [بِحَيْثُ] أَنْتَ نُورُ النُّورِ وَ رَبُّ الْأَرْبَابِ أَحَطْتَ بِجَمِيعِ الْأُمُورِ سُبْحَانَ مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا وَ لا هَكَذَا غَيْرُهُ
اى پنهان در حال آشكار بودنش،و اى آشكار در حال پنهان بودنش و اى پنهانى كه مخفى نمىشود،اى آشكارى كه ديده نمىشود،اى به وصف آمدهاى كه هيچ ممكنى به حقيقتش نمىرسد و هيچ حدّ بستهاى به او احاطه پيدا نمىكند،و اى غايب گم نشده،اى حاضرى كه مشهود نيست،تا آنكه جستجو شود و او را بيابند،آسمانها و زمين و آنچه بين آنهاست،به اندازه چشم برهمزدن از او خالى نيست،به كيفيتى معيّن دانسته نمىشود و محدود به مكان و جهت نمىگردد،تويى روشنايى نور،پروردگار پرورندگان،به همه امور احاطه كردهاى، منزّه است آنكه چيزى همانندش نيست،و او شنوا و بيناست،منزّه است آنكه داراى اين صفات است و براى غير او چنين صفاتى نيست.
سپس آنچه را مى خواهى از خدا طلب كن
9: غير از غسل اوّل شب،غسلى هم در آخر شب انجام دهد.بدان كه براى غسل و شب زندهدارى اين شب و زيارت امام حسين عليه السّلام،و صد ركعت نماز،فضيلت بسيار نقل شده است،و انجام اين اعمال مورد تأكيد است.
شيخ طوسى در كتاب«تهذيب»از ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود:در شبى كه اميد مىرود شب قدر باشد،صد ركعت نماز بخوان در هر ركعت پس از سوره«حمد»ده مرتبه سوره«توحيد»را قرائت كن،گفتم:فدايت شوم،اگر ايستاده قدرت نداشته باشم چه؟فرمود نشسته بخوان،گفتم اگر نتوانم،فرمود:به همان حالى كه در بسترت به پشت خوابيدهاى اين نماز را بخوان.
از كتاب»دعائم الاسلام«روايت شده كه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله در دهه آخر ماه رمضان بستر خود را جمع مىكرد،و براى عبادت كمر همّت را محكم مىبست،و در شب بيستوسم اهل خود را بيدار مىكرد،و آنهايى را كه خواب در ربوده بود،به رويشان آب مىپاشيد،و حضرت فاطمه عليها السلام در اين شب اجازه نمى داد احدى از اهلش بخوابد،و خواب آنها را به كمى طعام علاج مى فرمود،و آنها را با خواباندن در روز براى بيدارى و احياى شب آماده مى كرد،و مى فرمود:محروم كسى است كه از خير اين شب محروم بماند. روايت شده كه امام صادق عليه السّلام به بيمارى سختى دچار شده بود،وقتى شب بيست وسوم ماه رمضان رسيد،به خدمتكارانش دستور داد او را به مسجد بردند،و تا صبح در مسجد بود.
علاّمه مجلسى(ره)فرموده است هرقدر كه خواندن قرآن ممكن باشد،در اين شب خوانده شود،و دعاهاى صحيفه كامله(سجاديه)،به ويژه دعاى مكارم الأخلاق،و دعاى توبه قرائت گردد،و روزهاى اين شبها را نيز بايد حرمت نهاد،و به عبادت و تلاوت قرآن به سر آورد،زيرا در احاديث معتبر آمده است كه روز قدر در فضيلت همانند شب قدر است.
همچنين در روايت ديگري نقل شده است كه رسول خدا(ص) در شب بيست و سوم ماه رمضان به سر و روي خانواده‌اش آب مي‌پاشيد تا به خواب نروند ( و از فضيلت اين شب بهره بگيرند).
روايات متعدد ديگري نيز داريم كه مي‌گويد: شب قدر، شب بيست و سوم است. مرحوم "علامه مجلسي" نيز در كتاب "زادالمعاد" مي‌گويد:"اكثر احاديث معتبر دلالت دارد كه شب بيست و سوم، شب قدر است".
اعمال مخصوص شب بيست و سوم ماه رمضان
در شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان، غير از اعمال مشترك شبهاي قدر، اعمال ديگري نيز وارد شده است تا فردي كه اين شب را به احيا مي‌گذراند در كنار اعمال مشترك شبهاي قدر، آنها را نيز انجام دهد، كه شرح آن در ادامه مي آيد:
1- سوره عنكبوت و سوره روم را بخواندكه امام صادق(ع) فرمود: " هركس در شب بيست و سوم، سوره‌هاي عنكبوت و روم را بخواند، به خدا سوگند! اهل بهشت است".
2- هزار مرتبه سوره "انا انزلناه" (سوره قدر) را بخواند.
3- سوره " حم دخان" (سوره دخان) را بخواند.
4- محمّد بن عيسى به سند خود از امامان صالح عليهم السّلام روايت كرده كه فرمودند:در شب بيست وسوم از ماه رمضان اين دعا را به دفعات بخوان،در حال سجود و قيام و قعود.و بر هر حالى كه هستى در تمام ماه،و در طول حياتت تا جايى كه ممكن باشد،و هر زمانى كه به يادت آيد.بعد از ستايش پروردگار به بزرگوارى،و فرستادن صلوات بر پيامبر صلى اللّه عليه و آله مىگويى:
اَللهمَّ کُن لولیّکَ الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ و عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، و فی کُلّ ساعَة وَلیّا و حافظا وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً و تُمَتّعَهُ فیها طَویلًا.
