جستجو
رویداد ایران > استان ها > ویژه استان ها > بوشهر| محروم در دل ثروت

بوشهر| محروم در دل ثروت

اگر پای درد دل جمی‌ها بنشینی از تبعیض موجود در این منطقه گلایه دارند. بومی‌ها می‌گویند در جم فقط به شهرک‌ها توجه شده و صنایع نفتی و گاز بهترین امکانات را برای کارکنان و ساکنان شهرک‌های خود در جم فراهم کرده‌اند و بقیه مردم این منطقه از امکانات بهره چندانی نبرده‌اند. شهرستان جم در کنار عظیم‌ترین میدان گازی جهان قرارگرفته است و بخش قابل‌توجهی از انرژی کشور در این شهرستان و مناطق اطراف آن تولید می‌شود. بسیاری از فعالان صنایع نفت و گاز و پتروشیمی ازجمله پالایشگاه فجر جم، صنایع مستقر در پارس جنوبی و دیگر شرکت‌های بهره‌بردار این ثروت عظیم در شهر جم سکونت دارند چراکه این شهر ازنظر وضعیت آب‌وهوا و همچنین دوری از هیاهوی صنعت موقعیت مناسبی دارد. البته اغلب کارکنان صنایع به‌جای اینکه در بین مردم این شهر زندگی کنند، در شهرک‌های مستقر در دل جم سکونت دارند و بر اساس آمارها از جمعیت حدود ۳۰ هزارنفری شهر جم، حدود ۱۰ هزار نفر شهرک‌نشین هستند.

این حضور غیربومیان از ابتدا با نگاه منفی بومیان اصلی شهرستان جم روبرو بوده است؛ حتی مصطفی سالاری استاندار سابق بوشهر به این نکته اشاره‌کرده بود که آسیب‌های اجتماعی شهرک‌های گاز و پتروشیمی در شهر جم فراتر از تصور است. مردم بومی شهرستان جم از خدمات بهداشتی و امکانات تفریحی و ورزشی شهرک‌های مسکونی نفت محرومند ولی این در حالی است که مردم بومی شهرستان جم از خدمات بهداشتی و امکانات تفریحی و ورزشی شهرک‌های مسکونی نفت محرومند که خود باعث ایجاد نوعی دل‌زدگی در بین مردم، جوانان و حتی مسئولان این شهرستان شده است. باوجود امکانات بسیار خوبی که در داخل فنس‌ها وجود دارد، متأسفانه مردم جم از ابتدایی‌ترین امکانات نیز بی‌بهره هستند. حتی شهروندان جمی از جشن‌ها و مراسم شادی برگزارشده در شهرک‌ها محرومند و با تبعیض زیاد سهم نشاط و شادابی آن‌ها پرداخت نمی‌شود.

مسئولیت‌های اجتماعی نفتی‌ها فراموش‌شده است

نایب‌رئیس شورای اسلامی شهر جم اظهار داشت: متأسفانه مدیران نفتی و شرکت‌های وابسته به این وزارت خانه و پتروشیمی‌ها به وظیفه خود در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی مناطق پیرامون عمل‌نکرده‌اند. علی پریشان با مقصر دانستن مسئولان در راستای مطالبه گری حقوق مردم بیان داشت: نفتی‌ها قریب به چهار دهه حضور خود در شهرستان جم اهل تعامل نبوده‌اند و هیچ‌گاه نخواسته‌اند روی خوش به مردم نشان دهند. او ادامه داد: باید مصداق چشم‌ها را باید شست و جور دیگر باید دید، عمل شود. به عقیده من با نفتی‌ها باید با زبان دیگر سخن گفت زبان گفتگو و تعامل باید عوض شود. پریشان‌خاطر نشان کرد: زبان و ادبیات دیروز پاسخگوی نیاز مردم نخواهد بود و زبان یکی به نعل دوتا به میخ در مقابل نفتی‌ها منسوخ‌شده است باید باهم یک‌صدا اسب خود را نعل تازه کرد و با نگاه نوع و مطالبات جدی خواسته‌های خود پیگیر شد و روحیه مطالبه گری احیا شود.

نایب‌رئیس شورای اسلامی شهر جم در جواب این سؤال که چرا مردم بومی منع می‌شوند در جشن‌های داخل شهرک‌ها حضور یابند تصریح کرد: بی‌احترامی و تبعیض بزرگی است فی‌مابین مردمی که جم سرای مادری‌شان می‌دانند باکسانی که تحت عنوان مهمان خود را صاحب این آب‌وخاک می‌دانند، باید مدیر آن مجموعه روزی سیلی بخورند که با این نگاه شرم‌آور خود به اصالت و نجابت مردم توهین می‌کند. این مقام مسئول گفت: متأسفانه یک‌بار شاهد برخورد جدی مدیران شهرستان با این‌گونه رفتارهای نابخردانه نبوده‌ایم. او با بیان اینکه صرفا اجرای یک برنامه در شهر جم مردم را قانع نمی‌کند اظهار داشت: اگر شهرک‌نشینان شادی می‌خواهند باید این شادی فی‌مابین مردم بومی و آن‌ها تقسیم شود.

او تصریح کرد: اینکه حقوق خوب، مزایا، آب تصفیه، استخر و مدارس خوب برای آن‌ها باشد و در عوض آلایندگی، بی‌آبی، آب غیربهداشتی و بیکاری سهم بومیان باشد، این با هیچ منطقی سازگار نیست و جامعه‌ای نخواهد پذیرفت.

عضو شورای اسلامی شهرستان جم افزود: مسئولان مطالبه گری حقوق مردم می‌کنند و ده‌ها بخشنامه در عدم خدمت‌رسانی به مردم روی میز می‌گذارند و سؤال من این است بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌ها که کار دولت نیست از وزارت خانه خود آن‌هاست.

او متذکر شد: نماینده مردم در مجلس باید توجه کند که اینجا مرودشت، شیراز، اصفهان نیست که یک یا دو فاز پالایشگاهی داشته باشند و متناسب با آن مطالبه گری کنند، اینجا قطب انرژی کشور است، آن‌وقت سهم بومیان چقدر است و آیا قبل از این بخشنامه‌های ظالمانه چه گلی به سر این ملت و شهرستان زده‌اند. پریشان با بیان اینکه تا کی و کجا تظلم خواهی خواهند کرد یادآور شد: آن‌ها با این‌گونه بخشنامه، مصوبه و دستورالعمل روزبه‌روز عرصه را بر مردم تنگ می‌کنند.

مشکلات برای مدیران نفت و گاز ملموس شود

فعال اجتماعی شهرستان جم اظهار داشت: مدیران صنایع نفت و گاز به دلیل پشتوانه دولتی، نیازی چندانی نمی‌بینند به تکالیف خود در رابطه با محیط پیرامون عمل کنند. کرامت صبوری افزود: وقتی مدیران نفت و گاز به مسائل محیط‌زیست که حتی خود آن‌ها در آن زندگی می‌کنند توجهی ندارند، چه انتظاری داریم که سهم نشاط و شادابی شهروندان جمی را بپردازند. او ادامه داد: عدم سکونت و حضور خانواده‌های مدیران ارشد نفتی باعث عدم تعلق آن‌ها نسبت به مشکلات منطقه می‌شود. صبوری تصریح کرد: ما باید دنبال این مورد باشیم که مشکلات موجود در منطقه برای مدیران نفت و گاز ملموس شود. او بیان داشت: متأسفانه با توجه به پشتوانه دولتی مدیران نفتی هیچ امیدی برای توجه نفت و گاز به مسائل و مشکلات زیست‌محیطی منطقه وجود ندارد.

برچسب ها
نسخه اصل مطلب