حجت بن الحسن كه درودهايت بر او و پدرانش باد،در اين ساعت،و در هر ساعت سرپرست و نگهبان و پيشوا و ياور و راهنما و ديده باه(باش،تا او را با رغبت مردم در زمينت سكونت دهى،و زمانى طولانى بهرهمندش سازى.
خواندن هزار مرتبه سوره "انا انزلناه" در شب قدر فضیلت بسیار دارد
8-دعايى را كه در كتاب«اقبال»آمده است بخواند:
يَا بَاطِنا فِي ظُهُورِهِ وَ يَا ظَاهِرا فِي بُطُونِهِ وَ يَا بَاطِنا لَيْسَ يَخْفَى وَ يَا ظَاهِرا لَيْسَ يُرَى يَا مَوْصُوفا لا يَبْلُغُ بِكَيْنُونَتِهِ مَوْصُوفٌ وَ لا حَدٌّ مَحْدُودٌ وَ يَا غَائِبا [غَائِبُ] غَيْرَ مَفْقُودٍ وَ يَا شَاهِدا [شَاهِدُ] غَيْرَ مَشْهُودٍ يُطْلَبُ فَيُصَابُ وَ لا يَخْلُو [لَمْ يَخْلُ] مِنْهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا بَيْنَهُمَا طُرْفَةَ [طَرْفَةَ] عَيْنٍ لا يُدْرَكُ بِكَيْفٍ [بِكَيْفَ] وَ لا يُؤَيَّنُ بِأَيْنٍ [بِأَيْنَ] وَ لا بِحَيْثٍ [بِحَيْثُ] أَنْتَ نُورُ النُّورِ وَ رَبُّ الْأَرْبَابِ أَحَطْتَ بِجَمِيعِ الْأُمُورِ سُبْحَانَ مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا وَ لا هَكَذَا غَيْرُهُ
اى پنهان در حال آشكار بودنش،و اى آشكار در حال پنهان بودنش و اى پنهانى كه مخفى نمىشود،اى آشكارى كه ديده نمىشود،اى به وصف آمدهاى كه هيچ ممكنى به حقيقتش نمىرسد و هيچ حدّ بستهاى به او احاطه پيدا نمىكند،و اى غايب گم نشده،اى حاضرى كه مشهود نيست،تا آنكه جستجو شود و او را بيابند،آسمانها و زمين و آنچه بين آنهاست،به اندازه چشم برهمزدن از او خالى نيست،به كيفيتى معيّن دانسته نمىشود و محدود به مكان و جهت نمىگردد،تويى روشنايى نور،پروردگار پرورندگان،به همه امور احاطه كردهاى، منزّه است آنكه چيزى همانندش نيست،و او شنوا و بيناست،منزّه است آنكه داراى اين صفات است و براى غير او چنين صفاتى نيست.
سپس آنچه را مى خواهى از خدا طلب كن
9: غير از غسل اوّل شب،غسلى هم در آخر شب انجام دهد.بدان كه براى غسل و شب زندهدارى اين شب و زيارت امام حسين عليه السّلام،و صد ركعت نماز،فضيلت بسيار نقل شده است،و انجام اين اعمال مورد تأكيد است.
شيخ طوسى در كتاب«تهذيب»از ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود:در شبى كه اميد مىرود شب قدر باشد،صد ركعت نماز بخوان در هر ركعت پس از سوره«حمد»ده مرتبه سوره«توحيد»را قرائت كن،گفتم:فدايت شوم،اگر ايستاده قدرت نداشته باشم چه؟فرمود نشسته بخوان،گفتم اگر نتوانم،فرمود:به همان حالى كه در بسترت به پشت خوابيدهاى اين نماز را بخوان.
از كتاب»دعائم الاسلام«روايت شده كه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله در دهه آخر ماه رمضان بستر خود را جمع مىكرد،و براى عبادت كمر همّت را محكم مىبست،و در شب بيستوسم اهل خود را بيدار مىكرد،و آنهايى را كه خواب در ربوده بود،به رويشان آب مىپاشيد،و حضرت فاطمه عليها السلام در اين شب اجازه نمى داد احدى از اهلش بخوابد،و خواب آنها را به كمى طعام علاج مى فرمود،و آنها را با خواباندن در روز براى بيدارى و احياى شب آماده مى كرد،و مى فرمود:محروم كسى است كه از خير اين شب محروم بماند. روايت شده كه امام صادق عليه السّلام به بيمارى سختى دچار شده بود،وقتى شب بيست وسوم ماه رمضان رسيد،به خدمتكارانش دستور داد او را به مسجد بردند،و تا صبح در مسجد بود.
علاّمه مجلسى(ره)فرموده است هرقدر كه خواندن قرآن ممكن باشد،در اين شب خوانده شود،و دعاهاى صحيفه كامله(سجاديه)،به ويژه دعاى مكارم الأخلاق،و دعاى توبه قرائت گردد،و روزهاى اين شبها را نيز بايد حرمت نهاد،و به عبادت و تلاوت قرآن به سر آورد،زيرا در احاديث معتبر آمده است كه روز قدر در فضيلت همانند شب قدر است.